17 ผลลัพธ์ สำหรับ inofficious

หรือค้นหา: -inofficious-, *inofficious*, inofficiou

เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น officious

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

a. [ L. inofficiosus: cf. F. inofficieux. See In- not, and Officious. ] 1. Indifferent to obligation or duty. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Thou drown'st thyself in inofficious sleep. B. Jonson. [ 1913 Webster ]

2. Not officious; not civil or attentive. [ Obs. ] Jonhson. [ 1913 Webster ]

3. (Law) Regardless of natural obligation; contrary to natural duty; unkind; -- commonly said of a testament made without regard to natural obligation, or by which a child is unjustly deprived of inheritance. “The inofficious testament.” Blackstone. “An inofficious disposition of his fortune.” Paley. [ 1913 Webster ]

Inofficiously

adv. Not officiously. [ 1913 Webster ]

Officious

a. [ L. officiosus: cf. F. officieux. See Office. ] 1. Pertaining to, or being in accordance with, duty. [ R. ] [ 1913 Webster ]

If there were any lie in the case, it could be no more than an officious and venial one. Note on Gen. xxvii. (Douay version). [ 1913 Webster ]

2. Disposed to serve; kind; obliging. [ Archaic ] [ 1913 Webster ]

Yet not to earth are those bright luminaries
Officious. Milton. [ 1913 Webster ]

They were tolerably well bred, very officious, humane, and hospitable. Burke. [ 1913 Webster ]

3. Importunately interposing services; intermeddling in affairs in which one has no concern; meddlesome. [ 1913 Webster ]

You are too officious
In her behalf that scorns your services. Shak. [ 1913 Webster ]

Syn. -- Impertinent; meddling. See Impertinent. [ 1913 Webster ]

-- Of*fi"cious*ly, adv. -- Of*fi"cious*ness, n. [ 1913 Webster ]

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

officious	(adj) เจ้ากี้เจ้าการ, See also: ยุ่ง, Syn. interfering, intrusive, Ant. retiring
officiously	(adv) อย่างเจ้ากี้เจ้าการ
officiousness	(n) ความเจ้ากี้เจ้าการ, See also: ความสอดรู้สอดเห็น, การช่วยเหลือในสิ่งที่ไม่จำเป็น, Syn. curiosity

Hope Dictionary

officious

(อะฟิช'เชิส) adj. เสือก, ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น, ซึ่งเอาอกเอาใจเกินไป., See also: officiousness n., Syn. meddlesome

Nontri Dictionary

officious

(adj) ชอบยุ่ง, เจ้ากี้เจ้าการ, เสือก

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

เจ้ากี้เจ้าการ

(n) busybody, See also: officious person, meddler, Example: ถ้าเธอขืนทำเป็นเจ้ากี้เจ้าการก็จะถูกตำรวจสงสัย, Thai Definition: ผู้ชอบทำธุระให้คนอื่นโดยไม่ต้องขอร้อง

Oxford Advanced Learners Dictionary

officious	(adj) /@1 f i1 sh @ s/ /เออะ ฟิ เฉอะ สึ/ /əfˈɪʃəs/
officiously	(adv) /@1 f i1 sh @ s l ii/ /เออะ ฟิ เฉอะ สึ หลี่/ /əfˈɪʃəsliː/
officiousness	(n) /@1 f i1 sh @ s n @ s/ /เออะ ฟิ เฉอะ สึ เหนอะ สึ/ /əfˈɪʃəsnəs/

WordNet (3.0)

officiously

(adv) in an officious manner

Collaborative International Dictionary (GCIDE)