81 ผลลัพธ์ สำหรับ reaccuse
หรือค้นหา: -reaccuse-, *reaccuse*

เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น accuse

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Reaccuse

v. t. To accuse again. Cheyne. [ 1913 Webster ]

Accuse

n. Accusation. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ]

Accuse

v. t. [ imp. & p. p. Accused p. pr. & vb. n. Accusing. ] [ OF. acuser, F. accuser, L. accusare, to call to account, accuse; ad + causa cause, lawsuit. Cf. Cause. ] 1. To charge with, or declare to have committed, a crime or offense; (Law) to charge with an offense, judicially or by a public process; -- with of; as, to accuse one of a high crime or misdemeanor. [ 1913 Webster ]

Neither can they prove the things whereof they now accuse me. Acts xxiv. 13. [ 1913 Webster ]

We are accused of having persuaded Austria and Sardinia to lay down their arms. Macaulay. [ 1913 Webster ]

2. To charge with a fault; to blame; to censure. [ 1913 Webster ]

Their thoughts the meanwhile accusing or else excusing one another. Rom. ii. 15. [ 1913 Webster ]

3. To betray; to show. [ R. ] Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ]

Syn. -- To charge; blame; censure; reproach; criminate; indict; impeach; arraign. -- To Accuse, Charge, Impeach, Arraign. These words agree in bringing home to a person the imputation of wrongdoing. To accuse is a somewhat formal act, and is applied usually (though not exclusively) to crimes; as, to accuse of treason. Charge is the most generic. It may refer to a crime, a dereliction of duty, a fault, etc.; more commonly it refers to moral delinquencies; as, to charge with dishonesty or falsehood. To arraign is to bring (a person) before a tribunal for trial; as, to arraign one before a court or at the bar public opinion. To impeach is officially to charge with misbehavior in office; as, to impeach a minister of high crimes. Both impeach and arraign convey the idea of peculiar dignity or impressiveness. [ 1913 Webster ]

Accused

a. Charged with offense; as, an accused person. [ 1913 Webster ]

Commonly used substantively; as, the accused, one charged with an offense; the defendant in a criminal case. [ 1913 Webster ]

Accusement

n. [ OF. acusement. See Accuse. ] Accusation. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ]

Accuser

n. [ OE. acuser, accusour; cf. OF. acuseor, fr. L. accusator, fr. accusare. ] One who accuses; one who brings a charge of crime or fault. [ 1913 Webster ]


NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
accuse(vt) กล่าวหา, See also: กล่าวโทษ, ปรักปรำ, Syn. blame, charge
accuse(vt) ฟ้องร้อง, See also: ฟ้องศาล, Syn. charge
accused(adj) ซึ่งถูกกล่าวหาหรือฟ้องร้อง, Syn. arraigned, indicted, blamed
accused(n) ผู้ต้องหา, See also: จำเลย, ผู้ถูกกล่าวหา
accuser(n) ผู้กล่าวหา, See also: โจทก์, ผู้ฟ้อง, ผู้ฟ้องร้อง, Syn. prosecutor, plaintiff, objector
accuse of(phrv) กล่าวหาว่า, See also: กล่าวหา

Hope Dictionary
accuse(อะคิวซ') vt., vi. กล่าวหา, ต่อว่า, ใส่ความ, Syn. charge, blame, incriminate
accused(อะคิวซดฺ') adj., n. ซึ่งถูกกล่าวหาหรือฟ้องร้อง, ผู้ถูกกล่าวหาหรือฟ้องร้อง

Nontri Dictionary
accuse(vt) กล่าวหา, ใส่ร้าย, ใส่ความ
accused(n) จำเลย, ผู้ถูกกล่าวหา
accuser(n) โจทก์, ผู้ฟ้องร้อง

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
He'd come to accuse her of more crimes. เขากล่าวหาเธอ ในคดีมากมาย Basic Instinct (1992)
Maybe the guy's been accused of child molesting. แต่ที่จิงก้อค่อนข้างมีอายุแระ Hero (1992)
It turns out the accusations were false? หัวหน้า Hero (1992)
They accused her of breaking her vow as a widow and running away to marry a rich man, who already had a wife, two concubines and other children. พวกเขากล่าวหาแม่ที่แหกกฎความเป็นแม่ม่าย... แล้วหนีไปแต่งงานกับเศรษฐี ผู้มีภรรยาอยู่แล้ว รวมทั้งภรรยาน้อยสองคน กับลูกๆอีกหลายคน The Joy Luck Club (1993)
We have the accused at the scene of the crime. เราได้ถูกกล่าวหาว่าในที่เกิดเหตุของอาชญากรรม The Shawshank Redemption (1994)
Schultz is accused of treason, and you know why. ชูลท์ซ โดนข้อหา กฏบ และรู้ไหมว่าทำไม The Great Dictator (1940)
It appears that Mrs. Danvers has accused Robert of stealing a valuable ornament from the morning room. คุณนายแดนเวอร์สกล่าวหาว่าโรเบิร์ต ขโมยของประดับมีค่าในห้องนั่งเล่นเช้า Rebecca (1940)
Robert denies the accusation most emphatically, sir. เเต่โรเบิร์ตปฏิเสธเสียงเเข็งครับ Rebecca (1940)
Be careful, Favell. You've brought an accusation of murder. ระวังหน่อยฟาเวล คุณเป็นคนกล่าวหาเรื่องการฆาตกรรมขึ้นมา Rebecca (1940)
But in my official capacity, I have no alternative but to pursue his accusations. เเต่ด้วยหน้าที่เเล้ว ผมไม่มีทางเลือก นอกจากรับฟังข้อกล่าวหาของเขา Rebecca (1940)
If there's a reasonable doubt in your minds as to the guilt of the accused - a reasonable doubt-then you must bring me a verdict of not guilty. ถ้ามีเหตุอันควรสงสัยในใจของคุณเป็นความผิดของผู้ถูกกล่าวหา - สงสัย-แล้วที่เหมาะสมที่คุณจะต้องนำคำตัดสินของฉันไม่ผิด 12 Angry Men (1957)
If there's no reasonable doubt, then you must, in good conscience, find the accused guilty. หากมีข้อสงสัยใด ๆ ที่เหมาะสมแล้วคุณจะต้องอยู่ในจิตสำนึกที่ดี พบว่าผู้ถูกกล่าวหาว่ามีความผิด 12 Angry Men (1957)

ตัวอย่างประโยคจาก Tanaka JP-EN Corpus
accuseAs communism has collapsed, capitalism is now accused of trying to "dominate the world."
accuseBeth accused her sister, Sally, of tearing her scarf.
accuseDon't accuse others for your own failure.
accuseDo you think the accused is really guilty of the crime?
accuseHe accused her of having lied to him.
accuseHe accused me of being a liar.
accuseHe accused me of having broken our promise.
accuseHe accused me of having stolen his watch.
accuseHe accused me of his defeat.
accuseHe accused me of my mistake.
accuseHe accused the man of stealing.
accuseHe accused us of wronging him.

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
พูดว่า(v) blame, See also: accuse, Syn. นินทา, กล่าวร้าย, กล่าวโทษ, ตำหนิ, ว่าร้าย, Example: เขาพูดว่าให้เจ็บแสบเธอยังไม่รู้สึกตัวอีกหรือ
ต้องคดี(v) accuse, See also: charge, sue, prosecute, Syn. ถูกฟ้อง, เป็นคดี, เป็นความ, Ant. พ้นคดี, หลุดคดี, Example: นักธุรกิจผู้หนึ่งต้องคดีหลบเลี่ยงภาษีอยู่ในขณะนี้กำลังเดินทางออกนอกประเทศไทยไปยังประเทศใกล้เคียง, Thai Definition: ถูกกล่าวหาหรือถูกฟ้องในคดีอาญา
กล่าวโทษ(v) accuse, See also: charge, allege, blame, impeach, Syn. กล่าวหา, Example: คนปกติธรรมดามีจำนวนไม่น้อยทีเดียวที่ชอบกล่าวโทษคนอื่น, Thai Definition: แจ้งว่ากระทำผิด
หา(v) accuse, See also: impeach, charge, denounce, blame, indict, Syn. ฟ้อง, กล่าวโทษ, กล่าวหา, Example: ทุกคนหาว่าเขาเป็นคนขโมยเงินไป, Thai Definition: กล่าวโทษผู้อื่น เช่น โจทก์หาว่า…
หาความ(v) accuse, See also: charge, blame, denounce, allege, indict, incriminate, Syn. กล่าวโทษ, ใส่ความ, ใส่โทษ
กล่าวหา(v) accuse, See also: charge, Syn. ฟ้อง, กล่าวโทษ, Ant. ยกฟ้อง, Example: ตำรวจกล่าวหาว่าเขาฉ้อฉลลูกค้าโดยการปลอมปนสินค้า, Thai Definition: แจ้งว่าผู้อื่นได้กระทำความผิด
หาความ(v) accuse, See also: charge, blame, denounce, allege, indict, incriminate, Syn. กล่าวโทษ, ใส่ความ, ใส่โทษ

CMU Pronouncing Dictionary
accuse
 /AH0 K Y UW1 Z/
/เออะ ขึ ยู้ สึ/
/əkjˈuːz/
accused
 /AH0 K Y UW1 Z D/
/เออะ ขึ ยู้ สึ ดึ/
/əkjˈuːzd/
accuser
 /AH0 K Y UW1 Z ER0/
/เออะ ขึ ยู้ เส่อ (ร)/
/əkjˈuːzɜːʴ/
accuses
 /AH0 K Y UW1 Z IH0 Z/
/เออะ ขึ ยู้ สิ สึ/
/əkjˈuːzɪz/
accusers
 /AH0 K Y UW1 Z ER0 Z/
/เออะ ขึ ยู้ เส่อ (ร) สึ/
/əkjˈuːzɜːʴz/

Oxford Advanced Learners Dictionary
accuse
 (vt) /@1 k y uu1 z/ /เออะ ขึ ยู้ สึ/ /əkjˈuːz/
accused
 (vt, vt) /@1 k y uu1 z d/ /เออะ ขึ ยู้ สึ ดึ/ /əkjˈuːzd/
accuser
 (n) /@1 k y uu1 z @ r/ /เออะ ขึ ยู้ เสิ่ร/ /əkjˈuːzər/
accuses
 (vt) /@1 k y uu1 z i z/ /เออะ ขึ ยู้ สิ สึ/ /əkjˈuːzɪz/
accusers
 (n) /@1 k y uu1 z @ z/ /เออะ ขึ ยู้ เสอะ สึ/ /əkjˈuːzəz/

WordNet (3.0)
accuse(v) bring an accusation against; level a charge against, Syn. criminate, impeach, incriminate
accused(n) a defendant in a criminal proceeding
accuser(n) someone who imputes guilt or blame

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Accuse

n. Accusation. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ]

Accuse

v. t. [ imp. & p. p. Accused p. pr. & vb. n. Accusing. ] [ OF. acuser, F. accuser, L. accusare, to call to account, accuse; ad + causa cause, lawsuit. Cf. Cause. ] 1. To charge with, or declare to have committed, a crime or offense; (Law) to charge with an offense, judicially or by a public process; -- with of; as, to accuse one of a high crime or misdemeanor. [ 1913 Webster ]

Neither can they prove the things whereof they now accuse me. Acts xxiv. 13. [ 1913 Webster ]

We are accused of having persuaded Austria and Sardinia to lay down their arms. Macaulay. [ 1913 Webster ]

2. To charge with a fault; to blame; to censure. [ 1913 Webster ]

Their thoughts the meanwhile accusing or else excusing one another. Rom. ii. 15. [ 1913 Webster ]

3. To betray; to show. [ R. ] Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ]

Syn. -- To charge; blame; censure; reproach; criminate; indict; impeach; arraign. -- To Accuse, Charge, Impeach, Arraign. These words agree in bringing home to a person the imputation of wrongdoing. To accuse is a somewhat formal act, and is applied usually (though not exclusively) to crimes; as, to accuse of treason. Charge is the most generic. It may refer to a crime, a dereliction of duty, a fault, etc.; more commonly it refers to moral delinquencies; as, to charge with dishonesty or falsehood. To arraign is to bring (a person) before a tribunal for trial; as, to arraign one before a court or at the bar public opinion. To impeach is officially to charge with misbehavior in office; as, to impeach a minister of high crimes. Both impeach and arraign convey the idea of peculiar dignity or impressiveness. [ 1913 Webster ]

Accused

a. Charged with offense; as, an accused person. [ 1913 Webster ]

Commonly used substantively; as, the accused, one charged with an offense; the defendant in a criminal case. [ 1913 Webster ]

Accusement

n. [ OF. acusement. See Accuse. ] Accusation. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ]

Accuser

n. [ OE. acuser, accusour; cf. OF. acuseor, fr. L. accusator, fr. accusare. ] One who accuses; one who brings a charge of crime or fault. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
控诉[kòng sù, ㄎㄨㄥˋ ㄙㄨˋ, 控 诉 / 控 訴] accuse; denounce #16,887 [Add to Longdo]
控告[kòng gào, ㄎㄨㄥˋ ㄍㄠˋ, 控 告] accuse; charge; sue #21,080 [Add to Longdo]
诬[wū, ㄨ, 诬 / 誣] accuse falsely #41,534 [Add to Longdo]
讦[jié, ㄐㄧㄝˊ, 讦 / 訐] accuse; pry #130,514 [Add to Longdo]
弹斥[tán chì, ㄊㄢˊ ㄔˋ, 弹 斥 / 彈 斥] accuse and criticize [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
被告[ひこく, hikoku] (n) defendant; the accused; (P) #5,892 [Add to Longdo]
問う(P);訪う[とう, tou] (v5u-s, vt) (1) to ask; to question; to inquire; (2) to charge (i.e. with a crime); to accuse; (3) to care (about); (4) without regard to (with negative verb); (P) #9,529 [Add to Longdo]
原告[げんこく, genkoku] (n) plaintiff; accuser; prosecutor; (P) #14,122 [Add to Longdo]
刑事被告[けいじひこく, keijihikoku] (n) the accused [Add to Longdo]
刑事被告人[けいじひこくにん, keijihikokunin] (n) (See 被告人) accused; defendant; prisoner at the bar [Add to Longdo]
公訴時効[こうそじこう, kousojikou] (n) (legal) limitation; prescription of the right to prosecute an accused; statute of limitation [Add to Longdo]
罪を着る[つみをきる, tsumiwokiru] (exp, v1) to take (another's guilt) on oneself; to be accused of [Add to Longdo]
責める[せめる, semeru] (v1, vt) (1) to condemn; to blame; to criticize; to criticise; to reproach; to accuse; (2) to urge; to press; to pester; (3) to torture; to torment; to persecute; (4) to break in (a horse); (P) [Add to Longdo]
訴人[そにん, sonin] (n, vs) a suitor; an accuser; a complainant; an informant; sue; accuse [Add to Longdo]
争い訴える[あらそいうったえる, arasoiuttaeru] (v1) to accuse; to rise up in judgment against (judgement) [Add to Longdo]

Time: 0.0986 seconds, cache age: 2.425 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/