15 ผลลัพธ์ สำหรับ preceptor

หรือค้นหา: -preceptor-, *preceptor*

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

(n) ครู, See also: ผู้สอน, ผู้ให้ความรู้, Syn. instructor, mentor, lecturer

Hope Dictionary

(พรีเซพ'เทอะ) n. ผู้สอน, ครู, ผู้ชี้นำ, ครูใหญ่, ผู้ตั้งกฎ., See also: preceptorate n. preceptorial adj. preceptoral adj., Syn. instructor, teacher, tutor

Nontri Dictionary

preceptor

(n) ครูใหญ่, พี่เลี้ยง, ผู้ตั้งกฎ, ผู้ชักนำ

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**

We're preceptors, beholders, chroniclers of all that which man does not understand.

เราเป็นผู้สอน บรรดาผู้เฝ้ามอง ผู้บันทึกเหตุการณ์ทั้งหมด\Mซึ่งมนุษย์ไม่เข้าใจ As Time Goes By (2013)

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

พระอุปัชฌาย์

(n) preceptor, See also: priest who officiates at an ordination ceremony, Syn. อุปัชฌาย์, อุปัชฌาย, อุปัชฌายะ, Example: มหาเถรสมาคมมีคำสั่งให้พระอุปัชฌาย์เอาใจใส่พระภิกษุสามเณรที่พระอุปัชฌาย์บวชให้, Count Unit: รูป, องค์, Thai Definition: พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา

Oxford Advanced Learners Dictionary

preceptor	(n) /p r i1 s e1 p t @ r/ /พริ เซ้ะ ผึ เถิ่ร/ /prˈɪsˈeptər/
preceptors	(n) /p r i1 s e1 p t @ z/ /พริ เซ้ะ ผึ เถอะ สึ/ /prˈɪsˈeptəz/

WordNet (3.0)

preceptor	(n) teacher at a university or college (especially at Cambridge or Oxford), Syn. don
preceptorship	(n) the position of preceptor

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Preceptor	n. [ L. praeceptor, fr. praecipere to teach: cf. F. précepteur. See Precept. ] 1. One who gives commands, or makes rules; specifically, the master or principal of a school; a teacher; an instructor. [ 1913 Webster ] 2. The head of a preceptory among the Knights Templars. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ]
Preceptorial	a. Of or pertaining to a preceptor. [ 1913 Webster ]
Preceptory	a. Preceptive. “A law preceptory.” Anderson (1573). [ 1913 Webster ]
Preceptory	n.; pl. Preceptories [ LL. praeceptoria an estate assigned to a preceptor, from L. praeceptor a commander, ruler, teacher, in LL., procurator, administrator among the Knights Templars. See Preceptor. ] A religious house of the Knights Templars, subordinate to the temple or principal house of the order in London. See Commandery, n., 2. [ 1913 Webster ]

EDICT JP-EN Dictionary

和尚(P);和上

[おしょう(和尚)(P);かしょう;わじょう, oshou ( oshou )(P); kashou ; wajou] (n) (1) (おしょう only) (hon) preceptor or high priest (esp. in Zen or Pure Land Buddhism); (2) (かしょう only) (hon) preceptor or high priest (in Tendai or Kegon Buddhism); (3) (わじょう only) (hon) (usu. 和上) preceptor or high priest (in Shingon, Hosso, Ritsu or Shin Buddhism); (4) (See 法眼) second highest priestly rank in Buddhism; (5) (おしょう, かしょう only) monk (esp. the head monk of a temple); (6) master (of one's art, trade, etc.); (P) #16,210 [Add to Longdo]

師と仰ぐ

[しとあおぐ, shitoaogu] (v5g) to look up to (a person) as one's preceptor [Add to Longdo]

Time: 0.0327 seconds, cache age: 0.23 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/