23 ผลลัพธ์ สำหรับ reprieve
/หรี่ พรี้ ฝึ/     /R IY0 P R IY1 V/     /riːprˈiːv/
ฝึกออกเสียง
หรือค้นหา: -reprieve-, *reprieve*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
reprieve(vt) พักหรือเลื่อนการประหาร, Syn. grant respite, pardon
reprieve(vt) ทำให้บรรเทา, See also: ทำให้ผ่อนคลาย, ปลดเปลื้อง, Syn. abate, relieve
reprieve(n) การพักหรือเลื่อนการประหาร, Syn. amnesty, pardon
reprieve(n) การบรรเทา, See also: การปลดเปลื้อง, Syn. alleviation, relief

Hope Dictionary
reprieve(รีพรีฟว') vt., บรรเทาโทษ, บรรเทา, ลด n. การบรรเทาโทษ, คำสั่งบรรเทาโทษ, การบรรเทาชั่วคราว, See also: repriever n., Syn. suspend, remit

Nontri Dictionary
reprieve(vt) พักผ่อน, บรรเทา, เลื่อนการประหาร

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
reprieveการชะลอการลงโทษ, การรอการลงโทษ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
reprieveการชะลอการลงโทษ, การรอการลงโทษ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
ชะลอการลงโทษ[chalø kān longthōt] (v, exp) EN: reprieve
ลดหย่อนผ่อนโทษ[lotyøn phǿn thōt] (x) EN: reduce a punishment ; reprieve ; decrease penalty  FR: réduire la peine ; octroyer un sursis
รอการลงโทษ[rø kān longthōt] (v, exp) EN: reprieve

CMU Pronouncing Dictionary
reprieve
 /R IY0 P R IY1 V/
/หรี่ พรี้ ฝึ/
/riːprˈiːv/

Oxford Advanced Learners Dictionary
reprieve
 (vt, n) /r i1 p r ii1 v/ /ริ พรี้ ฝึ/ /rˈɪprˈiːv/
reprieved
 (vt, vt) /r i1 p r ii1 v d/ /ริ พรี้ ฝึ ดึ/ /rˈɪprˈiːvd/
reprieves
 (vt, n) /r i1 p r ii1 v z/ /ริ พรี้ ฝึ สึ/ /rˈɪprˈiːvz/

WordNet (3.0)
reprieve(n) a (temporary) relief from harm or discomfort, Syn. respite
reprieve(n) a warrant granting postponement (usually to postpone the execution of the death sentence)
reprieve(n) the act of reprieving; postponing or remitting punishment, Syn. respite
reprieve(v) postpone the punishment of a convicted criminal, such as an execution, Syn. respite
reprieve(v) relieve temporarily

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Reprieve

v. t. [ imp. & p. p. Reprieved p. pr. & vb. n. Reprieving. ] [ OE. repreven to reject, disallow, OF. reprover to blame, reproach, condemn (pres. il reprueve), F. réprouver to disapprove, fr. L. reprobare to reject, condemn; pref. re- re- + probare to try, prove. See Prove, and cf. Reprove, Reprobate. ] [ 1913 Webster ]

1. To delay the punishment of; to suspend the execution of sentence on; to give a respite to; to respite; as, to reprieve a criminal for thirty days. [ 1913 Webster ]

He reprieves the sinnner from time to time. Rogers. [ 1913 Webster ]

2. To relieve for a time, or temporarily. [ 1913 Webster ]

Company, thought it may reprieve a man from his melaneholy yet can not secure him from his conscience. South. [ 1913 Webster ]

Reprieve

n. 1. A temporary suspension of the execution of a sentence, especially of a sentence of death. [ 1913 Webster ]

The morning Sir John Hotham was to die, a reprieve was sent to suspend the execution for three days. Clarendon. [ 1913 Webster ]

2. Interval of ease or relief; respite. [ 1913 Webster ]

All that I ask is but a short reprieve,
ll I forget to love, and learn to grieve. Denham. [ 1913 Webster ]


DING DE-EN Dictionary
Gnadenfrist { f } | Gnadenfristen { pl }reprieve | reprieves [Add to Longdo]

Time: 0.0322 seconds, cache age: 10.792 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/