acquiescence | (n) การยอมตาม, See also: การยอมรับ, ความเห็นพ้อง, Syn. submission, resignation |
acquiescence | (n) การยินยอม, การยอมรับ, การสงบปากสงบคำ, การนิ่งเฉย |
acquiescence | การยอมรับโดยปริยายที่ทำให้เสียสิทธิ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Acquiescence in Responding | การคล้อยตาม [การแพทย์] |
acquiescence |
acquiescence | |
acquiescences |
acquiescence | (n) acceptance without protest |
Acquiescence | n. [ Cf. F. acquiescence. ] [ 1913 Webster ] |
承諾 | [しょうだく, shoudaku] (n, vs, adj-no) consent; acquiescence; agreement; (P) #12,009 [Add to Longdo] |
唯唯諾諾;唯々諾々 | [いいだくだく(uK), iidakudaku (uK)] (adj-t, adv-to) (See 唯々諾々として) quite willingly; readily; with acquiescence [Add to Longdo] |