Wanderoo | n. [ Cingalese wanderu a monkey. ] (Zool.) A large monkey (Macacus silenus) native of Malabar. It is black, or nearly so, but has a long white or gray beard encircling the face. Called also ☞ The name is sometimes applied also to other allied species. [ 1913 Webster ] |
Wander | v. i. They wandered about in sheepskins and goatskins. Heb. xi. 37. [ 1913 Webster ] He wandereth abroad for bread. Job xv. 23. [ 1913 Webster ] When God caused me to wander from my father's house. Gen. xx. 13. [ 1913 Webster ] O, let me not wander from thy commandments. Ps. cxix. 10. [ 1913 Webster ] |
Wander | v. t. To travel over without a certain course; to traverse; to stroll through. [ R. ] “[ Elijah ] wandered this barren waste.” Milton. [ 1913 Webster ] |
Wanderer | n. One who wanders; a rambler; one who roves; hence, one who deviates from duty. [ 1913 Webster ] |
Wandering | a. & n. from Wander, v. [ 1913 Webster ]
|
Wanderingly | adv. In a wandering manner. [ 1913 Webster ] |
Wanderment | n. The act of wandering, or roaming. [ Obs. ] Bp. Hall. [ 1913 Webster ] |
wander | (vt) เดินทางไปโดยไม่มีจุดหมายที่แน่นอน, See also: ร่อนเร่, Syn. roam, rove |
wander | (vi) เดินทางไปโดยไม่มีจุดหมายที่แน่นอน, See also: ร่อนเร่, Syn. roam, rove, stray |
wander | (vi) ออกนอกเส้นทาง |
wander | (vi) ขาดสมาธิ, See also: ฝันกลางวัน |
wander | (vi) ไปในทางที่คดเคี้ยว |
wander | (vi) เดินเล่น |
wander | (vi) พูดหรือเขียนไม่ชัดเจน, See also: พูดหรือเขียนวกวนนอกเรื่อง, พูดนอกเรื่อง |
wander | (n) การเดินเล่นอย่างไร้จุดหมาย |
wanderer | (n) ผู้ท่องเที่ยวไปโดยไร้จุดหมาย, Syn. nomad, ranger, rover |
wandering | (adj) ที่เดินทางไปอย่างไร้จุดหมาย, See also: ซึ่งพเนจร, ซึ่งท่องเที่ยวไปอย่างไม่มีจุดหมายแน่นอน, Syn. roving, roaming, traveling, drifting |
wander | (วอน'เดอะ) vi. vt. ท่องเที่ยว, เดินเตร่, เตร็ดเตร่, ไปโดยไม่มีจุดหมายแน่นอน, ทิ้งความสนใจ, สาบสูญ, หลงทาง, หันเหจากเดิม, ห่างประเด็น, See also: wanderer n., Syn. stray, roam |
wandering | (วอน'เดอริง) adj., n. (การ) เตร็ดเตร่, พเนจร, เถลไถลไป, ท่องเที่ยว, ไปโดยไม่มีจุดหมายแน่นอน, ความคิดสับสน, การพูดเรื่อยเปื่อย., See also: wanderingly adv., Syn. roaming, rambling |
wander | (vi) เถลไถล, เคลื่อนไหว, เตร็ดเตร่, หลงทาง |
wanderer | (n) คนเถลไถล, คนเตร็ดเตร่, คนหลงทาง |
wander | แฉลบ [ยานยนต์ ๑๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
wander | เตร็ดเตร่ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
ร่อนเร่ | (v) wander, See also: be nomadic, have no permanent home, Syn. พเนจร, เร่ร่อน, ร่อนเร่พเนจร, เร่ร่าย, Example: เมื่อก่อนมนุษย์เราร่อนเร่หาที่อยู่อาศัยไปเรื่อยๆ ไม่มีหลักแหล่งแน่นอน, Thai Definition: เที่ยวเตร่ซัดเซพเนจรไปไม่มีหลักแหล่งแน่นอน |
ระเหเร่ร่อน | (v) wander, See also: roam, rave, stray, Syn. ระเหระหน, ร่อนเร่, เร่ร่อน, Example: เมื่อเขาตายลง คนที่หวังพึ่งเขาก็จะต้องระเหเร่ร่อน ยึดอะไรเป็นที่พึ่งไม่ได้, Thai Definition: เร่ร่อนไป, ซัดเซไปตามทาง, อยู่ไม่เป็นที่ |
วอกแวก | (v) wander, See also: be distracted, Syn. ขาดสมาธิ, ไม่มั่นคง, Ant. มั่นคง, Example: ขณะทำข้อสอบต้องมีสมาธินะ อย่าวอกแวกเป็นอันขาด, Thai Definition: ไม่มีสมาธิ, จิตใจไม่แน่นอน |
ซัดเซพเนจร | (v) wander, See also: tramp, roam, rove, drift, Syn. ร่อนเร่พเนจร, Example: ยายคนนี้ซัดเซพเนจรมาอาศัยอยู่กับแม่ชีที่วัดหลายปีมาแล้ว, Thai Definition: ร่อนเร่ไป, เที่ยวไปโดยไร้จุดหมาย |
พเนจร | (v) wander, See also: roam, rove, tramp, Syn. ร่อนเร่, ร่อนเร่พเนจร, Example: คนยากจนต้องร่อนเร่พเนจรไปทำมาหากินตามที่ต่างๆ, Thai Definition: ร่อนเร่ไป, เที่ยวไปโดยไร้จุดหมาย |
เถลไถล | (v) wander, See also: dawdle, dilly-dally, stroll, loiter, Syn. ไถล, เชือนแช, Example: อย่าเถลไถลไปทางไหนให้มากนัก, Thai Definition: ไม่ตรงมาตรงไป เที่ยวแวะโน่นแวะนี่ |
ท่อง | (v) wander, See also: roam around, rove around, Syn. เที่ยว, ทัศนาจร, เดินทาง, ท่องเที่ยว, Example: สุชาติท่องไปทั่วทุกภาคของประเทศไทยแล้ว |
ระหกระเหิน | (v) wander, See also: travel with hazard, rove, stray, Syn. ระเหินระหก, ระเหเร่ร่อน, เร่ร่อน, Example: ชีวิตของเขาระหกระเหินไปหลังจากบิดาถึงแก่กรรม, Thai Definition: ด้นดั้นไปด้วยความลำบาก, เร่ร่อนไปด้วยความลำบากยากเย็น |
ระเหินระหก | (v) wander, See also: travel with hazard, rove, stray, Syn. ระหกระเหิน, ดั้นด้น |
ซัดเซ | (v) wander, See also: roam, drift, stroll, wander about, Syn. ซัดเซพเนจร, Example: ยายคนนี้ซัดเซมาอาศัยอยู่กับแม่ชีที่วัดหลายปีมาแล้ว, Thai Definition: เที่ยวไปไม่เป็นตำแหน่งแห่งที่ |
ออกนอกเส้นทาง | [øk nøk senthāng] (v, exp) EN: wander |
เท่ว | [thēo] (v) EN: wander FR: se promener ; faire un tour |
เที่ยว | [thīo] (v) EN: wander FR: se promener ; faire un tour |
wander | |
wanders | |
wandered | |
wanderer | |
wanderers | |
wandering | |
wandersee | |
wanderings | |
wanderlust |
wander | |
wanders | |
wandered | |
wanderer | |
wanderers | |
wandering | |
wanderings | |
wanderlust |
wander | (v) go via an indirect route or at no set pace |
wanderer | (n) someone who leads a wandering unsettled life, Syn. bird of passage, rover, roamer |
wandering | (n) travelling about without any clear destination, Syn. vagabondage, roving |
wandering albatross | (n) very large albatross; white with wide black wings, Syn. Diomedea exulans |
wandering jew | (n) a legendary Jew condemned to roam the world for mocking Jesus at the Crucifixion |
wanderlust | (n) very strong or irresistible impulse to travel, Syn. itchy feet |
Wander | v. i. They wandered about in sheepskins and goatskins. Heb. xi. 37. [ 1913 Webster ] He wandereth abroad for bread. Job xv. 23. [ 1913 Webster ] When God caused me to wander from my father's house. Gen. xx. 13. [ 1913 Webster ] O, let me not wander from thy commandments. Ps. cxix. 10. [ 1913 Webster ] |
Wander | v. t. To travel over without a certain course; to traverse; to stroll through. [ R. ] “[ Elijah ] wandered this barren waste.” Milton. [ 1913 Webster ] |
Wanderer | n. One who wanders; a rambler; one who roves; hence, one who deviates from duty. [ 1913 Webster ] |
Wandering | a. & n. from Wander, v. [ 1913 Webster ]
|
Wanderingly | adv. In a wandering manner. [ 1913 Webster ] |
Wanderment | n. The act of wandering, or roaming. [ Obs. ] Bp. Hall. [ 1913 Webster ] |
Wanderoo | n. [ Cingalese wanderu a monkey. ] (Zool.) A large monkey (Macacus silenus) native of Malabar. It is black, or nearly so, but has a long white or gray beard encircling the face. Called also ☞ The name is sometimes applied also to other allied species. [ 1913 Webster ] |
游走 | [游 走 / 遊 走] wandering (i.e. not fixed) #17,784 [Add to Longdo] |
浪人 | [ろうにん, rounin] (n, vs, adj-no) (1) ronin; wandering samurai without a master to serve; (2) out of work; (3) waiting for another chance to enter a university; (P) #10,649 [Add to Longdo] |
回る;廻る | [もとおる, motooru] (v5r, vi) to wander around #11,007 [Add to Longdo] |
放浪 | [ほうろう, hourou] (n, vs, adj-no) wandering; (P) #11,934 [Add to Longdo] |
浮遊(P);浮游 | [ふゆう, fuyuu] (n, vs) floating; wandering; suspension; (P) #14,991 [Add to Longdo] |
うろうろ | [urouro] (adv, n, vs) (on-mim) (See 彷徨く) loiteringly; aimless wandering; (P) [Add to Longdo] |
うろちょろ | [urochoro] (n, vs) loitering; hanging around; wandering around [Add to Longdo] |
ごろつく | [gorotsuku] (v5k, vi) (1) (See ごろごろ) to rumble; to thunder; to roll about (people, large objects); (2) to wander about without a fixed workplace, home, etc.; to hang around; to loiter [Add to Longdo] |
さまよえるユダヤ人;さ迷えるユダヤ人;彷徨えるユダヤ人 | [さまよえるユダヤじん, samayoeru yudaya jin] (n) Wandering Jew [Add to Longdo] |
さ迷える;彷徨える | [さまよえる, samayoeru] (v1) (uk) to wander [Add to Longdo] |
ぶらぶら | [burabura] (adj-na, adv, adv-to, vs) (1) (on-mim) dangling heavily; swaying to and fro; swinging; (adv, adv-to, vs) (2) (on-mim) strolling; rambling; roaming; wandering; (3) (on-mim) idly; lazily; leisurely; aimlessly; (4) (on-mim) persisting (of an illness); (P) [Add to Longdo] |
漂白 | [ひょうはく, hyouhaku] wandern, durchstreifen [Add to Longdo] |