ผิดแผกแตกต่าง | (v) be different, See also: be unlike, be dissimilar, Example: อากาศวันนี้ผิดแผกแตกต่างไปจากที่พยากรณ์ไว้, Thai Definition: มีลักษณะที่ไม่เหมือนหรือต่างออกไป |
ผิดแผกแตกต่าง | (adj) different, See also: divergent, unlike, dissimilar, disparate, Syn. ผิดแผก, แตกต่าง, แปลก, Example: เขามีพฤติกรรมบางอย่างที่ผิดแผกแตกต่างไปจากคนธรรมดา, Thai Definition: ที่มีลักษณะไม่เหมือนหรือต่างออกไป |
ผิดแผก | ก. แตกต่าง. |
แผก | ว. แตกต่าง. |
แผก | ก. แยกออก, แตกออก, ต่างออกไปอีกส่วนหนึ่ง. |
เก้อ | ว. แสดงสีหน้าเจื่อนเพราะรู้สึกผิดคาดหรือทำอะไรผิดพลาดไป เช่น ทำหน้าเก้อ, รู้สึกผิดคาดผิดหวัง เช่น ไปเก้อ คอยเก้อ, ผิดแผกไปจากผู้อื่นเขาหรือแต่งตัวรอจะไปงานแล้วไม่ได้ไป เช่น แต่งตัวเก้อ |
ต่าง ๒ | ว. ผิดแผก, ไม่เหมือน, เช่น สีต่างกัน รูปร่างต่างกัน |
แตกฝูง | ก. ปลีกตัวออกจากหมู่, มีความประพฤติหรือความเห็นผิดแผกไปจากหมู่. |
บิดเบือน | ก. ทำให้ผิดแผกไปจากเดิมหรือจากข้อเท็จจริง. |
เบียนธาตุ | ก. ทำให้ความหมายของธาตุในภาษาบาลีและสันสกฤตแผกเพี้ยนไปจากเดิมโดยการเติมอุปสรรค เช่น ธาตุ คม แปลว่า ไป เติม อา เบียนธาตุ เป็น อาคม แปลว่า มา. |
ผิดเพศ | ว. ผิดแผกไปจากเพศของตน เช่น แต่งตัวผิดเพศ. |
ลูกขัด ๑ | น. วิธีบรรเลงทำนองอย่างหนึ่ง แบ่งเครื่องดนตรีเป็น ๒ พวก โดยผลัดกันบรรเลงคนละที เมื่อพวกหน้าบรรเลงเป็นทำนองอย่างหนึ่งแล้ว พวกหลังก็จะบรรเลงทำนองให้ผิดแผกแตกต่างไปอีกอย่างหนึ่ง และทำนองที่ผลัดกันบรรเลงนี้ไม่บังคับว่าจะสั้นยาวเท่าใดหรือจะมีเพียงพยางค์เดียวก็ได้. |
หัวล้านนอกครู | น. ผู้ที่ปฏิบัติผิดแผกไปจากคำสั่งสอนของครูบาอาจารย์หรือแบบแผนที่นิยมกันมา. |
อุปสรรค | คำสำหรับใช้เติมข้างหน้าคำนามหรือคำกริยาที่เป็นรูปคำบาลีหรือสันสกฤตให้มีความหมายแผกเพี้ยนไปจากเดิม หรือมีความหมายตรงข้ามกับความหมายเดิมเป็นต้น และถือเป็นคำเดียวกับคำนามหรือคำกริยานั้น เพราะตามปรกติจะไม่ใช้ตามลำพัง เช่น วัฒน์ = เจริญ อภิวัฒน์ = เจริญยิ่ง ปักษ์ = ฝ่าย ปฏิปักษ์ = ฝ่ายตรงข้าม, ข้าศึก, ศัตรู. |
juxtapositional dissimilation; contiguous dissimilation | การแผกแยก(เสียง)ติดต่อ [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
contiguous dissimilation; juxtapositional dissimilation | การแผกแยกเสียงติดต่อ [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
dissimilation | การแผกแยก(เสียง) [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
distant dissimilation; incontiguous dissimilation | การแผกแยก(เสียง)ไม่ติดต่อ [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
incontiguous dissimilation; distant dissimilation | การแผก(เสียง)ไม่ติดต่อ [สัทศาสตร์ ๘ มี.ค. ๒๕๔๕] |
ผิดแผก | [phitphaēk] (v) EN: differ (from) ; be different ; be unlike ; be dissimilar ; vary ; deviate |
ผิดแผก | [phitphaēk] (adj) EN: fifferent (from) |
ผิดแผกแตกต่าง | [phitphaēk-taēktāng] (v) EN: be different ; be unlike ; be dissimilar |
differ | (vi) แตกต่าง, See also: แปลกไป, ผิดแผกแตกต่าง, ต่างไป, Syn. vary, diverge |
rogue | (n) ช้างหรือสัตว์อื่นที่ผิดแผกและแยกตัวออกจากกลุ่ม |
rogue | (adj) ซึ่งผิดแผกและแยกตัวออกจากกลุ่ม |
unlike | (prep) แตกต่างจาก, See also: ผิดแผกจาก |
unlike | (adj) ซึ่งแตกต่าง, See also: ซึ่งผิดแผก, ซึ่งไม่เหมือนกัน, Syn. different, Ant. like |
contrast | (n. คอน'แทรสทฺ, คันแทรสทฺ') { contrasted, contrasting, contrasts } n. ความผิดแผกกัน, ความตรงกันข้าม, สิ่งหรือบุคคลที่ผิดแผกกันอย่างชัดเจน, ความแตกต่างระหว่างบริเวณดำและขาวในภาพถ่าย. -v. เปรียบเทียบความคิดแผกกัน., See also: contrastable adj. ดูcontrast |
contrast | (vi) ตัดกัน, ผิดแผกกัน, แตกต่าง, ตรงกันข้าม |
differentiate | (vt) ทำให้ต่างกัน, ทำให้ผิดแผกกัน |
dissimilar | (adj) ไม่เหมือนกัน, แตกต่างกัน, ผิดแผกกัน |
distinguish | (vt) ทำให้เห็นความแตกต่าง, ทำให้เด่น, แบ่งแยก, จำแนก, ทำให้ผิดแผก |
diverge | (vi) ถ่างออก, บานออก, ลู่ออก, แยกออก, แตกต่าง, แตกแยก, ผิดแผก |
divergence | (n) การแยกออก, ความผิดแผก, การลู่ออก, ความหลากหลาย, ความแตกต่าง |
divergent | (adj) ซึ่งผายออก, ซึ่งบานออก, ซึ่งลู่ออก, ผิดแผก, แตกต่าง |
外れる | [はずれる, hazureru] TH: ผิดแผกไป EN: to get out of place (vi) |
異なる | [ことなる, kotonaru] TH: ผิดแผก EN: to vary |