testacy | (n) การทำพินัยกรรมได้ |
testacy | (เทส'ทะซี) n. การทำพินัยกรรมได้ |
การตายโดยไม่ได้ทำพินัยกรรม | [kān tāi dōi mai dāi tham phinaikam] (n, exp) EN: intestacy |
Testacy | n. [ See Testate. ] (Law) The state or circumstance of being testate, or of leaving a valid will, or testament, at death. [ 1913 Webster ] |