arbitrament | (อาร์บิท'ระเมินทฺ) n. การตัดสิน, การตัดสินโดยอนุญาโตตุลาการ |
arbitrament | (n) อำนาจชี้ขาด, การตัดสิน, คำตัดสิน |
arbitrament | คำวินิจฉัยชี้ขาดของอนุญาโตตุลาการ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
arbitrament | |
arbitraments |
Arbitrament | n. [ LL. arbitramentum. ] The arbitrament of time. Everett. [ 1913 Webster ] Gladly at this moment would MacIvor have put their quarrel to personal arbitrament. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] |