detrition | (ดิทริช'เชิน) n. การสึกกร่อน (เนื่องจากการถูหรือครูด), Syn. friction |
detrition | การกร่อน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Detrition | n. [ LL. detritio. See Detriment. ] A wearing off or away. [ 1913 Webster ] Phonograms which by process long-continued detrition have reached a step of extreme simplicity. I. Taylor (The Alphabet). [ 1913 Webster ] |