Punctator | n. One who marks with points. specifically, one who writes Hebrew with points; -- applied to a Masorite. E. Robinson. [ 1913 Webster ] |
Punctated | |
punctate | -เป็นจุด, -เป็นแต้ม [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
punctate | จุดโปร่งแสง [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
punctate |
Punctated | |