aplasia | (อะเพล'เซีย) n. การไร้อวัยวะหรือเนื้อเยื่อแต่กำเนิด, การมีอวัยวะหรือเนื้อเยื่อที่เจริญบกพร่องแต่กำเนิด. -aplastic adj. |
cataplasia | n. การเสื่อมของเนื้อเยื่อหรือเซลล์ |
aplasia | ภาวะไม่เจริญ, ภาวะไม่งอก, ภาวะไม่สร้าง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Aplasia | ไม่มีเซลล์สร้างเม็ดเลือดอยู่เลย, จำนวนเซลล์ลดลง, ไขกระดูกไม่มีเซลล์สร้างเม็ดเลือดเลย [การแพทย์] |
aplasia | (n) failure of some tissue or organ to develop |
Aplasia | ‖n. [ NL.; Gr. &unr_; priv. + &unr_; a molding. ] (Med.) |