6 ผลลัพธ์ สำหรับ punctator
หรือค้นหา: -punctator-, *punctator*

เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น punctate

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Punctator

n. One who marks with points. specifically, one who writes Hebrew with points; -- applied to a Masorite. E. Robinson. [ 1913 Webster ]

Punctated

{ } a. [ From L. punctum point. See Point . ] 1. Pointed; ending in a point or points. [ 1913 Webster ]

2. (Nat. Hist.) Dotted with small spots of color, or with minute depressions or pits. [ 1913 Webster ]

Variants: Punctated

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
punctate-เป็นจุด, -เป็นแต้ม [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
punctateจุดโปร่งแสง [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕]

CMU Pronouncing Dictionary
punctate
 /P AH1 N K T EY2 T/
/พั้น ขึ เท ถึ/
/pˈʌnktˌeɪt/

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Punctated

{ } a. [ From L. punctum point. See Point . ] 1. Pointed; ending in a point or points. [ 1913 Webster ]

2. (Nat. Hist.) Dotted with small spots of color, or with minute depressions or pits. [ 1913 Webster ]

Variants: Punctated

Time: 0.0382 seconds, cache age: 8.499 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/