Deafly | a. Lonely; solitary. [ Prov. Eng. ] Halliwell. [ 1913 Webster ] |
Deafly | adv. Without sense of sounds; obscurely. [ 1913 Webster ] |
Deaf | a. [ OE. def, deaf, deef, AS. deáf; akin to D. doof, G. taub, Icel. daufr, Dan. döv, Sw. döf, Goth. daubs, and prob. to E. dumb (the original sense being, dull as applied to one of the senses), and perh. to Gr. Come on my right hand, for this ear is deaf. Shak. [ 1913 Webster ] O, that men's ears should be Deaf with the noise, I took my hasty flight. Dryden. [ 1913 Webster ] A deaf murmur through the squadron went. Dryden. [ 1913 Webster ] If the season be unkindly and intemperate, they [ peppers ] will catch a blast; and then the seeds will be deaf, void, light, and naught. Holland. [ 1913 Webster ] |
Deaf | v. t. To deafen. [ Obs. ] Dryden. [ 1913 Webster ] |
deaf-aid | n. an electronic device which amplifies sound and is worn to compensate for poor hearing. |
deaf-and-dumb | |
Deafen | v. t. Deafened and stunned with their promiscuous cries. Addison. [ 1913 Webster ] |
deafened | adj. rendered deaf. [ WordNet 1.5 ] |
deafening | a. extremely loud; so loud as to cause deafness; |
deafening | n. The act or process of rendering impervious to sound, as a floor or wall; also, the material with which the spaces are filled in this process; pugging; sound insulation. [ 1913 Webster ] |
Deaf-mute | n. A person who is deaf and dumb; one who, through deprivation or defect of hearing, has either failed the acquire the power of speech, or has lost it. [ See Illust. of Dactylology. ] [ 1913 Webster ] Deaf-mutes are still so called, even when, by artificial methods, they have been taught to speak imperfectly. [ 1913 Webster ] |
deaf-mutism | |
Deafness | n.
|
Stone-deaf | a. As deaf as a stone; completely deaf. [ 1913 Webster ] |
Undeaf | v. t. [ 1st pref. un- + deaf. ] To free from deafness; to cause to hear. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ] |
deaf | (n) คนหูหนวก (พหูพจน์) |
deaf | (adj) หูหนวก, See also: ซึ่งไม่ได้ยิน, ไม่ยอมฟัง, ไม่เชื่อฟัง, Syn. obstinate, stubborn, unhearing |
deaf-mute | (n) คนหูหนวกและเป็นใบ้ |
tone-deaf | (adj) ซึ่งแยกแยะเสียงสูงต่ำของดนตรีไม่ได้ |
stone-deaf | (adj) หูหนวก |
turn a deaf ear to | (idm) แสร้งทำไม่ได้ยิน |
deaf | (เดฟ) adj. หูหนวก, ไม่ยอมฟัง, ไม่เชื่อฟัง., See also: deafness n. ดูdeaf |
deaf-and-dumb | adj. หูหนวกและใบ้, Syn. deaf-mute |
deaf-mute | n. คนหูหนวกและเป็นใบ้., See also: deaf-muteness n. ดูdeaf-mute |
deafen | (เดฟ'เฟิน) vt. ทำให้หูหนวก, ทำให้งงงวยด้วยเสียงอึกทึก. |
stone-deaf | (สโทน'เดฟ) adj. หูหนวกสนิท |
deaf | (adj) หูตึง, หูหนวก, ไม่ยอมฟัง, ไม่เชื่อฟัง |
deafen | (vt) ทำให้หูตึง, ทำให้หูหนวก, ทำให้งงงวย |
deafness | (n) อาการหูหนวก, อาการหูตึง, การไม่เชื่อฟัง |
spot, deaf | จุดหนวก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
surdity; deafness | หูหนวก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
acoustic aphasia; aphasia, auditory; deafness, word | ภาวะเสียการสื่อความเหตุศูนย์รับเสียง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
aphasia, acoustic; aphasia, auditory; deafness, word | ภาวะเสียการสื่อความเหตุศูนย์รับเสียง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
aphasia, auditory; aphasia, acoustic; deafness, word | ภาวะเสียการสื่อความเหตุศูนย์รับเสียง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
auditory aphasia; aphasia, acoustic; deafness, word | ภาวะเสียการสื่อความเหตุศูนย์รับเสียง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
mute, deaf; deaf-mute | คนหนวกใบ้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
deaf mute; deaf-mute | คนหนวกใบ้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
deaf spot | จุดหนวก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
deaf-mute; mute, deaf | คนหนวกใบ้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
deaf-mutism | สภาพหนวกใบ้ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
deafness; surdity | หูหนวก [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
deafness, word; aphasia, acoustic; aphasia, auditory | ภาวะเสียการสื่อความเหตุศูนย์รับเสียง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
word deafness; aphasia, acoustic; aphasia, auditory | ภาวะเสียการสื่อความเหตุศูนย์รับเสียง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Stone deaf | หูหิน, หูหิน หมายถึงหูหนวกสนิท [Assistive Technology] |
Blind-deaf women | สตรีตาบอดหูหนวก [TU Subject Heading] |
Children, Deaf | เด็กหูหนวก [TU Subject Heading] |
Deaf | คนหูหนวก [TU Subject Heading] |
Deaf women | สตรีหูหนวก [TU Subject Heading] |
Deafness | หูหนวก [TU Subject Heading] |
Libraries and the deaf | ห้องสมุดกับคนหูหนวก [TU Subject Heading] |
Social work with the deaf | สังคมสงเคราะห์สำหรับคนหูหนวก [TU Subject Heading] |
Deaf Mutism | เป็นใบ้ร่วมกับหูหนวก [การแพทย์] |
Deaf-Mutism | หูหนวกเป็นใบ้แต่กำเนิด, หูหนวกและพูดไม่ได้แต่กำเนิด, หนวก-ใบ้ [การแพทย์] |
Deafness | การเสื่อมการได้ยิน, หูหนวก, หูไม่ได้ยิน [การแพทย์] |
Deafness, Congenital | หูหนวกแต่กำเนิด [การแพทย์] |
Deafness, Nerve | ประสาทหูเสีย [การแพทย์] |
Deafness, Neurosensory | หูหนวกจากเส้นประสาทเสีย [การแพทย์] |
Deafness, Unilateral Nerve | หูหนวกข้างเดียว [การแพทย์] |
ไม่สน | (v) be not interested in, See also: ignore, be uninterested, take no heed of, turn deaf ear to, neglect, Syn. ไม่สนใจ, Ant. สนใจ, สนใจไยดี, Example: แม้ว่าจะเอาอะไรมาล่อ เด็กคนนี้ก็ไม่เคยสน เขาสนใจแต่เพียงเกมคอมพิวเตอร์ |
ใบ้ | (adj) deaf, See also: dumb, Syn. พูดไม่ได้, พิการ, Example: เด็กคนนั้นเป็นใบ้ตั้งแต่กำเนิด, Thai Definition: ไม่สามารถพูดออกมาเป็นถ้อยคำที่คนทั่วไปเข้าใจได้ |
ไขหู | (v) pretend not to hear, See also: turn a deaf ear to, Syn. หูทวนลม, Example: เธอทำไขหูเสียก็สิ้นเรื่องไม่เห็นต้องไปสนใจกับคำพูดไร้สาระของเขาเลย, Thai Definition: ไดยินแต่ทำเป็นว่าไม่ได้ยิน |
โรงเรียนสอนคนหูหนวก | (n) school for special education (hearing impairment), See also: school for the Deaf |
หนวก | (adj) deaf, Syn. ตึง, ไม่ได้ยิน, Ant. ได้ยิน, Example: ผู้ป่วยที่หูตีบตันไม่ใช่ผู้ป่วยที่จะหูหนวก แต่จะมีอาการหูตึงแบบการนำเสียงเสีย |
ทำหูทวนลม | (v) listen with no attention, See also: turn a deaf ear, pretend not to hear, Example: ข้าพเจ้าได้ยินเขาพูด แต่แกล้งทำหูทวนลมเฉยเสีย, Thai Definition: ได้ยินแต่ทำเป็นไม่ได้ยิน |
หูดับตับไหม้ | (adv) extremely loud, See also: deafeningly loud, Example: เสียงปืนกลดังหูดับตับไหม้ ทำให้หูอื้อไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย, Thai Definition: ลักษณะที่ดังมากจนกลบเสียงอื่น |
หูทวนลม | (v) turn a deaf ear to, See also: ignore, pay no attention to, Example: ลูกสาวตัวดีทำหูทวนลมไม่ฟังที่แม่กล่าวตักเตือน, Thai Definition: ทำเป็นไม่ได้ยินที่พูด |
หูตึง | (v) be hard of hearing, See also: be stone deaf, deaf, be without hearing, , Example: การได้ยินเสียงดังมากๆ เป็นเวลานานๆ อาจจะทำ ให้อวัยวะรับเสียงพิการและทำให้หูตึงได้, Thai Definition: ฟังอะไรไม่ใคร่ได้ยิน |
หูหนวก | (v) be deaf, See also: be unable to hear, Example: ครอบครัวที่พ่อแม่หูหนวก บุตรทุกๆ คนอาจหูหนวกทั้งหมดก็ได้, Thai Definition: หูที่ขาดสมรรถภาพในการได้ยินเสียง |
หูตึง | (v) be hard of hearing, See also: be stone deaf, be without hearing, deaf, Example: การได้ยินเสียงดังมากๆ เป็นเวลานานๆ อาจจะทำ ให้อวัยวะรับเสียงพิการและทำให้หูตึงได้, Thai Definition: ฟังอะไรไม่ใคร่ได้ยิน |
หูหนวก | (v) be deaf, See also: be unable to hear, Example: ครอบครัวที่พ่อแม่หูหนวก บุตรทุกๆ คนอาจหูหนวกทั้งหมดก็ได้, Thai Definition: หูที่ขาดสมรรถภาพในการได้ยินเสียง |
อื้ออึง | (v) (of the ears) ring, See also: (of a noise) deafen, be loud, be vociferous, Syn. สนั่น, ดังลั่น, เอิกเกริก, Example: ลมหายใจของเขาใกล้จะหมด หูของเขาเริ่มอื้ออึง, Thai Definition: เซ็งแซ่ไปหมด |
หูหนวก | [hūnūak] (v) EN: be deaf |
หูหนวก | [hūnūak] (adj) EN: deaf ; unable to hear FR: sourd |
หูตึง | [hūteung] (adj) EN: hard of earing ; stone deaf FR: malentendant ; dur d'oreille ; dur de la feuille (fam.) ; sourdingue (fam., péj.) |
หูทวนลม | [hūthūanlom] (v) EN: turn a deaf ear to |
คนหูหนวก | [khon hūnūak] (n) EN: deaf person ; deaf FR: sourd [ m ] ; sourde [ f ] ; malentendant [ m ] ; malentendante [ f ] |
หนวก | [nūak] (adj) EN: deaf FR: sourd |
เพิกเฉย | [phoēkchoēi] (v) EN: ignore ; pay no heed ; be inattentive ; remain inactive ; be negligent ; be indifferent ; set aside ; turn a deaf ear ; sit by FR: négliger ; ignorer ; délaisser ; abandonner ; être indifférent ; ne pas prêter attention ; marquer son indifférence |
โรงเรียนสอนคนหูหนวก | [rōngrīen søn khon hūnūak] (n, exp) EN: school for the Deaf FR: école pour sourds [ f ] ; école pour malentendants [ f ] |
deaf | |
deafen | |
deafness | |
deafening | |
deafening |
deaf | |
deafen | |
deafer | |
deafens | |
deafest | |
deaf-aid | |
deafened | |
deafness | |
deaf mute | |
deaf-aids | |
deafening | |
tone-deaf | |
deaf mutes | |
stone-deaf |
deaf | (n) people who have severe hearing impairments |
deaf | (adj) lacking or deprived of the sense of hearing wholly or in part, Ant. hearing |
deaf | (adj) (usually followed by `to') unwilling or refusing to pay heed, Syn. indifferent |
deaf-and-dumb | (adj) lacking the sense of hearing and the ability to speak, Syn. deaf-mute |
deafen | (v) be unbearably loud |
deafen | (v) make or render deaf, Syn. deaf |
deafen | (v) make soundproof |
deaf-mutism | (n) congenital deafness that results in inability to speak, Syn. deaf-muteness |
deafness | (n) partial or complete loss of hearing, Syn. hearing loss |
deaf person | (n) a person with a severe auditory impairment |
profoundly deaf | (adj) totally deaf; unable to hear anything, Syn. deaf as a post, unhearing, stone-deaf |
tone-deaf | (adj) unable to appreciate music |
tone deafness | (n) an inability to distinguish differences in pitch, Syn. tin ear |
auditory aphasia | (n) an impairment in understanding spoken language that is not attributable to hearing loss, Syn. acoustic aphasia, word deafness |
conductive hearing loss | (n) hearing loss due to problems with the bones of the middle ear, Syn. middle-ear deafness, conduction deafness |
hearing aid | (n) an electronic device that amplifies sound and is worn to compensate for poor hearing, Syn. deaf-aid |
mute | (n) a deaf person who is unable to speak, Syn. deaf-and-dumb person, deaf-mute |
sensorineural hearing loss | (n) hearing loss due to failure of the auditory nerve, Syn. nerve deafness |
Deaf | a. [ OE. def, deaf, deef, AS. deáf; akin to D. doof, G. taub, Icel. daufr, Dan. döv, Sw. döf, Goth. daubs, and prob. to E. dumb (the original sense being, dull as applied to one of the senses), and perh. to Gr. Come on my right hand, for this ear is deaf. Shak. [ 1913 Webster ] O, that men's ears should be Deaf with the noise, I took my hasty flight. Dryden. [ 1913 Webster ] A deaf murmur through the squadron went. Dryden. [ 1913 Webster ] If the season be unkindly and intemperate, they [ peppers ] will catch a blast; and then the seeds will be deaf, void, light, and naught. Holland. [ 1913 Webster ] |
Deaf | v. t. To deafen. [ Obs. ] Dryden. [ 1913 Webster ] |
deaf-aid | n. an electronic device which amplifies sound and is worn to compensate for poor hearing. |
deaf-and-dumb | |
Deafen | v. t. Deafened and stunned with their promiscuous cries. Addison. [ 1913 Webster ] |
deafened | adj. rendered deaf. [ WordNet 1.5 ] |
deafening | a. extremely loud; so loud as to cause deafness; |
deafening | n. The act or process of rendering impervious to sound, as a floor or wall; also, the material with which the spaces are filled in this process; pugging; sound insulation. [ 1913 Webster ] |
Deafly | adv. Without sense of sounds; obscurely. [ 1913 Webster ] |
Deafly | a. Lonely; solitary. [ Prov. Eng. ] Halliwell. [ 1913 Webster ] |
Deaf-mute | n. A person who is deaf and dumb; one who, through deprivation or defect of hearing, has either failed the acquire the power of speech, or has lost it. [ See Illust. of Dactylology. ] [ 1913 Webster ] Deaf-mutes are still so called, even when, by artificial methods, they have been taught to speak imperfectly. [ 1913 Webster ] |
deaf-mutism | |
Deafness | n.
|
Stone-deaf | a. As deaf as a stone; completely deaf. [ 1913 Webster ] |
Undeaf | v. t. [ 1st pref. un- + deaf. ] To free from deafness; to cause to hear. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ] |
聋 | [聋 / 聾] deaf #18,357 [Add to Longdo] |
震耳欲聋 | [震 耳 欲 聋 / 震 耳 欲 聾] deafening #31,542 [Add to Longdo] |
聋哑人 | [聋 哑 人 / 聾 啞 人] a deaf mute person #34,735 [Add to Longdo] |
置若罔闻 | [置 若 罔 闻 / 置 若 罔 聞] to pretend not to hear; to turn a deaf ear to #43,556 [Add to Longdo] |
充耳不闻 | [充 耳 不 闻 / 充 耳 不 聞] to block one's ears and not listen (成语 saw); to turn a deaf ear #47,907 [Add to Longdo] |
装聋作哑 | [装 聋 作 哑 / 裝 聾 作 啞] to play deaf-mute #63,809 [Add to Longdo] |
对牛弹琴 | [对 牛 弹 琴 / 對 牛 彈 琴] to play the lute to a cow (成语 saw); fig. offering a treat to a unappreciative audience; to cast pearls before swine; caviar to the general; to preach to deaf ears; to talk over sb's head #66,338 [Add to Longdo] |
聩 | [聩 / 聵] born deaf; deaf #108,803 [Add to Longdo] |
使耳聋 | [使 耳 聋 / 使 耳 聾] deafen [Add to Longdo] |
海伦・凯勒 | [海 伦 ・ 凯 勒 / 海 倫 ・ 凱 勒] Helen Keller (1880-1968), famous American deafblind author and activist (whose story is told in biopic The Miracle Worker) [Add to Longdo] |
逆喻 | [逆 喻] oxymoron (paradoxical or selfcontradictory expression, such as English "deafening silence") [Add to Longdo] |
Getöse { n } | din; (deafening) noise; noisiness [Add to Longdo] |
Taube { m, f }; Tauber | deaf person; deaf man; deaf woman [Add to Longdo] |
betäuben | betäubend | betäubt | to deafen | deafening | deafened [Add to Longdo] |
betäubend; ohrenbetäubend | deafening [Add to Longdo] |
schwerhörig; taub { adj } | deaf [Add to Longdo] |
stocktaub { adj } | stone deaf [Add to Longdo] |
taub { adj } | tauber | am taubsten | deaf | more deaf | most deaf [Add to Longdo] |
taub { adv } | deafly [Add to Longdo] |
für etw. taub sein | to be deaf to sth. [Add to Longdo] |
taubstumm { adj } | deaf and dumb [Add to Longdo] |
Er hat meinen Rat in den Wind geschlagen. | He turned a deaf ear to my advice. [Add to Longdo] |
Taubheit { f }; Surditas [ med. ] | deafness; surdity [Add to Longdo] |
ストレプトマイシン難聴 | [ストレプトマイシンなんちょう, sutoreputomaishin nanchou] (n) streptomycin deafness [Add to Longdo] |
唖 | [おし;あ;おうし(ok), oshi ; a ; oushi (ok)] (n) (1) muteness; speech impairment; (2) (おし, おうし only) (sens) mute; deaf-mute [Add to Longdo] |
音痴 | [おんち, onchi] (n, adj-no) (1) tone-deafness; amusia; having no ear for music; (adj-na) (2) tone-deaf; off-key; (suf) (3) having no sense (of something); being hopeless (when it comes to something); (P) [Add to Longdo] |
金聾;鉄聾 | [かなつんぼ, kanatsunbo] (n) completely deaf [Add to Longdo] |
空耳;そら耳 | [そらみみ, soramimi] (n) (1) mishearing; (2) (feigned) deafness [Add to Longdo] |
指文字 | [ゆびもじ, yubimoji] (n) fingerspelling (in sign language for the deaf); finger alphabet [Add to Longdo] |
耳の不自由 | [みみのふじゆう, miminofujiyuu] (n, adj-na) deafness; the deaf [Add to Longdo] |
聴覚障害者 | [ちょうかくしょうがいしゃ, choukakushougaisha] (n) hearing-impaired person; person with hearing difficulties; deaf person [Add to Longdo] |
読話 | [どくわ, dokuwa] (n) (See 読唇術) lip reading (esp. in context of deaf people); lipreading; speech reading; speechreading [Add to Longdo] |
難聴 | [なんちょう, nanchou] (n, adj-no) deafness; (P) [Add to Longdo] |
難聴者 | [なんちょうしゃ, nanchousha] (n) deaf person; hearing-impaired person [Add to Longdo] |
馬耳東風 | [ばじとうふう, bajitoufuu] (n) utter indifference; talking to the wall; praying to deaf ears [Add to Longdo] |
聞く耳を持たない;聞く耳をもたない | [きくみみをもたない, kikumimiwomotanai] (exp) to turn a deaf ear to; to not listen to; to not get the message [Add to Longdo] |
聞く耳を持たぬ;聞く耳をもたぬ | [きくみみをもたぬ, kikumimiwomotanu] (exp) to turn a deaf ear to; to not listen to; to not get the message [Add to Longdo] |
問答無益 | [もんどうむえき, mondoumueki] (n) there being no use in arguing (about it); being stone-deaf to someone's appeals [Add to Longdo] |
聾 | [つんぼ;みみしい, tsunbo ; mimishii] (n) (1) deafness; (2) (derog) deaf person [Add to Longdo] |
聾する | [ろうする, rousuru] (vs-s) to deafen [Add to Longdo] |
聾唖 | [ろうあ, roua] (n, adj-no) (1) deafness; (2) deaf-mute [Add to Longdo] |
聾唖学校 | [ろうあがっこう, rouagakkou] (n) school for the deaf [Add to Longdo] |
聾唖者 | [ろうあしゃ, rouasha] (n) deaf and mute person [Add to Longdo] |
聾学校 | [ろうがっこう, rougakkou] (n) (See 聾唖学校) school for the deaf [Add to Longdo] |
聾者;ろう者 | [ろうしゃ, rousha] (n) deaf person [Add to Longdo] |