Bewailable | a. Such as may, or ought to, be bewailed; lamentable. [ 1913 Webster ] |
Bailable | a. |
bailable | (เบ'ละเบิล) adj. สามารถให้ประกันตัวได้, อนุญาตให้ประกันตัวได้ |
bailable offence | ความผิดที่ให้ประกันตัวได้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
bailable | (adj) admitting of bail |
bailable | (adj) eligible for bail |
Bailable | a. |