accent | (n) การเน้น, See also: การเน้นหนัก, Syn. stress, emphasis, weight |
accent | (n) การเน้นเสียง |
accent | (n) การออกเสียงสูงต่ำ (เพื่อแสดงอารมณ์), See also: น้ำเสียง |
accent | (n) เครื่องหมายแสดงการเน้นเสียง |
accent | (vt) เน้น, Syn. stress |
accent | (vt) ลงเสียงหนัก, See also: ออกเสียงหนัก, Syn. accentuate |
accent | (n) ลักษณะเฉพาะ |
accent | (n) สำเนียง, Syn. dialect, speech pattern |
accentuate | (vt) ทำให้เด่น |
accentuate | (vt) พูดเน้น, See also: เน้นเสียงหนัก, อ่านเน้น, Syn. stress, accent |
accent | (n. แอค' เซินทฺ, v. แอค' เซินทฺ, แอค' เซนทฺ') n. เสียงหนัก, เสียงเน้น, เครื่องหมายเสียงหนัก, การเน้นเสียงหนักตรงพยางค์หนึ่งพยางค์ใด, สำเนียงเปล่ง, ลักษณะจำพวก, ความเน้นหนัก. |
accent mark | เครื่องหมายการเน้นเสียง |
accentual | (แอคเซน' ชวล) adj. เกี่ยวกับการเน้นเสียงหนัก, ซึ่งเป็นจังหวะ. -accentuality n. |
accentuate | (แอคเซน' ชูเอท) vt. อ่านเน้น, ทำให้เด่น, อ่านซ้ำ, ใส่เครื่องหมายเสียงเน้นหนัก, เน้น, ย้ำ-accentuation n., Syn. emphasize |
cockney accent | n. สำเนียงอังกฤษของชาวลอนดอนย่านตะวันออก |
accent | (n) เสียงเน้น, สำเนียง, การเน้นเสียง |
accent | (vt) เน้นเสียง |
accentuate | (vt) เน้นเสียง |
accent | การเน้นให้เด่น [ศิลปะ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
accent; accentuation | การลงน้ำหนัก [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
accent; stress | ๑. พยางค์เน้น๒. การเน้นพยางค์ [วรรณกรรม ๖ มี.ค. ๒๕๔๕] |
accentuation | การเน้น [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
accentuation; accent | การลงน้ำหนัก [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Accents and accentuation | การออกเสียงและการลงน้ำหนักเสียง [TU Subject Heading] |
accent | สำเนียง |
สำเนียง | (n) accent, See also: intonation, tone, modulation, pronunciation, enunciation, Syn. เสียง, น้ำเสียง, ทำนองเสียง, Example: ตัวผมเองก็มีสำเนียงการพูด และกำพืดที่แท้จริงเหมือนกับพวกคุณ, Count Unit: สำเนียง, Thai Definition: เสียงที่ต่างกันไปตามท้องถิ่น |
เสียงหนักเบา | (n) stress, See also: accent, accentuation, Example: การฝึกการอ่านขั้นสูงมีหลายอย่าง เช่น ฝึกอ่านออกเสียงหนักเบา ฝึกออกเสียงสระกึ่งมาตรา, Thai Definition: เสียงที่เปล่งโดยเน้นความหนักเบาต่างกัน |
ตีนเหยียด | (n) name of a Thai vowel, See also: accent mark, Syn. สระอุ, Example: เด็กนักเรียนสมัยปัจจุบันไม่ค่อยรู้จักตีนเหยียดแล้ว พวกเขารู้จักแต่สระอุ, Count Unit: ตัว, Thai Definition: ชื่อเรียกสระอุ |
ตีนคู้ | (n) name of Thai vowel, See also: accent mark, tone, Syn. สระอู |
จัตวา (–๋) | [jattawā] (n) EN: jattawa (fourth tonal accent in the Thai language) FR: jattawa [ m ] (quatrième accent tonal du thaï) |
ลหุ | [lahu] (adj) EN: unaccented FR: non accentué |
น้ำเสียง | [nāmsīeng] (n) EN: tone ; tone of voice FR: accent [ m ] ; prononciation [ f ] ; ton [ m ] |
เน้น | [nēn] (v) EN: emphasize ; stress ; underline ; underscore ; highlight ; urge ; attach importance to FR: insister sur ; souligner ; accentuer ; accorder de l'importance à |
เน้นเสียง | [nēn sīeng] (n) EN: accent FR: accent [ m ] |
เหน่อ | [noē] (adj) EN: with a rural accent ; with a provincial accent ; without the intonation of the unbanites FR: avec un accent provincial |
สำเนียง | [samnīeng] (n) EN: accent ; intonation ; tone ; modulation ; pronunciation ; enunciation FR: accent [ m ] ; prononciation [ f ] ; intonation [ f ] ; ton [ m ] |
สำเนียงเปล่ง | [samnīeng pleng] (n, exp) EN: accent FR: accent [ m ] ; prononciation [ f ] ; parler [ m ] |
เสียงหนัก | [sīeng nak] (n, exp) EN: stress ; accent FR: accent [ m ] |
เสียงวรรณยุกต์ | [sīeng wannayuk] (n, exp) FR: accent tonique [ m ] ; ton [ m ] ; intonation [ f ] |
accent | |
accent | |
accents | |
accented | |
accenting | |
accenture | |
accentuate | |
accentuated | |
accentuates | |
accentuating |
accent | |
accent | |
accents | |
accents | |
accented | |
accenting | |
accentuate | |
accentuated | |
accentuates | |
accentuating |
accent | (n) distinctive manner of oral expression, Syn. speech pattern |
accent | (n) a diacritical mark used to indicate stress or placed above a vowel to indicate a special pronunciation, Syn. accent mark |
accentor | (n) small sparrow-like songbird of mountainous regions of Eurasia |
accentual | (adj) of or pertaining to accent or stress |
accentual | (adj) (of verse) having a metric system based on stress rather than syllables or quantity, Ant. syllabic, quantitative |
accentual system | (n) the system of accentuation used in a particular language, Syn. prosodic system |
accentuation | (n) the use or application of an accent; the relative prominence of syllables in a phrase or utterance |
Accent | n. [ F. accent, L. accentus; ad + cantus a singing, canere to sing. See Cant. ] ☞ Many English words have two accents, the primary and the secondary; the primary being uttered with a greater stress of voice than the secondary; as in as′pira&bprime_;tion, where the chief stress is on the third syllable, and a slighter stress on the first. Some words, as an′tiap′o-plec&bprime_;tic, in-com′pre-hen′si-bil&bprime_;i-ty, have two secondary accents. See Guide to Pron., §§ 30-46. [ 1913 Webster ] ☞ In the ancient Greek the acute accent (′) meant a raised tone or pitch, the grave (`), the level tone or simply the negation of accent, the circumflex ( ~ or ^) a tone raised and then depressed. In works on elocution, the first is often used to denote the rising inflection of the voice; the second, the falling inflection; and the third (^), the compound or waving inflection. In dictionaries, spelling books, and the like, the acute accent is used to designate the syllable which receives the chief stress of voice. [ 1913 Webster ] The tender accent of a woman's cry. Prior. [ 1913 Webster ] Winds! on your wings to Heaven her accents bear, |
Accent | v. t. |
accented | adj.
|
accenting | n. |
Accentless | a. Without accent. [ 1913 Webster ] |
Accentor | n. [ L. ad. + cantor singer, canere to sing. ] |
Accentuable | a. Capable of being accented. [ 1913 Webster ] |
Accentual | a. Of or pertaining to accent; characterized or formed by accent. [ 1913 Webster ] |
Accentuality | n. The quality of being accentual. [ 1913 Webster ] |
Accentually | adv. In an accentual manner; in accordance with accent. [ 1913 Webster ] |
口音 | [口 音] accent #14,040 [Add to Longdo] |
腔调 | [腔 调 / 腔 調] accent #26,398 [Add to Longdo] |
重音 | [重 音] accent; stress #52,564 [Add to Longdo] |
重音节 | [重 音 节 / 重 音 節] accented syllable; stress [Add to Longdo] |
Akzent { m } | Akzente { pl } | irischer Akzent | accent | accents | Irish accent; brogue [Add to Longdo] |
Akzentbuchstabe { m } | accent character [Add to Longdo] |
アクセント | [akusento] (n) (1) accent (in language); (2) stress; highlight; accent; (P) #10,593 [Add to Longdo] |
ずうずう弁 | [ずうずうべん, zuuzuuben] (n) thick Tohoku accent (wherein some "j" sounds become "z" sounds) [Add to Longdo] |
だみ声;濁声;訛み声;訛声 | [だみごえ;だくせい(濁声), damigoe ; dakusei ( daku koe )] (n) (1) thick voice; hoarse voice; (2) voice with a thick accent [Add to Longdo] |
アクサン | [akusan] (n) (See アクセント) accent (usu. French accents such as acute and grave) (fre [Add to Longdo] |
アクサングラーブ | [akusangura-bu] (n) "grave" accent (fre [Add to Longdo] |
アクサンスィルコンフレックス;アクサンシルコンフレックス;アクサンツルコンフレックス(ik) | [akusansuirukonfurekkusu ; akusanshirukonfurekkusu ; akusantsurukonfurekkusu (ik)] (n) (See 曲折アクセント) circumflex accent (fre [Add to Longdo] |
アクサンテギュ | [akusantegyu] (n) "acute" accent (fre [Add to Longdo] |
アクセンチュエイション | [akusenchueishon] (n) accentuation [Add to Longdo] |
アクセント記号 | [アクセントきごう, akusento kigou] (n) accent mark [Add to Longdo] |
アクセント照明 | [アクセントしょうめい, akusento shoumei] (n) accent lighting [Add to Longdo] |
アクサングラーブ | [あくさんぐらーぶ, akusangura-bu] grave accent, ` [Add to Longdo] |
アクセント付き文字 | [アクセントつきもじ, akusento tsukimoji] accented character [Add to Longdo] |