20 ผลลัพธ์ สำหรับ contentious
/เขิ่น เท้น เฉอะ สึ/     /K AH0 N T EH1 N SH AH0 S/     /kəntˈenʃəs/
ฝึกออกเสียง
หรือค้นหา: -contentious-, *contentious*, contentiou

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
contentious(adj) ซึ่งโต้เถียงกัน, See also: ซึ่งเป็นที่ถกเถียงกัน, Syn. quarrelsom, argumentative

Hope Dictionary
contentious(คันเทน'เชิส) adj. ชอบทะเลาะ, ชอบโต้เถียง, ชอบต่อสู้., See also: contentiousness n. ดูcontentious

Nontri Dictionary
contentious(adj) ชอบทะเลาะวิวาท, ชอบต่อสู้, ชอบโต้เถียง, ชอบแย้ง

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
contentious caseคดีมีข้อพิพาท [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
Those are some contentious items you might not want to put on the block. เป็นพวกที่ยังคลุมเคลือ คุณยังเอาออกประมูลไม่ได้ The Red Violin (1998)
Well, I grew up with an older brother and a very contentious twin sister. ฉันโตมากับพี่สาวฝาแฝด ที่ชอบทะเลาะด้วยไม่หยุด The Jiminy Conjecture (2009)
Contentiously voicing both their opposition and support. One way or another, this is Dr. Jack Kevorkian's fifth trial ...ส่งเสียงต่อว่าและเสียงเชียร์ ผู้ที่เค้าต่อต้านและสนับสนุน You Don't Know Jack (2010)
I found out why my parents' divorce is so contentious. ฉันรู้คำตอบแล้ว ว่าทำไมพ่อแม่ถึงหย่ากัน ชอบทะเลาะกัน Commitment (2012)

CMU Pronouncing Dictionary
contentious
 /K AH0 N T EH1 N SH AH0 S/
/เขิ่น เท้น เฉอะ สึ/
/kəntˈenʃəs/
contentiousness
 /K AH0 N T EH1 N SH AH0 S N AH0 S/
/เขิ่น เท้น เฉอะ สึ เหนอะ สึ/
/kəntˈenʃəsnəs/

Oxford Advanced Learners Dictionary
contentious
 (adj) /k @1 n t e1 n sh @ s/ /เขิ่น เท้น เฉอะ สึ/ /kəntˈenʃəs/

WordNet (3.0)
contentious(adj) inclined or showing an inclination to dispute or disagree, even to engage in law suits, Syn. disputatious, litigious, disputative, combative
contentious(adj) involving or likely to cause controversy; - Tim W.Ferfuson

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Contentious

a. [ L. contentiosus: cf. F. contentieux. ] 1. Fond of contention; given to angry debate; provoking dispute or contention; quarrelsome. [ 1913 Webster ]

Despotic and contentious temper. Macaulay. [ 1913 Webster ]

2. Relating to contention or strife; involving or characterized by contention. Spenser. [ 1913 Webster ]

More cheerful, though not less contentious, regions. Brougham. [ 1913 Webster ]

3. (Law) Contested; litigated; litigious; having power to decide controversy. [ 1913 Webster ]


Contentious jurisdiction (Eng. Eccl. Law), jurisdiction over matters in controversy between parties, in contradistinction to voluntary jurisdiction, or that exercised upon matters not opposed or controverted.

Syn. -- Quarrelsome; pugnacious; dissentious; wrangling; litigious; perverse; peevish.

-- Con*ten"tious*ly, adv. -- Con*ten"tious*ness, n. [ 1913 Webster ]


DING DE-EN Dictionary
kontroverse Frage { f }contentious issue [Add to Longdo]
Streitpunkt { m }contentious point [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
議論になる[ぎろんになる, gironninaru] (exp, v5r) (1) to get into an argument; to come to discuss; (2) to be controversial (usu. as an adjectival phrase); to be contentious [Add to Longdo]
争い好き[あらそいずき, arasoizuki] (adj-na) quarrelsome; contentious [Add to Longdo]
争訟[そうしょう, soushou] (n, adj-no) dispute by legal action; contentious [Add to Longdo]
非訟事件[ひしょうじけん, hishoujiken] (n) non-contentious case (law) [Add to Longdo]

Time: 0.026 seconds, cache age: 0.182 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/