88 ผลลัพธ์ สำหรับ -defaming-

หรือค้นหา: -defaming-, *defaming*, defam
เนื่องจากผลลัพธ์มีน้อย ระบบจึงเปลี่ยนคำค้นเป็น *defam*

Oxford Advanced Learners Dictionary

defaming	(vt) /d i1 f ei1 m i ng/ /ดิ้ เฟ้ หมิ่ง/ /dˈɪfˈeɪmɪŋ/
defame	(vt) /d i1 f ei1 m/ /ดิ้ เฟ้ม/ /dˈɪfˈeɪm/
defamed	(vt, vt) /d i1 f ei1 m d/ /ดิ้ เฟ้ม ดึ/ /dˈɪfˈeɪmd/
defames	(vt) /d i1 f ei1 m z/ /ดิ้ เฟ้ม สึ/ /dˈɪfˈeɪmz/
defamation	(n) /d e2 f @ m ei1 sh @ n/ /เดะ เฝอะ เม้ เฉิ่น/ /dˌefəmˈeɪʃən/
defamatory	(adj) /d i1 f a1 m @ t r ii/ /ดิ้ แฟ้ เหมอะ ถรี่/ /dˈɪfˈæmətriː/

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Defamingly	adv. In a defamatory manner. [ 1913 Webster ]
Defamation	n. [ OE. diffamacioun, F. diffamation. See Defame. ] Act of injuring another's reputation by any slanderous communication, written or oral; the wrong of maliciously injuring the good name of another; slander; detraction; calumny; aspersion. [ 1913 Webster ] ☞ In modern usage, written defamation bears the title of libel, and oral defamation that of slander. Burrill. [ 1913 Webster ]
Defamatory	a. Containing defamation; injurious to reputation; calumnious; slanderous; as, defamatory words; defamatory writings. [ 1913 Webster ]
Defame	v. t. [ imp. & p. p. Defamed p. pr. & vb. n. Defaming. ] [ OE. defamen, diffamen, from F. diffamer, or OF. perh. defamer, fr. L. diffamare (cf. defamatus infamous); dis- (in this word confused with de) + fama a report. See Fame. ] 1. To harm or destroy the good fame or reputation of; to disgrace; especially, to speak evil of maliciously; to dishonor by slanderous reports; to calumniate; to asperse. [ 1913 Webster ] 2. To render infamous; to bring into disrepute. [ 1913 Webster ] My guilt thy growing virtues did defame; My blackness blotted thy unblemish'd name. Dryden. [ 1913 Webster ] 3. To charge; to accuse. [ R. ] [ 1913 Webster ] Rebecca is . . . defamed of sorcery practiced on the person of a noble knight. Sir W. Scott. Syn. -- To asperse; slander; calumniate; vilify. See Asperse. [ 1913 Webster ]
Defame	n. Dishonor. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ]
Defamer	n. One who defames; a slanderer; a detractor; a calumniator. [ 1913 Webster ]
Defamous	a. Defamatory. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

defame	(vt) ทำลายชื่อเสียง, See also: ทำให้เสียชื่อเสียง, กล่าวให้ร้าย, Syn. backbite, denigrate, discredit, disparage, malign, revile, vilify, Ant. extol, laud, praise
defame	(vt) ทำให้เสียชื่อเสียง, See also: ทำให้เสื่อมเสีย, Syn. besmirch, traduce

Hope Dictionary

defame

(ดิเฟม') vt. ทำลายชื่อเสียง, ใส่ร้ายป้ายสี., See also: defamation n. ดูdefame defamatory adj. ดูdefame

Nontri Dictionary

defamation	(n) การใส่ร้าย, การทำให้เสียชื่อเสียง, การหมิ่นประมาท, การสบประมาท
defame	(vt) ใส่ร้ายป้ายสี, ทำให้เสียชื่อเสียง, หมิ่นประมาท, สบประมาท

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน

defamation	ความผิดฐานหมิ่นประมาท [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
defamation insurance	การประกันภัยการหมิ่นประมาท [ประกันภัย ๒ มี.ค. ๒๕๔๕]
defamatory libel	การหมิ่นประมาทโดยทางโฆษณาเอกสาร [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

สาดโคลน	(v) malign, See also: defame, slander, Syn. ทำลายชื่อเสียง, ทำให้มัวหมอง, ทำให้เสียหาย
วางเพลิง	(v) defame, See also: slander, frame, malign, Syn. ว่าร้าย, ให้ร้าย, นินทา, Thai Definition: พูดให้ร้ายคนอื่นลับหลัง
ให้ร้าย	(v) defame, See also: malign, slander, smear, vilify, abuse, Syn. ป้ายสี, ให้ร้ายป้ายสี, ใส่ความ, ใส่ร้าย, ป้ายร้าย, Example: เขาได้ใช้วิธีประจบสอพลอเลียเจ้านายหรือแม้กระทั่งให้ร้ายเพื่อนร่วมงานเพื่อประโยชน์ตนเอง, Thai Definition: ใส่ความผู้อื่นโดยไม่มีมูลความจริง
ป้ายสี	(v) slander, See also: defame, malign, traduce, incriminate, Syn. ใส่ร้าย, ให้ร้ายป้ายสี, ใส่ร้ายป้ายสี, Example: ถ้าทำงานมากกว่าที่จำเป็นมักจะถูกอิจฉาริษยาให้ร้ายป้ายสีหรือกล่าวหาว่าคิดการใหญ่, Thai Definition: ใส่ความผู้อื่นโดยไม่มีมูลความจริง
พาโล	(v) accuse wrongly, See also: defame, impute the fault to, Syn. พาลพาโล, พาโลโฉเก, พาโลโสเก, Example: เขาทำผิดเอง แต่เขาพาโลลูกน้องเพื่อให้ตนพ้นข้อกล่าวหา, Thai Definition: แสร้งพูดใส่ความไม่จริงให้คนอื่น, กล่าวหาความ
โพนทะนา	(v) defame, See also: condemn publicly, publicize, propagate, Syn. กระจายข่าว, แพร่ข่าว, ประจาน, ป่าวร้อง, Example: เขาถูกรัฐบาลโพนทะนาว่าเป็นศัตรูของชาติ, Thai Definition: พูดกล่าวโทษหรือติเตียนท่านต่อหน้าผู้อื่น
เปสุญวาท	(n) slander, See also: backbiting, words of sowing defamation, Syn. คำส่อเสียด, Thai Definition: เปลือยส่วนบน, Notes: (บาลี)
อัปยศ	(adj) defamed, See also: shameful, disgraceful, ignominious, Syn. อับอาย, ขายหน้า, เสื่อมเสีย, อดสู, Example: องค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทยเกือบได้ลงนามในสัญญาอัปยศหมื่นกว่าล้านบาท เพื่อขยายเครือข่ายสื่อสัญญาณความเร็วสูง, Thai Definition: เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอาย
ติฉินนินทา	(v) blame, See also: condemn, censure, defame, revile, slander, gossip, talk, speak ill of, Syn. นินทา, Example: ชาวบ้านพากันติฉินนินทาหล่อน ที่ชอบคบหากับผู้ชายหลายคน, Thai Definition: ว่ากล่าวผู้อื่นลับหลัง
ทับถม	(v) defame, See also: incriminate, criticize, defame, slander, Syn. ซ้ำเติม, Example: สมศรีทับถมเพื่อนเมื่อรู้ว่าเขาทำความผิด, Thai Definition: กล่าวซ้ำเติมให้เขาเสียหายหนักขึ้น
ปรามาส	(v) insult, See also: contempt, defame, slander, condemn, affront, Syn. ดูถูก, สบประมาท, ดูแคลน, ดูหมิ่น, หยาม, Example: ้เธอมุมานะทำงานจนสำเร็จเพราะคำพูดที่เขาเคยปรามาสเธอไว้
กลั่นแกล้ง	(v) defame, See also: persecute, treat somebody badly, slander, libel, Syn. แกล้ง, Example: เจ้าหน้าที่ได้กล่าวถึงการตรวจค้นครั้งนี้ว่าไม่ได้เป็นการกลั่นแกล้งใครเป็นการเข้าตรวจค้นตามหน้าที่, Thai Definition: หาความไม่ดีใส่ให้, หาอุบายให้ร้ายโดยวิธีต่างๆ, แกล้งใส่ความ
การทับถม	(n) incrimination, See also: crimination, accusation, slander, defamation, malignity, Syn. การพูดซ้ำเติม, Ant. การสรรเสริญ, การยกย่อง, การยกย่องสรรเสริญ, Example: การทับถมคนอื่นด้วยคำพูดเป็นการกระทำที่ไม่ดี, Thai Definition: โดยปริยายหมายความว่า การกล่าวซ้ำเติมให้เขาเสียหายหนักขึ้น
สาดโคลน	(v) slander, See also: malign, vilify, defame, make a false charge, Example: ผู้สมัครแต่ละคนสาดโคลนกันอย่างเมามัน, Thai Definition: ใส่ร้ายป้ายสี, Notes: (สำนวน)

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

อัปยศ	[appayot] (adj) EN: defamed ; shameful ; disgraceful ; ignominious FR: ignoble ; honteux
ฟ้องฐานหมิ่นประมาท	[føng thān minpramāt] (v, exp) EN: bring an action for defamation
ให้ร้าย	[hairāi] (v, exp) EN: defame ; malign ; slander ; smear ; vilify ; abuse FR: calomnier ; diffamer
สาดโคลน	[sāt khlōn] (v, exp) EN: slander ; malign ; vilify ; defame ; make a false charge FR: salir la réputation
ถูกฟ้องฐานหมิ่นประมาท	[thūk føng thān minpramāt] (v, exp) EN: be charged with defamation

CMU Pronouncing Dictionary

defame	/D IH0 F EY1 M/ /ดิ เฟ้ม/ /dɪfˈeɪm/
defamed	/D IH0 F EY1 M D/ /ดิ เฟ้ม ดึ/ /dɪfˈeɪmd/
defamation	/D EH2 F AH0 M EY1 SH AH0 N/ /เดะ เฝอะ เม้ เฉิ่น/ /dˌefəmˈeɪʃən/
defamatory	/D IH0 F AE1 M AH0 T AO2 R IY0/ /ดิ แฟ้ เหมอะ โท หรี่/ /dɪfˈæmətˌɔːriː/

Oxford Advanced Learners Dictionary

defame	(vt) /d i1 f ei1 m/ /ดิ้ เฟ้ม/ /dˈɪfˈeɪm/
defamed	(vt, vt) /d i1 f ei1 m d/ /ดิ้ เฟ้ม ดึ/ /dˈɪfˈeɪmd/
defames	(vt) /d i1 f ei1 m z/ /ดิ้ เฟ้ม สึ/ /dˈɪfˈeɪmz/
defaming	(vt) /d i1 f ei1 m i ng/ /ดิ้ เฟ้ หมิ่ง/ /dˈɪfˈeɪmɪŋ/
defamation	(n) /d e2 f @ m ei1 sh @ n/ /เดะ เฝอะ เม้ เฉิ่น/ /dˌefəmˈeɪʃən/
defamatory	(adj) /d i1 f a1 m @ t r ii/ /ดิ้ แฟ้ เหมอะ ถรี่/ /dˈɪfˈæmətriː/

WordNet (3.0)

defamation	(n) a false accusation of an offense or a malicious misrepresentation of someone's words or actions, Syn. traducement, calumniation, hatchet job, calumny, obloquy
defame	(v) charge falsely or with malicious intent; attack the good name and reputation of someone, Syn. denigrate, asperse, slander, smear, besmirch, smirch, calumniate, sully
defamer	(n) one who attacks the reputation of another by slander or libel, Syn. vilifier, libeler, maligner, slanderer, backbiter, traducer
aspersion	(n) an abusive attack on a person's character or good name, Syn. denigration, defamation, calumny, slander
calumniatory	(adj) (used of statements) harmful and often untrue; tending to discredit or malign, Syn. calumnious, denigrating, defamatory, denigratory, libellous, libelous, denigrative, slanderous

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Defamation	n. [ OE. diffamacioun, F. diffamation. See Defame. ] Act of injuring another's reputation by any slanderous communication, written or oral; the wrong of maliciously injuring the good name of another; slander; detraction; calumny; aspersion. [ 1913 Webster ] ☞ In modern usage, written defamation bears the title of libel, and oral defamation that of slander. Burrill. [ 1913 Webster ]
Defamatory	a. Containing defamation; injurious to reputation; calumnious; slanderous; as, defamatory words; defamatory writings. [ 1913 Webster ]
Defame	v. t. [ imp. & p. p. Defamed p. pr. & vb. n. Defaming. ] [ OE. defamen, diffamen, from F. diffamer, or OF. perh. defamer, fr. L. diffamare (cf. defamatus infamous); dis- (in this word confused with de) + fama a report. See Fame. ] 1. To harm or destroy the good fame or reputation of; to disgrace; especially, to speak evil of maliciously; to dishonor by slanderous reports; to calumniate; to asperse. [ 1913 Webster ] 2. To render infamous; to bring into disrepute. [ 1913 Webster ] My guilt thy growing virtues did defame; My blackness blotted thy unblemish'd name. Dryden. [ 1913 Webster ] 3. To charge; to accuse. [ R. ] [ 1913 Webster ] Rebecca is . . . defamed of sorcery practiced on the person of a noble knight. Sir W. Scott. Syn. -- To asperse; slander; calumniate; vilify. See Asperse. [ 1913 Webster ]
Defame	n. Dishonor. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ]
Defamer	n. One who defames; a slanderer; a detractor; a calumniator. [ 1913 Webster ]
Defamingly	adv. In a defamatory manner. [ 1913 Webster ]
Defamous	a. Defamatory. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary

毁	[huǐ, ㄏㄨㄟˇ, 毁 / 譭] defame; to slander #5,052 [Add to Longdo]
丑化	[chǒu huà, ㄔㄡˇ ㄏㄨㄚˋ, 丑化 / 醜化] defame; libel; to defile; to smear; to vilify #37,519 [Add to Longdo]
谗	[chán, ㄔㄢˊ, 谗 / 讒] slander; defame; misrepresent; to speak maliciously #38,767 [Add to Longdo]
谤	[bàng, ㄅㄤˋ, 谤 / 謗] to slander; defame; speak ill of #45,685 [Add to Longdo]
诋	[dǐ, ㄉㄧˇ, 诋 / 詆] defame; to slander #92,792 [Add to Longdo]
谗佞	[chán nìng, ㄔㄢˊ ㄋㄧㄥˋ, 谗佞 / 讒佞] to defame one person while flattering another; a slandering toady #208,119 [Add to Longdo]
谗害	[chán hài, ㄔㄢˊ ㄏㄞˋ, 谗害 / 讒害] to slander; to defame and persecute #344,095 [Add to Longdo]
谗谄	[chán chǎn, ㄔㄢˊ ㄔㄢˇ, 谗谄 / 讒諂] to defame one person while flattering another; a slandering toady [Add to Longdo]

DING DE-EN Dictionary

Diffamierung { f }; Diffamieren { n }	defamation [Add to Longdo]
Diffamierung { f }; diffamierende Bemerkung { f }	defamatory statement [Add to Longdo]
Verleumder { m }	defamer [Add to Longdo]
Verleumdung { f } \| Verleumdungen { pl }	defamation \| defamations [Add to Longdo]
verleumden; diffamieren \| verleumdend; diffamierend \| verleumdet; diffamiert \| verleumdet \| verleumdete	to defame \| defaming \| defamed \| defames \| defamed [Add to Longdo]
verleumderisch; diffamierend { adj }	defamatory [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary

中傷	[ちゅうしょう, chuushou] (n, vs) slander; libel; defamation; (P) #7,633 [Add to Longdo]
毀損;棄損;き損	[きそん, kison] (n, vs) damage; injury; defamation; waste #8,479 [Add to Longdo]
口頭による名誉毀損	[こうとうによるめいよきそん, koutouniyorumeiyokison] (exp) oral defamation [Add to Longdo]
誹毀;非毀	[ひき, hiki] (n, vs) (See 中傷) defamation; libel; calumny; slander [Add to Longdo]
侮辱罪	[ぶじょくざい, bujokuzai] (n) (crime of) defamation (i.e. slander, libel) [Add to Longdo]
名誉毀損;名誉棄損;名誉き損	[めいよきそん, meiyokison] (n, adj-no) libel; defamation; slander; character assassination [Add to Longdo]
讒言	[ざんげん, zangen] (n, vs) false charge; slander; defamation [Add to Longdo]
讒口	[ざんこう, zankou] (n, vs) false charge; slander; defamation [Add to Longdo]
讒謗	[ざんぼう, zanbou] (n, vs) libel; slander; defamation [Add to Longdo]

Time: 3.9717 secondsLongdo Dict -- https://dict.longdo.com/