| condescension | (n) การกระทำที่แสดงให้เห็นว่าผู้กระทำเชื่อว่าตนเองสำคัญหรือฉลาดกว่าผู้อื่น เช่น He gave us very friendly advice without a trace of condescension. เขาให้คำแนะนำที่เป็นมิตรมากๆ กับพวกเรา โดยไม่ได้มีท่าทีว่าเขาคิดว่าตนเองสำคัญหรือฉลาดกว่าเราแต่อย่างใด |
| condescension | (คอนดิเซน'เชิน) n. การยอมรับ, การถ่อมตัวลงมา, การก้มหัวลง, ท่าทีที่กรุณา, ท่าทีที่เอื้อเฟื้อ., See also: condescensive adj. ดูcondescension, Syn. condescendence |
| condescension | (n) การถ่อมตัว, การยอมรับ, การก้มลงมา |
| condescension | (n) ความเย่อหยิ่ง |
| condescension |
| condescension | |
| condescensions |
| condescension | (n) the trait of displaying arrogance by patronizing those considered inferior, Syn. disdainfulness, superciliousness |
| condescension | (n) a communication that indicates lack of respect by patronizing the recipient, Syn. disdain, patronage |
| condescension | (n) affability to your inferiors and temporary disregard for differences of position or rank, Syn. condescendingness |
| Condescension | n. [ L. condescensio. ] The act of condescending; voluntary descent from one's rank or dignity in intercourse with an inferior; courtesy toward inferiors. [ 1913 Webster ] It forbids pride . . . and commands humility, modesty, and condescension to others. Tillotson. [ 1913 Webster ] Such a dignity and condescension . . . as are suitable to a superior nature. Addison. |
