ตั้งข้อหา | (v) allege, See also: accuse, charge, Syn. ตั้งข้อกล่าวหา, Example: เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ตั้งข้อหาผู้ต้องหาว่าฆ่าผู้อื่นตายโดยไตร่ตรองไว้ก่อน, Thai Definition: ตั้งคำกล่าวหาบุคคลว่าได้กระทำความผิดอาญา |
หาว่า | (v) accuse of, See also: charge, claim, Syn. กล่าวหา, Example: โจทย์หาว่าจำเลยขโมยทองรูปพรรณหนัก 50 บาทไปจากร้าน |
โทษ | (v) blame, See also: chide, reproach, accuse, Syn. กล่าวโทษ, Example: คนบางคนเมื่อเกิดข้อผิดพลาดหรือความล้มเหลวขึ้นมักจะโทษดวง หรือบอกว่าเป็นอิทธิฤทธิ์อะไรบางอย่างเป็นต้น, Thai Definition: อ้างเอาความผิดให้ |
พาโล | (v) accuse wrongly, See also: defame, impute the fault to, Syn. พาลพาโล, พาโลโฉเก, พาโลโสเก, Example: เขาทำผิดเอง แต่เขาพาโลลูกน้องเพื่อให้ตนพ้นข้อกล่าวหา, Thai Definition: แสร้งพูดใส่ความไม่จริงให้คนอื่น, กล่าวหาความ |
พูดว่า | (v) blame, See also: accuse, Syn. นินทา, กล่าวร้าย, กล่าวโทษ, ตำหนิ, ว่าร้าย, Example: เขาพูดว่าให้เจ็บแสบเธอยังไม่รู้สึกตัวอีกหรือ |
ฟ้อง | (v) complain, See also: accuse, tell on, inform against, Example: เขามักจะไปฟ้องแม่ว่าเพื่อนๆ ที่โรงเรียนชอบแกล้งเขา, Thai Definition: กล่าวหา, กล่าวโทษ |
ฟ้องร้อง | (v) sue, See also: accuse, charge, file, make a prosecution, bring charge against, Syn. กล่าวโทษ, ฟ้อง, ฟ้องคดี, Example: เขาถูกฟ้องร้องกรณีหลีกเลี่ยงภาษีเงินได้ ซึ่งศาลได้พิจารณาปรับเป็นเงินหนึ่งล้านบาท, Thai Definition: กล่าวหาบุคคลใดบุคคลหนึ่ง โดยมีคำขอให้ศาลพิจารณาพิพากษา |
ตราหน้า | (v) denounce, See also: accuse, insult, defy, despise, Syn. หมายหน้า, หยามหน้า, สบประมาท, Example: พวกเราตราหน้าเขาไว้ได้เลยว่าทำอะไรก็ไม่สำเร็จแน่นอน, Thai Definition: แสดงการหยามหน้าหรือสบประมาทผู้อื่น |
ต้องสงสัย | (adj) accused, See also: impeachable, charged, incriminatory, Syn. ถูกสงสัย, Example: เขาเป็นผู้ต้องสงสัยอันดับแรกในคดีนี้, Thai Definition: ผู้ที่ถูกสงสัยว่าเป็นผู้กระทำความผิด |
ต้องคดี | (v) accuse, See also: charge, sue, prosecute, Syn. ถูกฟ้อง, เป็นคดี, เป็นความ, Ant. พ้นคดี, หลุดคดี, Example: นักธุรกิจผู้หนึ่งต้องคดีหลบเลี่ยงภาษีอยู่ในขณะนี้กำลังเดินทางออกนอกประเทศไทยไปยังประเทศใกล้เคียง, Thai Definition: ถูกกล่าวหาหรือถูกฟ้องในคดีอาญา |
ซัด | (v) put the blame on each other, See also: shift the blame on, impeach or accuse each other, Syn. ป้ายความผิด, ซัดทอด, โยนความผิด, Example: เขาซัดความผิดให้กันและกัน, Thai Definition: ป้ายความผิดไปถึงคนอื่น, ยกความผิดให้คนอื่น |
ซัดทอด | (v) implicate, See also: blame on the other, impeach, accuse, Syn. อ้างถึง, พาดพิงถึง, Example: พยานให้การซัดทอดถึงนายตำรวจใหญ่ที่อยู่เบื้องหลัง, Thai Definition: ให้การปรักปรำพาดพิงถึงบุคคลอื่น, Notes: (กฎหมาย) |
กล่าวโทษ | (v) accuse, See also: charge, allege, blame, impeach, Syn. กล่าวหา, Example: คนปกติธรรมดามีจำนวนไม่น้อยทีเดียวที่ชอบกล่าวโทษคนอื่น, Thai Definition: แจ้งว่ากระทำผิด |
จารีตนครบาล | (n) to investigate by torturing the accused, Thai Definition: ไต่สวนพิจารณาคดีด้วยการทรมานจำเลย |
หา | (v) accuse, See also: impeach, charge, denounce, blame, indict, Syn. ฟ้อง, กล่าวโทษ, กล่าวหา, Example: ทุกคนหาว่าเขาเป็นคนขโมยเงินไป, Thai Definition: กล่าวโทษผู้อื่น เช่น โจทก์หาว่า… |
หาความ | (v) accuse, See also: charge, blame, denounce, allege, indict, incriminate, Syn. กล่าวโทษ, ใส่ความ, ใส่โทษ |
จำเลย | (n) defendant, See also: plaintiff, accused, Ant. โจทก์, Example: เขาตกเป็นจำเลยในข้อหาลักพาเด็ก, Count Unit: คน, Thai Definition: บุคคลผู้ถูกฟ้องต่อศาลแล้ว, Notes: (กฎหมาย) |
กล่าวหา | (v) accuse, See also: charge, Syn. ฟ้อง, กล่าวโทษ, Ant. ยกฟ้อง, Example: ตำรวจกล่าวหาว่าเขาฉ้อฉลลูกค้าโดยการปลอมปนสินค้า, Thai Definition: แจ้งว่าผู้อื่นได้กระทำความผิด |
หาความ | (v) accuse, See also: charge, blame, denounce, allege, indict, incriminate, Syn. กล่าวโทษ, ใส่ความ, ใส่โทษ |
ฟ้อง | [føng] (v) EN: inform against ; accuse ; report to ; lodge accusation against ; sue ; charge FR: accuser ; porter plainte |
ฟ้องร้อง | [føngrøng] (v) EN: sue ; accuse ; charge ; file ; make a prosecution ; bring charge against ; indict ; prosecute FR: mettre en accusation ; mettre en examen ; poursuivre |
หา | [hā] (v) EN: accuse ; impeach ; charge ; denounce ; blame ; indict FR: accuser ; charger |
จำเลย | [jamloēi] (n) EN: defendant ; plaintiff ; accused FR: accusé [ m ] ; prévenu [ m ] |
จำเลยให้การปฏิเสธ | [jamloēi hai kān patisēt] (n, exp) EN: the accused denied everything |
โจทก์ | [jōt] (n) EN: complainant ; plaintiff ; prosecutor ; accuser FR: plaignant [ m ] ; accusateur [ m ] |
โจทนา | [jōtthanā] (v) EN: complain of ; accuse ; recriminate |
แก้คดีให้แก่จำเลย | [kaē khadī hai kaē jamloēi] (v, exp) EN: defend an accused |
แก้ต่างให้แก่จำเลย | [kaētāng hai kaē jamloēi] (v, exp) EN: defend an accused |
คอกจำเลย | [khøk jamloēi] (n, exp) EN: dock FR: box des accusés [ m ] ; banc des accusés [ m ] |
กล่าวหา | [klāohā] (v) EN: allege ; accuse ; charge ; blame ; condemn FR: accuser ; incriminer ; alléguer ; charger ; accabler |
กล่าวโทษ | [klāothōt] (v) EN: accuse ; charge ; indict ; incriminate ; allege ; blame ; impeach FR: inculper ; accuser de ; charger |
กล่าวหา | [klāohā] (v) EN: allege ; charge ; blame ; condemn ; accuse |
ผู้กล่าวหา | [phū klāohā] (n) EN: complainant ; accuser FR: plaignant [ m ] |
ผู้ถูกกล่าวหา | [phū thūk klāohā] (n, exp) EN: accused |
ผู้ต้องหา | [phūtǿnghā] (n) EN: suspect ; accused ; defendant ; person charged with an offense FR: accusé [ m ] |
ผู้ต้องคดี | [phū tǿngkhadī] (n, exp) EN: accused |
รับผิด | [rapphit] (v) EN: admit one's mistake ; confess ; own up ; plead guilty FR: avouer ; s'accuser |
ซักจำเลย | [sak jamloēi] (v, exp) EN: question an accused |
ซัดทอด | [satthøt] (v) EN: implicate ; blame on the other ; impeach ; accuse FR: rejeter la responsabilité sur |
ถือโทษ | [theū thōt] (v, exp) EN: blame FR: accuser ; condamner ; blâmer ; en vouloir à qqn |
ถูกฟ้อง | [thūk føng] (v, exp) EN: be accused ; be sued FR: être accusé ; être traduit en justice |
ถูกใส่ความ | [thūk saikhwām] (v, exp) EN: be wrongly accused ; be slandered ; be libelled FR: être dénigré |
ต้องหา | [tǿnghā] (v) EN: be accused ; be charged with FR: être accusé de |
ต้องหาว่า | [tǿnghā wā] (v, exp) EN: be accused of |
ต้องคดี | [tǿngkhadī] (v, exp) EN: be accused (with) ; be sued ; be charged (with) ; be prosecuted ; be involved in litigation ; be under prosecution FR: être inculpé ; être poursuivi en justice |
ต่อว่า | [tøwā] (v) EN: complain ; blame ; abuse ; reproach ; object ; protest ; pleasure talk to ; censure ; take to task ; tick off ; accuse |
Accuse | v. t. [ imp. & p. p. Accused p. pr. & vb. n. Accusing. ] [ OF. acuser, F. accuser, L. accusare, to call to account, accuse; ad + causa cause, lawsuit. Cf. Cause. ] 1. To charge with, or declare to have committed, a crime or offense; (Law) to charge with an offense, judicially or by a public process; -- with of; as, to accuse one of a high crime or misdemeanor. [ 1913 Webster ] Neither can they prove the things whereof they now accuse me. Acts xxiv. 13. [ 1913 Webster ] We are accused of having persuaded Austria and Sardinia to lay down their arms. Macaulay. [ 1913 Webster ] 2. To charge with a fault; to blame; to censure. [ 1913 Webster ] Their thoughts the meanwhile accusing or else excusing one another. Rom. ii. 15. [ 1913 Webster ] 3. To betray; to show. [ R. ] Sir P. Sidney. [ 1913 Webster ] Syn. -- To charge; blame; censure; reproach; criminate; indict; impeach; arraign. -- To Accuse, Charge, Impeach, Arraign. These words agree in bringing home to a person the imputation of wrongdoing. To accuse is a somewhat formal act, and is applied usually (though not exclusively) to crimes; as, to accuse of treason. Charge is the most generic. It may refer to a crime, a dereliction of duty, a fault, etc.; more commonly it refers to moral delinquencies; as, to charge with dishonesty or falsehood. To arraign is to bring (a person) before a tribunal for trial; as, to arraign one before a court or at the bar public opinion. To impeach is officially to charge with misbehavior in office; as, to impeach a minister of high crimes. Both impeach and arraign convey the idea of peculiar dignity or impressiveness. [ 1913 Webster ] |
Accuse | n. Accusation. [ Obs. ] Shak. [ 1913 Webster ] |
Accused | a. Charged with offense; as, an accused person. [ 1913 Webster ] Commonly used substantively; as, the accused, one charged with an offense; the defendant in a criminal case. [ 1913 Webster ] |
Accusement | n. [ OF. acusement. See Accuse. ] Accusation. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ] |
Accuser | n. [ OE. acuser, accusour; cf. OF. acuseor, fr. L. accusator, fr. accusare. ] One who accuses; one who brings a charge of crime or fault. [ 1913 Webster ] |
Reaccuse | v. t. To accuse again. Cheyne. [ 1913 Webster ] |
Self-accused | a. Accused by one's self or by one's conscience. “Die self-accused.” Cowper. [ 1913 Webster ] |
控 | [kòng, ㄎㄨㄥˋ, 控] to accuse; to charge; to control; to sue #1,644 [Add to Longdo] |
攻击 | [gōng jī, ㄍㄨㄥ ㄐㄧ, 攻 击 / 攻 擊] to attack; to accuse; to charge; (military) attack #2,054 [Add to Longdo] |
攻 | [gōng, ㄍㄨㄥ, 攻] to attack; to accuse; to study #2,641 [Add to Longdo] |
指控 | [zhǐ kòng, ㄓˇ ㄎㄨㄥˋ, 指 控] accusation; a (criminal) charge; to accuse #6,480 [Add to Longdo] |
控诉 | [kòng sù, ㄎㄨㄥˋ ㄙㄨˋ, 控 诉 / 控 訴] accuse; denounce #16,887 [Add to Longdo] |
控告 | [kòng gào, ㄎㄨㄥˋ ㄍㄠˋ, 控 告] accuse; charge; sue #21,080 [Add to Longdo] |
弹劾 | [tán hé, ㄊㄢˊ ㄏㄜˊ, 弹 劾 / 彈 劾] to accuse of misconduct (in official task); to impeach #25,171 [Add to Longdo] |
诬告 | [wū gào, ㄨ ㄍㄠˋ, 诬 告] to frame sb; to accuse falsely #40,296 [Add to Longdo] |
诬 | [wū, ㄨ, 诬 / 誣] accuse falsely #41,534 [Add to Longdo] |
谰言 | [lán yán, ㄌㄢˊ ㄧㄢˊ, 谰 言 / 讕 言] slander; calumny; to accuse unjustly #94,119 [Add to Longdo] |
讦 | [jié, ㄐㄧㄝˊ, 讦 / 訐] accuse; pry #130,514 [Add to Longdo] |
反坐 | [fǎn zuò, ㄈㄢˇ ㄗㄨㄛˋ, 反 坐] to sentence the accuser (and free the falsely accused defendant) #163,618 [Add to Longdo] |
谰调 | [lán diào, ㄌㄢˊ ㄉㄧㄠˋ, 谰 调 / 讕 調] slander; calumny; to accuse unjustly #304,052 [Add to Longdo] |
囒 | [lán, ㄌㄢˊ, 囒] confused chatter; incomprehensible babble; variant of 讕|谰, to accuse unjustly #738,747 [Add to Longdo] |
弹斥 | [tán chì, ㄊㄢˊ ㄔˋ, 弹 斥 / 彈 斥] accuse and criticize [Add to Longdo] |
弹纠 | [tán jiū, ㄊㄢˊ ㄐㄧㄡ, 弹 纠 / 彈 糾] to accuse; to impeach [Add to Longdo] |
被控 | [bèi kòng, ㄅㄟˋ ㄎㄨㄥˋ, 被 控] the accused (in a trial) [Add to Longdo] |
被告 | [ひこく, hikoku] (n) defendant; the accused; (P) #5,892 [Add to Longdo] |
問う(P);訪う | [とう, tou] (v5u-s, vt) (1) to ask; to question; to inquire; (2) to charge (i.e. with a crime); to accuse; (3) to care (about); (4) without regard to (with negative verb); (P) #9,529 [Add to Longdo] |
原告 | [げんこく, genkoku] (n) plaintiff; accuser; prosecutor; (P) #14,122 [Add to Longdo] |
刑事被告 | [けいじひこく, keijihikoku] (n) the accused [Add to Longdo] |
刑事被告人 | [けいじひこくにん, keijihikokunin] (n) (See 被告人) accused; defendant; prisoner at the bar [Add to Longdo] |
公訴時効 | [こうそじこう, kousojikou] (n) (legal) limitation; prescription of the right to prosecute an accused; statute of limitation [Add to Longdo] |
罪を着る | [つみをきる, tsumiwokiru] (exp, v1) to take (another's guilt) on oneself; to be accused of [Add to Longdo] |
責める | [せめる, semeru] (v1, vt) (1) to condemn; to blame; to criticize; to criticise; to reproach; to accuse; (2) to urge; to press; to pester; (3) to torture; to torment; to persecute; (4) to break in (a horse); (P) [Add to Longdo] |
訴人 | [そにん, sonin] (n, vs) a suitor; an accuser; a complainant; an informant; sue; accuse [Add to Longdo] |
争い訴える | [あらそいうったえる, arasoiuttaeru] (v1) to accuse; to rise up in judgment against (judgement) [Add to Longdo] |
送検 | [そうけん, souken] (n, vs) sending the person accused to the prosecutor; (P) [Add to Longdo] |
着せる | [きせる, kiseru] (v1, vt) (1) to put clothes on (someone); (2) to plate; to gild; to veneer; (3) to accuse (of some crime); to give (a bad name); (P) [Add to Longdo] |
濡れ衣を着せる | [ぬれぎぬをきせる, nureginuwokiseru] (exp, v1) to frame; to falsely accuse of a crime [Add to Longdo] |
被告人 | [ひこくにん, hikokunin] (n) accused; defendant; prisoner at the bar; (P) [Add to Longdo] |
誣いる | [しいる, shiiru] (v1, vt) to slander; to accuse falsely [Add to Longdo] |