8 ผลลัพธ์ สำหรับ bailee
หรือค้นหา: -bailee-, *bailee*

Hope Dictionary
bailee(เบ'ลี) n. ผู้ที่ได้รับทรัพย์สินในการประกันตัว

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
baileeผู้รับมอบการครอบครองทรัพย์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
baileeผู้รับฝากทรัพย์ [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕]
bailee clauseข้อกำหนดผู้รับฝากทรัพย์ [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕]

Oxford Advanced Learners Dictionary
bailee
 (n) /b ei2 l ii1/ /เบ ลี้/ /bˌeɪlˈiː/
bailees
 (n) /b ei2 l ii1 z/ /เบ ลี้ สึ/ /bˌeɪlˈiːz/

WordNet (3.0)
bailee(n) the agent to whom property involved in a bailment is delivered

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Bailee

n. [ OF. baillé, p. p. of bailler. See Bail to deliver. ] (Law) The person to whom goods are committed in trust, and who has a temporary possession and a qualified property in them, for the purposes of the trust. Blackstone. [ 1913 Webster ]

☞ In penal statutes the word includes those who receive goods for another in good faith. Wharton. [ 1913 Webster ]


Time: 0.0302 seconds, cache age: 1.78 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/