17 ผลลัพธ์ สำหรับ correlatives

หรือค้นหา: -correlatives-, *correlatives*, correlative

เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น correlative

Oxford Advanced Learners Dictionary

correlatives	(n) /k o1 r e1 l @ t i v z/ /เคาะ เร้ะ เหลอะ ถิ ฝึ สึ/ /kˈɒrˈelətɪvz/
correlative	(n) /k o1 r e1 l @ t i v/ /เคาะ เร้ะ เหลอะ ถิ ฝึ/ /kˈɒrˈelətɪv/

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

correlative	(adj) ที่สัมพันธ์กัน
correlatively	(adv) อย่างมีความสัมพันธ์กัน

Hope Dictionary

correlative

(คะเรล'ละทิฟว) adj. ซึ่งเกี่ยวพันกัน, เป็นคู่กัน n. สิ่งที่สัมพันธ์กัน, Syn. corelative

Nontri Dictionary

correlative

(adj) ซึ่งเกี่ยวพันกัน, ซึ่งสัมพันธ์กัน, เป็นคู่กัน

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน

correlative	สหสัมพัทธ์ [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗]
correlative verse	บทร้อยกรองสหสัมพัทธ์ [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕]

Oxford Advanced Learners Dictionary

correlative	(n) /k o1 r e1 l @ t i v/ /เคาะ เร้ะ เหลอะ ถิ ฝึ/ /kˈɒrˈelətɪv/
correlatives	(n) /k o1 r e1 l @ t i v z/ /เคาะ เร้ะ เหลอะ ถิ ฝึ สึ/ /kˈɒrˈelətɪvz/

WordNet (3.0)

correlative	(adj) mutually related, Syn. correlate, correlated
correlative	(adj) expressing a reciprocal or complementary relation

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Correlative	a. [ Cf. F. corrélatif. ] Having or indicating a reciprocal relation. [ 1913 Webster ] Father and son, prince and subject, stranger and citizen, are correlative terms. Hume. [ 1913 Webster ]
Correlative	n. 1. One who, or that which, stands in a reciprocal relation, or is correlated, to some other person or thing. Locke. [ 1913 Webster ] Spiritual things and spiritual men are correlatives. Spelman. [ 1913 Webster ] 2. (Gram.) The antecedent of a pronoun. [ 1913 Webster ]
Correlatively	adv. In a correlative relation. [ 1913 Webster ]
Correlativeness	n. Quality of being correlative. [ 1913 Webster ]

EDICT JP-EN Dictionary

相関的	[そうかんてき, soukanteki] (adj-na) correlative [Add to Longdo]

Time: 3.3369 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/