| สามัคคี | น. ความพร้อมเพรียงกัน, ความปรองดองกัน. |
| สามัคคี | ว. ที่พร้อมเพรียงกันทำ, ที่ร่วมมือร่วมใจกันทำ, เช่น กฐินสามัคคี ผ้าป่าสามัคคี. |
| จุดประสงค์ | น. ผลที่ประสงค์ให้บรรลุ เช่น การแข่งขันกีฬาครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อสร้างความสามัคคีในหมู่คณะ, วัตถุประสงค์ ก็ว่า. |
| ฉบัง | (ฉะ-) น. ชื่อกาพย์ชนิดหนึ่ง บทละ ๑๖ คํา แบ่งเป็น ๓ วรรค วรรคที่ ๑ และ ๓ มี ๖ คํา วรรคที่ ๒ มี ๔ คํา เช่น
 | | (สามัคคีเภท). (ข. จฺบำง). |
|
| ดำรง | ก. ทรงไว้, ชูไว้, ทำให้คงอยู่, เช่น ดำรงวงศ์ตระกูล ดำรงธรรม, คงอยู่ เช่น ประเทศชาติจะดำรงอยู่ได้ด้วยความสามัคคี. |
| แตก | ก. แยกออกจากส่วนรวม เช่น แก้วแตก ชามแตก, ทำให้แยกออกจากส่วนรวม เช่น แตกสามัคคี แตกหมู่คณะ |
| แตกคอ | ก. หมางใจกันเพราะภายหลังเกิดมีความเห็นหรือรสนิยมไม่ตรงกัน, แตกสามัคคี. |
| แตกแยก | ก. แตกสามัคคี. |
| ถั่น | กระชั้น, ใกล้เข้าไป, เช่น หลายวันถั่นล่วง เมืองหลวงธานี นามเวสาลี ดุ่มเดาเข้าไป (สามัคคีเภท). |
| บทกวีนิพนธ์ | น. บทร้อยกรองที่กวีแต่ง เช่น มหาชาติคำหลวง ลิลิตตะเลงพ่าย สามัคคีเภทคำฉันท์, เดิมใช้หมายถึงร้อยแก้วที่แต่งดีด้วย เช่น สามก๊ก ราชาธิราช. |
| เภท | น. การแบ่ง, การแตกแยก, การทำลาย, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส, เช่น สามัคคีเภท สังฆเภท |
| ยุแหย่ | ก. ยุให้เขาแตกกัน เช่น ยุแหย่ให้เขาแตกสามัคคี. |
| ร่วม | ก. มีส่วนรวมอยู่ด้วยกัน เช่น ร่วมกิน ร่วมนอน, มีส่วนรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน เช่น ร่วมใจ ร่วมสามัคคี, มีส่วนรวมในที่แห่งเดียวกัน เช่น ร่วมโรงเรียน ร่วมบ้าน ร่วมห้อง ร่วมหอ, มีส่วนรวมในภาวะหรือสถานะเดียวกัน เช่น เพื่อนร่วมชาติ มีศัตรูร่วมกัน ทำบุญร่วมญาติ ร่วมเป็นร่วมตาย ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมชะตากรรม. |
| ร้าวราน | ก. แตกสามัคคีกัน เช่น การดูหมิ่นกันทำให้เกิดร้าวรานในหมู่เพื่อนฝูง. |
| เลี้ยง | กินร่วมกันเพื่อความรื่นเริงหรือความสามัคคีเป็นต้น เช่น เลี้ยงเพื่อน เลี้ยงรุ่น เลี้ยงสังสรรค์ |
| สมัครสมาน | (สะหฺมักสะหฺมาน) ก. เชื่อมสามัคคี เช่น จะทำการงานอะไรขอให้สมัครสมานกัน. |
| สังคหวัตถุ | น. ธรรมที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวใจบุคคลและประสานหมู่ชนไว้ในความสามัคคี ได้แก่ ทาน ปิยวาจา อัตถจริยา สมานัตตตา. |
| สาลินี | น. ชื่อฉันท์อย่างหนึ่ง บาทหนึ่งมี ๑๑ คํา วรรคหน้ามี ๕ คํา เป็นครุล้วน วรรคหลังมี ๖ คํา คําที่ ๑ และคําที่ ๔ เป็นลหุ นอกนั้นเป็นครุ เช่น
 | | (สามัคคีเภท). (ป.). |
|
| disunion | (n) การไม่ปรองดองกัน, See also: การแตกความสามัคคี, การไม่เป็นเอกภาพ |
| disunite | (vt) ทำให้แตกความสามัคคี, See also: ทำให้ขาดความปรองดอง |
| ecumenical | (adj) ที่ช่วยส่งเสริมความสามัคคีของคริสเตียนทั่วโลก, See also: เกี่ยวกับโบสถ์คริสเตียนทั้งหมด, เกี่ยวกับนิกายคริสเตียนทั้งหมด, Syn. universal |
| ecumenicity | (n) ความเชื่อและการปฏิบัติตนเพื่อส่งเสริมความสามัคคีของคริสเตียนทั่วโลก, Syn. ecumenism |
| ecumenism | (n) ความเชื่อและการปฏิบัติตนเพื่อส่งเสริมความสามัคคีของคริสเตียนทั่วโลก, Syn. ecumenicity |
| harmony | (n) ความสามัคคี, See also: ความกลมกลืน, ความปรองดอง, ความตกลงกันได้, ความลงรอยกัน, Syn. concord, concurrence, conformity, Ant. conflict, disagreement, discord |
| rapport | (n) ความปรองดองกัน, See also: ความสามัคคี, ความเห็นใจ, ไมตรีจิต, Syn. harmony, relationship, understanding |
| rupture | (vt) ทำให้แตกความสามัคคี, See also: ทำให้แตกแยก, Syn. breach |
| rupture | (n) การแตกแยก, See also: การแตกสามัคคี, Syn. breach |
| schism | (n) ความแตกแยก, See also: ความไม่ปรองดองกัน, ความแตกสามัคคี, Syn. cabal, section, split |
| solidarity | (n) ความสามัคคี, See also: ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียว, Syn. coherence, loyalty, unity |
| war cry | (n) คติพจน์ที่ใช้ในการเรียกร้องความสามัคคี, See also: คำขวัญที่ใช้ในการเรียกร้องความสามัคคี |
| discontinuation | n. การเลิกล้ม, ความแตกแยก, การแตกความสามัคคี, ความหยุดชะงัก, Syn. termination |
| disunion | (ดิสยู'เนียน) n. การแยกออก, การแตกแยก, ความไม่สามัคคี, |
| disunite | (ดิสยูไนทฺ') vt. ทำให้แตกแยก, แยกออก, ทำให้แตกความสามัคคี.vi. แยกออก, แตกแยก, Syn. separate, disjoin, part |
| disunity | (ดิสยู'นิที) n. การขาดความสามัคคี, การแตกแยก, Syn. separation |
| divorce | (ดิวอร์ส') n. การหย่าร้าง, การแตกแยก, การแตกความสามัคคี.vt. หย่า, แยก vi. ขอหย่า (ทางกฎหมาย) ., See also: divorceable adj. ดูdivorce divorcer n.ดูdivorce divorcive adj. ดูdivorce |
| freemasonry | (ฟรี'เมเซินรี) n. การร่วมสงเคราะห์ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน, ความเห็นอกเห็นใจกัน, ความสามัคคี |
| harmonic | (ฮาร์มอน'นิค) adj. ประสานกัน, กลมกลืนกัน, เข้ากันสนิท, สามัคคี., See also: harmonically adv. harmonicness n., Syn. cordial |
| harmonious | (ฮาร์โม'เนียส) adj. ประสานกัน, คล้องจองกัน, กลมกลืนกัน, เข้ากันได้, เสนาะหู, สามัคคี, Syn. accordant, agreeable |
| incongruous | (อินคอง' กรูเอิส) adj. ไม่เหมาะสม, ไม่ลงรอยกัน, ไม่สามัคคีกัน, ไม่เข้ากัน., See also: incongruously adv. incongruousness n. -S.discordant, clashing |
| rapport | (แรโพ', ระพอร์') n. สายสัมพันธ์, ความสามัคคี, ความเห็นอกเห็นใจ, ไมตรีจิต |
| reunion | (รียู'เนียน) n. การรวมตัวกันใหม่, การชุมนุมกันใหม่, การทำให้สามัคคีกันใหม่, การพบกันใหม่, Syn. remeeting |
| schism | (ชิส'ซีม) n. การแตกแยก, การแตกความสามัคคี, การแตกร้าว, การแตกฉาน, ส่วนที่แตกแยกออกมา, See also: schismatic adj., Syn. division |
| split | (สพลิท) { split, split, splitting, splits } vt., vi., n. (การ) ผ่า, หั่น, แยก, ฉีก, ทำให้แตก, แบ่งแยก, แบ่งออกเป็นส่วน ๆ , ออกหุ้นเพิ่มเติม, แบ่งแยก, ปริ, จากไป, วิ่งอย่างรวดเร็ว, ร่อง, รอยแตก, รอยร้าว, รอยแยก, รอยฉีก, ชิ้นที่แยกออก, การแตกแยก, การแตกความสามัคคี, ผู้บอกความลับ adj. แยก |
| union | (ยู'เนียน) n. การรวมกัน, ความสามัคคี, การสอดคล้องกัน, การสมรสกัน, การสังวาส, สหภาพ, สหพันธรัฐ, องค์การกรรมกร, เครื่องมือเชื่อมต่อ, ส่งท่อร่วม, การเชื่อมกัน. -Phr. (the Union สโมสรนักศึกษามหาวิทยาลัยสหรัฐอเมริกา (สมัยก่อน)), Syn. unification |
| unitary | (ยู'นิเทอรี) adj. เดียว, เดี่ยว, ไม่สามารถแบ่งแยกได้, ทั้งหมด, เกี่ยวกับ (หน่วย, กองหรือกองทหาร, จำนวนฐาน, จำนวนเฉพาะ, หลัก) , พร้อมเพรียงกัน, สอดคล้องกัน, สามัคคีกัน, Syn. unit, one, whole |
| unite | (ยูไนทฺ') vt. รวมกัน, ร่วมกัน, สามัคคี, สมรสกัน, ปรองดองกัน, สอดคล้องกัน, ทำให้ยึดติดกัน, Syn. merge, combine, merge, associate, ally, join |
| united | (ยูไน'ทิด) adj. รวมกัน, ร่วมกัน, สามัคคี, ปรองดองกัน, พร้อมเพรียงกัน, สอดคล้องกัน., See also: unitedly adv. |
| unity | (ยู'นิที) n. ความสามัคคี, ความพร้อมเพรียงกัน, การรวมกัน, สิ่งที่ร่วมกัน, หนึ่ง, จำนวนหนึ่งหน่วย, Syn. oneness, identity, harmony |
| war cry | เสียงกู่ร้องการทำสงคราม, คติพจน์หรือคำขวัญที่ใช้ในการเรียกร้องความสามัคคี |
| discord | (n) ความบาดหมาง, ความไม่ลงรอยกัน, ความไม่สามัคคี |
| discordant | (adj) ไม่ปรองดองกัน, บาดหมางกัน, ไม่ลงรอยกัน, ไม่สามัคคีกัน |
| disunite | (vt) ทำให้แยกจากกัน, ทำให้แตกแยก, ทำให้แตกสามัคคี |
| harmonic | (adj) กลมกลืนกัน, สอดคล้องกัน, ประสานเสียงกัน, สามัคคีกัน |
| harmonious | (adj) เข้ากัน, กลมกลืนกัน, ประสาน, ลงรอย, ปรองดอง, สามัคคี |
| harmonize | (vi) เข้ากัน, ประสานกัน, ลงรอยกัน, ปรองดองกัน, สามัคคีกัน |
| harmony | (n) ความกลมกลืนกัน, การประสาน, ความปรองดอง, ความสามัคคี |
| rapport | (n) ความสามัคคี, ความปรองดอง, สายสัมพันธ์, ไมตรีจิต |
| rupture | (n) ความแตกสามัคคี, ความแตกแยก, ความบาดหมางกัน |
| rupture | (vi, vt) แตกสามัคคี, แตกหัก, โกรธกัน, บาดหมางกัน |
| schism | (adj) การแบ่งพวก, การแตกแยก, การแตกสามัคคี |
| schismatic | (adj) ซึ่งแย้งกัน, ซึ่งแตกแยก, ซึ่งแตกสามัคคี |
| unite | (vi) รวมกัน, ผูกกัน, สมรสกัน, ปรองดองกัน, สามัคคีกัน |
| unity | (n) ความเป็นอันหนึ่งอันเดียว, ความสามัคคีกัน, เอกภาพ |