| กาบหอยแครง | ดู ว่านกาบหอย ที่ ว่าน. |
| ขิงแกลง, ขิงแครง | (-แกฺลง, -แคฺรง) ดู ขิง. |
| ครองแครง | (คฺรองแคฺรง) น. ชื่อขนมทำด้วยแป้งกดบนพิมพ์ที่เป็นรอยริ้ว ๆ คล้ายฝาหอยแครง ต้มกับกะทิ, ถ้าทอดกรอบเคล้านํ้าตาลเคี่ยว เรียกว่า ครองแครงกรอบ. |
| แครง ๑ | (แคฺรง) น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่หลายชนิดในวงศ์ Arcidae ด้านนอกเปลือกมีสันและร่องจากขั้วเปลือกถึงขอบเปลือก เลือดหอยแครงเมื่อถูกกับอากาศเป็นสีแดง อาศัยตามชายฝั่งทะเลที่พื้นเป็นโคลน เช่น ชนิด Anadara granosa (Linn.) |
| แครง ๑ | ภาชนะสำหรับวิดนํ้า รูปคล้ายกาบหอยแครง, ถ้าใช้วิดนํ้าในสวน มีด้ามยาว, ถ้าใช้วิดนํ้าเรือ ไม่มีด้าม. |
| แครง ๒ | (แคฺรง) น. ชื่อขิงในหมวดจตุทิพยคันธา เรียกว่า ขิงแครง. (ดู จตุทิพยคันธา ใน จตุ-). |
| แครง ๓ | (แคฺรง) ว. อึกทึก, กึกก้อง, เช่น อย่างแครงครวญ (กล่อมช้างของเก่า), สงครามแครง ฟ้งเฟือด (ม. คำหลวง วนปเวสน์). |
| แครง ๔ | (แคฺรง) ก. ตกแต่ง เช่น ธก็ผลัดแผลงแครงเครื่องอันบริสุทธิ์ (ม. คำหลวง วนปเวสน์). |
| แครง ๔ | (แคฺรง) ว. งามพรายแพรว, หมดจด, ผ่องใส, เช่น ธก็ทรงพสตรพาสแครง ดุจแสงสังข์ใสสุทธ (ม. คำหลวง นครกัณฑ์), อนนธกทำด้วยไหมประไพแครงเครื่องฟ้า (ม. คำหลวง นครกัณฑ์), พายคํ่าจำรัสแครง ใสส่อง (ทวาทศมาส). |
| แครง ๔ | (แคฺรง) น. ผ้า เช่น นางก็ทรงพัสตราภรณ์ พาดแครง (ม. คำหลวง นครกัณฑ์). |
| แครง ๕ | น. เห็ดแครง. [ ดู ตีนตุ๊กแก (๕) ]. |
| แครงขน | ดู คราง ๒. |
| แครงเครียว | (แคฺรงเคฺรียว) ว. แรงมาก, โบราณเขียนเป็น แครงครยว ก็มี เช่น ท่านนี้แครงครยว คืนคํ่าขํ่าขยว จักขอสักอัน (ม. คำหลวง มหาพน). |
| ชายแครง | น. ผ้าห้อยทับหน้าขาทั้ง ๒ ข้าง (เครื่องแต่งกายละครตัวพระ ตัวยักษ์ ตัวลิง). |
| ว่านหอยแครง | ดู ว่านกาบหอย. |
| เกล็ดปลาช่อน | น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Phyllodium pulchellum (L.) Desv. ในวงศ์ Leguminosae ขึ้นตามป่าเบญจพรรณทั่วไป ช่อดอกยาว ดอกเล็กอยู่ภายในกาบรูปหอยแครงซึ่งประกบเรียงกันไปตามแนวก้านช่อดอก, ลิ่นต้น ก็เรียก. |
| ขิง | น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Zingiber officinale Roscoe ในวงศ์ Zingiberaceae เหง้ามีกลิ่น รสเผ็ด ใช้ประกอบอาหารและทำยาได้, ขิงแกลง หรือ ขิงแครง ก็เรียก. |
| คราง ๒ | (คฺราง) น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่บางชนิดในสกุล Scapharcaวงศ์ Arcidae ลักษณะคล้ายหอยแครงแต่ขนาดใหญ่กว่า ด้านนอกเปลือกมักมีเส้นคล้ายขน เช่น ชนิด S. inequivalvis (Bruguière), แครงขน ก็เรียก. |
| จตุทิพยคันธา | (-ทิบพะยะ-) น. พิกัดตัวยาประเภทหนึ่งในตำรายาไทย จำกัดจำนวนตัวยาอันมีกลิ่นหอมดังยาทิพย์ไว้ ๔ อย่าง คือ ดอกพิกุล รากชะเอมเทศ รากมะกล่ำเครือ รากขิงแครง. |
| ชายไหว | น. ผ้าห้อยหน้าอยู่ระหว่างชายแครง. |
| ตีนตุ๊กแก | ชื่อเห็ดชนิด Schizophyllum communeFr. ในวงศ์ Schizophyllaceae ขึ้นตามเปลือกไม้ ดอกเห็ดรูปพัดขอบจักม้วนลง สีขาวอมเทาอ่อน ด้านล่างมีครีบสีนํ้าตาลเข้ม เนื้อเหนียว กินได้, เห็ดข้าวตอก ก็เรียก, ปักษ์ใต้เรียก เห็ดแครง. |
| บุ้งกี๋ | น. เครื่องสานรูปคล้ายเปลือกหอยแครง สำหรับใช้โกยดินเป็นต้น, ปุ้งกี๋ ก็ว่า. (จ.) |
| ปุ้งกี๋ | น. เครื่องสานรูปคล้ายเปลือกหอยแครง สำหรับใช้โกยดินเป็นต้น, บุ้งกี๋ ก็ว่า. |
| แฟ้ม | น. ภาชนะชนิดหนึ่ง สานด้วยไม้ไผ่หรือหวาย รูปร่างคล้ายฝาหอยแครงประกบเป็นคู่ ขอบปากตอนบนมีหูสำหรับสอดไม้คานเพื่อหาบไป ใต้หูมีห่วงและลูกสลักสำหรับขัดปาก ขอบด้านล่างถักพันให้ติดกันอย่างบานพับ ใช้ใส่เสบียงกรัง เช่น ปลาย่าง เนื้อเค็ม พริกแห้ง |
| ว่านกาบหอย | น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Tradescantia spathacea Sw. ในวงศ์ Commelinaceae ลำต้นตั้งตรงอวบน้ำ ใบยาว ด้านบนสีเขียวเข้ม ด้านล่างสีม่วงแดง ช่อดอกออกที่ง่ามของลำต้น ซึ่งมีกาบรูปเรือ ๒ อันหุ้มอยู่ ดอกมีจำนวนมาก สีขาว ก้านสั้น ใช้ทำยาได้, กาบหอยแครง หรือ ว่านหอยแครง ก็เรียก. |
| cockle | (คอค'เคิล) { cockled, cockling, cockles } n. หอยแครง, หอย2ฝา, เปลือกหอย, เรือบดเล็กของเรือใหญ่, เรือเล็ก ๆ -Phr. (cockles of one's heart) ส่วนลึกของหัวใจ, ความรู้สึกที่แท้จริง. vi. หด, ย่น, เหี่ยว vt. ทำให้เหี่ยว, ทำให้หด, |
| cockleshell | n. เปลือกหอยแครง |
| crank | (แครงคฺ) { cranked, cranking, cranks } n. ข้อเหวี่ยง, ที่หมุน, ด้ามหมุน, คนที่มีนิสัยฉุนเฉียวง่าย, ความคิดที่ประหลาด, คนระห่ำ vt., vi. งอเป็นรูปด้านหมุน, หมุนข้อเหวี่ยง, หมุนมือหมุน, บิดไปมา adv. ไม่แน่นอน, บ้า ๆ บอ ๆ adj. กลิ้งได้ง่าย, พลิกง่าย, คว่ำง่าย, ร่าเริง, มีชีวิตชี |
| cranky | (แครง'คี) adj. อารมณ์ร้าย, ฉุนเฉียว, ไม่มั่นคง, คว่ำ, ง่าย, เอียงง่าย, ประหลาด, บ้า ๆ บอ ๆ, Syn. cross, sulky, peevish, Ant. calm |
| crinkum-crankum | (คริง'คัม แครง'คัม) n. สิ่งที่หยิก ๆ งอ ๆ |
| scallop | (สคอล'ลัพ) n. หอยแครงสองฝา |