diffident | (adj) ประหม่า, See also: ขี้อาย, กระดากอาย, เหนียมอาย, Syn. coy, coquettish, demure |
diffidently | (adv) อย่างประหม่า, See also: อย่างเหนียมอาย, Syn. shyly |
diffident | adj. ประหม่า, ลังเลใจ. |
diffident | (adj) ไม่เชื่อมั่นในตนเอง, ขวยเขิน, ประหม่า, ขี้อาย |
ขี้เกรงใจ | (adj) diffident, See also: modest, timid, lacking in self-assurance, lacking confidence, Example: หัวหน้างานที่เป็นคนขี้เกรงใจมักไม่ค่อยกล้ามอบหมายงานให้ลูกน้องไปทำ, Thai Definition: ที่ไม่อยากจะให้ผู้อื่นรู้สึกลำบากเดือดร้อนรำคาญใจ |
เอียงอาย | [īeng-āi] (v) EN: be shy ; be bashful ; be diffident ; be modest ; be coy ; be demure |
เอียงอาย | [īeng-āi] (adj) EN: shy ; bashful ; diffident ; modest ; coy ; demure FR: timide ; modeste ; sage |
เอียงอาย | [īeng-āi] (adv) EN: shyly ; bashfully ; diffidently ; modestly ; coyly ; demurely FR: timidement ; modestement ; sagement |
diffident | |
diffidently |
diffident | (adj) showing modest reserve |
diffident | (adj) lacking self-confidence, Syn. shy, timid, unsure, Ant. confident |
diffidently | (adv) in a diffident manner |
Diffident | a. [ L. diffidens, -entis, p. pr. of diffidere; dif- = dis + fidere to trust; akin to fides faith. See Faith, and cf. Defy. ] You were always extremely diffident of their success. Melmoth. [ 1913 Webster ] The diffident maidens, |
Diffidently | adv. In a diffident manner. [ 1913 Webster ] To stand diffidently against each other with their thoughts in battle array. Hobbes. [ 1913 Webster ] |
遠慮気味 | [えんりょぎみ, enryogimi] (n, adj-na, adj-no) somewhat reserved (diffident); shyly; timidly; retiringly; in a retiring (reserved) manner [Add to Longdo] |
遠慮勝ち;遠慮がち | [えんりょがち, enryogachi] (adj-na) shy; diffident; retiring; reserved [Add to Longdo] |