olfactory | (adj) เกี่ยวกับการดมกลิ่น |
olfactory | (ออลแฟค'ทะรี) n., adj. (เกี่ยวกับ) อวัยวะดมกลิ่น, ฆานประสาท, See also: olfactorily adv. |
olfactory nerve | เป็นเส้นประสาทที่ทำหน้าที่รับกลิ่นที่มิวคัสเมมเบรนที่จมูก เป็น 1 ใน 12 เส้นประสาท |
olfactory | (adj) เกี่ยวกับการได้กลิ่น, เกี่ยวกับจมูก, เกี่ยวกับการดมกลิ่น |
olfactory agnosia | ภาวะเสียการระลึกรู้ทางกลิ่น [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
olfactory hallucination | ประสาทหลอนทางจมูก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
olfactory hypoplasia | สมองส่วนรับกลิ่นด้อยเจริญ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
olfactory nerve | ฆานประสาท, ประสาทรับกลิ่น, ประสาทสมองเส้นที่ ๑ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
olfactory; osphretic | -รู้กลิ่น [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
olfactory bulb | ออลแฟกทอรีบัลบ์, ด้านหน้าสุดของสมองส่วนหน้า เป็นศูนย์รับความรู้สึกเกี่ยวกับกลิ่น [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
olfactory neuron | เซลล์ประสาทรับกลิ่น, เซลล์ประสาทภายในเยื่อบุจมูกที่ทำหน้าที่รับกลิ่น แล้วส่งผ่านเส้นประสาทรับกลิ่นไปยังสมอง [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
olfactory |
olfactory |
olfactory | (adj) of or relating to olfaction, Syn. olfactive |
olfactory bulb | (n) one of two enlargements at the terminus of the olfactory nerve at the base of the brain just above the nasal cavities |
olfactory nerve | (n) a collective term for numerous olfactory filaments in the nasal mucosa, Syn. first cranial nerve, nervii olfactorii |
olfactory property | (n) any property detected by the olfactory system, Syn. smell, scent, aroma, odour, odor |
Olfactory | a. [ L. olfactus, p. p. of olfacere to smell; olere to have a smell + facere to make. See Odor, and Fact. ] (Physiol.) Of, pertaining to, or connected with, the sense of smell;
|
Olfactory | n.; |
Riechorgan { n } [ anat. ] | olfactory organ [Add to Longdo] |
臭細胞 | [しゅうさいぼう, shuusaibou] (n) (See 嗅細胞) olfactory cell [Add to Longdo] |
嗅細胞 | [きゅうさいぼう, kyuusaibou] (n) olfactory cell [Add to Longdo] |
嗅神経 | [きゅうしんけい, kyuushinkei] (n) olfactory nerve [Add to Longdo] |