21 ผลลัพธ์ สำหรับ cognate
หรือค้นหา: -cognate-, *cognate*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
cognate(n) คนหรือสิ่งของที่มาจากต้นกำเนิดเดียวกัน, Syn. blood relation, blood relative, sib
cognate(n) คำที่มาจากรากศัพท์เดียวกัน, Syn. cognate word
cognate(adj) ซึ่งมาจากภาษาเดียวกัน
cognate(adj) ซึ่งสัมพันธ์กันทางสายเลือด, See also: ซึ่งมาจากบรรพบุรุษเดียวกัน, Syn. akin, blood-related

Hope Dictionary
cognateadj. เกี่ยวกับการกำเนิดเดียวกัน, ซึ่งมีบรรพบุรุษเดียวกัน, มีลักษณะหรือคุณสมบัติคล้ายกัน n. สิ่งหรือบุคคลจากต้นกำเนิดเดียวกัน, ภาษาตระกูลเดียวกัน, สัมพัทธ์, See also: cognation n. ดูcognate

Nontri Dictionary
cognate(adj) สัมพันธ์กัน, เกี่ยวเนื่องกัน, คล้ายคลึงกัน, มาจากแหล่งกำเนิดเดียวกัน
cognate(n) สิ่งที่เกี่ยวเนื่องกัน, สิ่งที่มีแหล่งกำเนิดเดียวกัน

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
cognate inclusion; autolithหินอัคนีแปลกปลอม [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖]

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
Caesar continues to show cognative skills that far exceed that of his human counterpart. ซีซ่าส์.. ยังคงพ้ฒนาการทางด้านความคิด มันยังมีขบวนการความคิด ที่สูงเกินกว่าของมนุษย์ Rise of the Planet of the Apes (2011)
Now the host needs to be biological, able to cognate, but without its own governing consciousness. ตัวโฮสท์ควรจะเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดเดียวกัน แต่ปราศจากความนึกคิดของตัวเอง Stowaway (2011)

Oxford Advanced Learners Dictionary
cognate
 (n) /k o1 g n ei t/ /เคาะ กึ เหน่ ถึ/ /kˈɒgneɪt/
cognates
 (n) /k o1 g n ei t s/ /เคาะ กึ เหน่ ถึ สึ/ /kˈɒgneɪts/

WordNet (3.0)
cognate(n) a word is cognate with another if both derive from the same word in an ancestral language, Syn. cognate word
cognate(adj) having the same ancestral language

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Cognate

a. [ L. cognatus; co- + gnatus, natus, p. p. of nasci, anciently gnasci, to be born. See Nation, and cf. Connate. ] 1. Allied by blood; kindred by birth; specifically (Law), related on the mother's side. [ 1913 Webster ]

2. Of the same or a similar nature; of the same family; proceeding from the same stock or root; allied; kindred; as, a cognate language. [ 1913 Webster ]

Cognate

n. 1. (Law) One who is related to another on the female side. Wharton. [ 1913 Webster ]

2. One of a number of things allied in origin or nature; as, certain letters are cognates. [ 1913 Webster ]

Cognateness

n. The state of being cognate. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
同源词[tóng yuán cí, ㄊㄨㄥˊ ㄩㄢˊ ㄘˊ, 同 源 词 / 同 源 詞] cognate; words having a common origin [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
同族目的語[どうぞくもくてきご, douzokumokutekigo] (n) { ling } cognate object [Add to Longdo]
同族目的語動詞[どうぞくもくてきごどうし, douzokumokutekigodoushi] (n) { ling } cognate object verb [Add to Longdo]
同族目的語動詞句[どうぞくもくてきごどうしく, douzokumokutekigodoushiku] (n) { ling } cognate object verb phrase [Add to Longdo]

Time: 0.0297 seconds, cache age: 1.839 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/