| ล้ม | (v) die, See also: perish, croak, pass away, kick the bucket, peg out, snuff it, , Syn. give up the ghost, Ant. ตาย, Thai Definition: จากเหตุไฟป่าทำให้ช้างล้มจำนวนหลายเชือก |
| วายปราณ | (v) die, See also: breathe one's last, pass away, kick the bucket, croak, sniff it, perish, peg out, Syn. ตาย, สิ้นลม, สิ้นใจ, ถึงแก่กรรม, Example: แม้ว่าท่านจะวายปราณไปนานแล้ว แต่ผลงานของท่านก็ยังคงเป็นที่กล่าวขวัญอยู่, Thai Definition: สิ้นสุดสภาพของการมีชีวิต |
| สิ้นใจ | (v) die, See also: pass away, perish, breathe one's last, croak, kick the bucket, peg out, sniff it, Syn. สิ้นชีพ, สิ้นชีวิต, สิ้นบุญ, สิ้นลม, ตาย, สิ้นลมปราณ, หมดลม, Example: เจ้าพ่อต้องสิ้นใจไปทั้งๆ ที่ในมือยังกำไพ่อยู่, Thai Definition: อาการที่แสดงว่าตาย |
| สิ้นบุญ | (v) die, See also: pass away, perish, breathe one's last, croak, kick the bucket, peg out, sniff it, Syn. สิ้นชีพ, สิ้นชีวิต, สิ้นใจ, สิ้นลม, ตาย, สิ้นลมปราณ, หมดลม, Example: ท่านสิ้นบุญหลังพ่อผมราว 2 ปีเห็นจะได้, Thai Definition: อาการที่แสดงว่าตาย |
| สิ้นลมหายใจ | (v) die, See also: pass away, perish, breathe one's last, croak, kick the bucket, peg out, sniff it, Syn. สิ้นชีพ, สิ้นชีวิต, สิ้นบุญ, สิ้นลม, ตาย, สิ้นลมปราณ, หมดลม, สิ้นใจ, Example: ท่านสิ้นลมหายใจลงเมื่ออายุ 55 ปี, Thai Definition: อาการที่แสดงว่าตาย |
| หมดลม | (v) pass away, See also: perish, succumb, croak, expire, die, breathe one's last, Syn. หมดลมหายใจ, ตาย, สิ้นชีวิต, ถึงแก่กรรม, มรณะ, เสีย, สิ้น, ดับ, ล่วงลับ, สิ้นลม, สิ้นอายุขัย, สิ้นชีพ, สิ้นใจ, Example: เขาสั่งเสียกับหล่อนก่อนที่จะหมดลมไป |
| ดับชีพ | (v) die, See also: pass away, perish, croak, Syn. สิ้นชีพ, เสียชีวิต, วายชนม์, Example: ท่านดับชีพตามคุณหญิงไปแล้ว ท่ามกลางความเศร้าโศกเสียใจของลูกหลาน, Thai Definition: สิ้นใจตายไป, สิ้นสภาพของการมีชีวิต |
| ซี้ | (v) die, See also: pass away, perish, croak, Syn. ตาย, สิ้นชีวิต, สิ้นใจ, สิ้นลม, Example: โกวร้านกาแฟซี้แล้วเมื่อคืนนี้, Thai Definition: สิ้นใจตายไป, สิ้นสภาพของการมีชีวิต, Notes: (ปาก) |
| ตาย | (v) die, See also: pass away, decease, perish, expire, be dead, croak, kick the bucket, peg out, breathe one', Syn. ม้วยมรณ์, เสียชีวิต, ถึงแก่กรรม, มรณะ, สิ้นใจ, Ant. เป็น, มีชีวิตอยู่, Example: พ่อของเขาตายด้วยโรคมะเร็งในกระเพาะอาหาร, Thai Definition: สิ้นชีวิต, ไม่เป็นอยู่ต่อไป, สิ้นสภาพของการมีชีวิต |
| ล้ม | (v) die, See also: pass away, perish, croak, kick the bucket, Syn. ตาย, Example: ผลจากการทำสงครามทำให้ช้างล้มไปเป็นจำนวนมาก |
| atlantic croaker | (n) a silvery-bodied croaker with dark markings and tiny barbels, Syn. Micropogonias undulatus |
| croak | (n) a harsh hoarse utterance (as of a frog), Syn. croaking |
| croak | (v) utter a hoarse sound, like a raven, Syn. cronk |
| croaker | (n) the lean flesh of a saltwater fish caught along Atlantic coast of southern U.S. |
| croaker | (n) any of several fishes that make a croaking noise |
| croaky | (adj) like the sounds of frogs and crows, Syn. guttural |
| white croaker | (n) silvery and bluish drumfish of shallow California coastal waters, Syn. Seriphus politus, queenfish |
| white croaker | (n) small silvery marine food fish found off California, Syn. chenfish, Genyonemus lineatus, kingfish |
| yellowfin croaker | (n) a fish of the Pacific coast of North America, Syn. surf fish, Umbrina roncador, surffish |
| die | (v) pass from physical life and lose all bodily attributes and functions necessary to sustain life, Syn. pass away, snuff it, kick the bucket, pass, croak, give-up the ghost, pop off, expire, perish, choke, conk, exit, buy the farm, decease, cash in one's chips, go, drop dead, Ant. be born |
| murmur | (v) make complaining remarks or noises under one's breath, Syn. croak, gnarl, grumble, mutter |
| Croak | v. i. [ imp. & p. p. Croaked. (krōkt); p. pr. & vb. n. Croaking. ] [ From the primitive of AS. cracettan to croak as a raven; akin to G. krächzen to croak, and to E. creak, crake. ] 1. To make a low, hoarse noise in the throat, as a frog, a raven, or a crow; hence, to make any hoarse, dismal sound. [ 1913 Webster ] Loud thunder to its bottom shook the bog,
And the hoarse nation croaked. Pope. [ 1913 Webster ] 2. To complain; especially, to grumble; to forebode evil; to utter complaints or forebodings habitually. [ 1913 Webster ] Marat . . . croaks with reasonableness. Carlyle. [ 1913 Webster ] |
| Croak | v. t. To utter in a low, hoarse voice; to announce by croaking; to forebode; as, to croak disaster. [ 1913 Webster ] The raven himself is hoarse,
That croaks the fatal entrance of Duncan. Shak. [ 1913 Webster ] Two ravens now began to croak
Their nuptial song. Wordsworth. [ 1913 Webster ] |
| Croak | n. The coarse, harsh sound uttered by a frog or a raven, or a like sound. [ 1913 Webster ] |
| Croaker | n. 1. One who croaks, murmurs, grumbles, or complains unreasonably; one who habitually forebodes evil. [ 1913 Webster ] 2. (Zool.) (a) A small American fish (Micropogon undulatus), of the Atlantic coast. (a) An American fresh-water fish (Aplodinotus grunniens); -- called also drum. (c) The surf fish of California. [ 1913 Webster ] ☞ When caught these fishes make a croaking sound; whence the name, which is often corrupted into crocus. |
| croaky | adj. like the sounds of frogs and crows; as, acres of croaky frogs.
Syn. -- croaking, guttural. [ WordNet 1.5 ] |
