| disdainful | (adj) ซึ่งแสดงการดูถูกเหยียดหยาม, See also: ซึ่งแสดงความรังเกียจ, Syn. snobbish, scornful, Ant. respectful |
| disdainful | (ดิสเดน'ฟูล) adj. เป็นการดูถูก (ดูหมิ่น, เหยียดหยาม, รังเกียจ) ., Syn. contemptuous, aloof |
| disdainful | (adj) ซึ่งดูหมิ่น, วางปึ่ง, ซึ่งดูถูก, หยิ่ง, จองหอง, ไว้ตัว |
| ไว้ตัว | (adj) conceited, See also: self-important, arrogant, overbearing, haughty, proud, disdainful, scornful, Syn. ถือตัว, Example: เธอเป็นคนไว้ตัวมากและไม่ยอมสนิทกับใคร, Thai Definition: สงวนฐานะของตนให้คงอยู่ |
| อหังการ | (v) be self-important, See also: be self-righteous, be haughty, be arrogant, be proud and disdainful, Syn. โอหัง, หยิ่ง, จองหอง, อวดดี, Example: ขณะนี้สำนักพิมพ์รายใหญ่ๆ ออกอหังการเริ่มสยายปีกขอเป็นผู้กุมวงจรธุรกิจแบบเรียนอย่างเบ็ดเสร็จ |
| ยโส | (adj) arrogant, See also: self-important, conceited, haughty, disdainful, overbearing, Syn. หยิ่ง, หยิ่งยโส, โอหัง, เย่อหยิ่ง, จองหอง, Example: เธอมีท่าทางยโสจนใครๆ ก็พากันหมั่นไส้เธอ, Thai Definition: ที่มีนิสัยเย่อหยิ่งเพราะถือตัวว่ามียศ มีปัญญา มีความรู้ มีกำลัง มีทรัพย์ เป็นต้น |
| ปึ่ง | (adj) arrogant, See also: haughty, self-important, imperious, lordly, disdainful, proud, Syn. ปึ่งชา, ปั้นปึ่ง, Ant. นอบน้อม, อ่อนน้อม, ถ่อมตัว, Example: ใครๆ ก็พากันเบื่อหน่ายท่าทางปึ่งของเขาเวลาไม่พอใจอะไรขึ้นมา, Thai Definition: ทำท่าไว้ยศไม่อยากพูดจาด้วย |
| หยิ่งผยอง | (adj) proud, See also: arrogant, haughty, disdainful, supercilious, Syn. ผยอง, หยิ่ง, ยะโส, จองหอง, ถือตัว, Example: ผู้ชายที่บ้าสะสมทองคำหรือผ้าสวมเสื้อผ้าไหม จะกลายเป็นคนหยิ่งผยอง เห็นแก่ตัว โอ้อวดความร่ำรวย |
| หยิ่งยะโส | (adj) arrogant, See also: haughty, disdainful, supercilious, Syn. หยิ่ง, หยิ่งยโส, ยโส, ทะนง, Ant. อ่อนน้อม, ถ่อมตัว, ถ่อมตน, Example: เขาเป็นคนหยิ่งยะโส แข็งกระด้าง อวดดี ใครๆ ก็เกลียดชังเขาทั้งนั้น, Thai Definition: ทะนงว่าตนมีดี |
| เหยียดหยัน | (adv) disdainfully, See also: contemptuously, slightly, scornfully, Syn. ดูถูก, เย้ยหยัน, เหยียดหยาม, ดูถูกดูหมิ่น, Example: อดีตคู่หมั้นชายตามองคนรักเก่าอย่างเหยียดหยัน |
| ยโส | [yasō] (adj) EN: arrogant ; self-important ; conceited ; haughty ; disdainful ; overbearing FR: arrogant ; hautain ; impudent ; prétentieux ; fier |
| เหยียดหยัน | [yīet-yan] (adv) EN: disdainfully ; contemptuously ; slightly ; scornfully FR: avec dédain ; dédaigneusement ; avec mépris |
| disdainful |
| disdainful | |
| disdainfully |
| disdainful | (adj) having or showing arrogant superiority to and disdain of those one views as unworthy; ; ; ; ; ; ; - W.L.Shirer, Syn. sniffy, supercilious, lordly, imperious, prideful, swaggering, overbearing, haughty |
| disdainfully | (adv) in a proud and domineering manner, Syn. cavalierly |
| condescension | (n) the trait of displaying arrogance by patronizing those considered inferior, Syn. disdainfulness, superciliousness |
| contemptuous | (adj) expressing extreme contempt, Syn. insulting, scornful, disdainful |
| contemptuously | (adv) without respect; in a disdainful manner, Syn. scornfully, contumeliously, disdainfully |
| Disdainful | a. Full of disdain; expressing disdain; scornful; contemptuous; haughty. [ 1913 Webster ] From these -- |
| 睥睨 | [睥 睨] to look disdainfully out of the corner of one's eye [Add to Longdo] |
| schnöde; verachtungsvoll { adj } | disdainful [Add to Longdo] |
| verachtungsvoll { adv } | disdainfully [Add to Longdo] |
| ちん | [chin] (n-suf) intimate (or disdainful) suffix used after a person's name (or the base of an adjective describing that person) #6,617 [Add to Longdo] |
| 軽蔑的 | [けいべつてき, keibetsuteki] (adj-na) contemptuous; disdainful; scornful [Add to Longdo] |
| 人を食った | [ひとをくった, hitowokutta] (exp, adj-f) arrogant; insolent; disdainful [Add to Longdo] |
