forbear | (vi) อดกลั้น, See also: อดทน, ข่มใจ, หักห้าม, บังคับใจ, Syn. tolerate, abstain, restrain, Ant. continue, proceed |
save one's breath | (idm) ยับยั้งในการคุย, See also: หักห้ามใจในการโต้เถียง, ไม่พูดไม่อธิบาย |
inhibition | (n) การขัดขวาง, See also: การสกัดกั้น, การหักห้ามใจ, Syn. restraint, hindrance, repression |
patience | (n) ความอดทน, See also: ความอดกลั้น, ขันติ, การหักห้ามใจ, Syn. forbearance, endurance, Ant. frailty, weakness |
patient | (adj) อดทน, See also: อดกลั้น, หักห้ามใจ, Syn. calm, forebearing, long-suffering, resigned, uncomplaining, Ant. agitate, hostile, impatient |
restraint | (n) การหน่วงเหนี่ยว, See also: การควบคุม, การหักห้ามใจ, การข่มอารมณ์, Syn. moderation, temperance, self-denial, Ant. slackness, laxity |
self-denial | (n) การหักห้ามใจตนเอง, See also: การอดใจ, การข่มใจ, Syn. asceticism, self-control, self-discipline |
forbear | (ฟอแบร์') v. อดีตกาลของforbid, อดทน, อดกลั้น, หักห้าม, บังคับจิตใจ, ข่มใจ, ละเว้น. -forbearer n. |
muzzle | (มัช'เซิล) n. ที่ครอบหรือสวมปากสุนัขหรือม้า, ปากปืน, ส่วนยื่นของศีรษะสัตว์ที่ได้แก่ ขากรรไกร ปากและจมูก. vt. ใส่ที่สวมปาก, จำกัด, หักห้าม, Syn. suppress |
restrain | (รีสเทรน') vt. ยับยั้ง, หยุดยั้ง, หักห้าม, อดกลั้น, กลั้น, ดึงบังเหียน, รั้ง, จำกัด, คุม, ควบคุม, ข่มใจ, See also: restrainability n. restrainable adj. restrainedly adv. restrainingly adv., Syn. repress, hinder |
restraint | (รีสเทรนทฺ') n. การยับยั้ง, การหยุดยั้ง, การหักห้าม, การอดกลั้น, การกลั้น, การห้ามปราม, การดึงบังเหียน, การหน่วงเหนี่ยว, วิธีการยังยั้งดังกล่าว, การข่มใจ, Syn. constraint, rein |
restrict | (รีสทริคทฺ') vt. จำกัด, จำกัดวง, ยับยั้ง, หักห้าม, ควบคุม, Syn. confine, curb, restrain |
self-denial | n. การปฎิ-เสธความต้องการของตัวเอง, การหักห้ามใจ, การอดใจ., See also: self-denying adj. self-denyingly adv. -S.self-self-restraint |
forbear | (vi, vt) อดกลั้น, หักห้าม, ระงับ, ละเว้น, อดทน, ข่มใจ |
forbearance | (n) การข่มใจ, การหักห้าม, การระงับ, ความอดทน, การละเว้น |
restraint | (n) การยับยั้ง, การงดเว้น, ข้อผูกมัด, การหักห้ามใจ |
restrict | (vt) ควบคุม, จำกัด, หักห้าม, ยับยั้ง |
SELF-self-denial | (n) การหักห้ามใจ, การเสียสละประโยชน์ส่วนตน |