มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | | impertinent | (อิมเพอ' ทิเนินทฺ) adj. ทะลึ่ง, โอหัง, เสือก, ไม่เข้าเรื่อง, ไม่เหมาะสม, หยาบคาย. impertinently adv., See also: impertinent-ness n., Syn. impudent, rude |
|
| | impertinent | (adj) ทะลึ่ง, เสือก, สะเออะ, อ้อมค้อม, ไม่ตรงประเด็น |
|
| | impertinent | (adj) characterized by a lightly pert and exuberant quality, Syn. irreverent, pert, saucy | | impertinently | (adv) in an impudent or impertinent manner, Syn. saucily, freshly, impudently, pertly | | extraneous | (adj) not pertinent to the matter under consideration, Syn. orthogonal, impertinent, immaterial | | fresh | (adj) improperly forward or bold, Syn. impudent, wise, smart, overbold, sassy, impertinent, saucy |
| | Impertinent | a. [ F., fr. L. impertinens, -entis; pref. im- not + pertinens. See Pertinent. ] 1. Not pertinent; not pertaining to the matter in hand; having no bearing on the subject; not to the point; irrelevant; inapplicable. [ 1913 Webster ] Things that are impertinent to us. Tillotson. [ 1913 Webster ] How impertinent that grief was which served no end! Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] 2. Contrary to, or offending against, the rules of propriety or good breeding; guilty of, or prone to, rude, unbecoming, or uncivil words or actions; as, an impertient coxcomb; an impertient remark. [ 1913 Webster ] 3. Trifing; inattentive; frivolous. Syn. -- Rude; officious; intrusive; saucy; unmannerly; meddlesome; disrespectful; impudent; insolent. -- Impertinent, Officious, Rude. A person is officious who obtrudes his offices or assistance where they are not needed; he is impertinent when he intermeddles in things with which he has no concern. The former shows a lack of tact, the latter a lack of breeding, or, more commonly, a spirit of sheer impudence. A person is rude when he violates the proprieties of social life either from ignorance or wantonness. “An impertinent man will ask questions for the mere gratification of curiosity; a rude man will burst into the room of another, or push against his person, inviolant of all decorum; one who is officious is quite as unfortunate as he is troublesome; when he strives to serve, he has the misfortune to annoy.” Crabb. See Impudence, and Insolent. [ 1913 Webster ] | | Impertinent | n. An impertinent person. [ R. ] [ 1913 Webster ] | | Impertinently | adv. In an impertinent manner. “Not to betray myself impertinently.” B. Jonson. [ 1913 Webster ] |
| | Help yourself Is that how you obey our rules, impertinent brat? | เพื่อว่าวิธีคุณเชื่อฟังกฏของเรา, \ Nimpertinent เด็กสารเลว? Salò, or the 120 Days of Sodom (1975) | | Finally, you'll most likely find this an impertinent question, but indulge me. | ในที่สุด เธอจะต้องตอบคำถาม ที่สำคัญที่สุดนี้ แต่อย่าถือสาฉัน Anastasia (1997) | | Tell that impertinent young man that I have seen enough Grand Duchess Anastasias to last me a lifetime. | บอกสิ่งสำคัญแก่หนุ่มคนนั้น ว่าฉันพบอนาสเตเชียมาพอแล้ว จนช่วงชีวิตสุดท้าย Anastasia (1997) | | You impertinent pup. | You impertinent pup. Night at the Museum (2006) | | "insufferable, impertinent of men. " | "เหลืออดแล้วก็หยาบคายที่สุด" Becoming Jane (2007) | | You may think you're showing a little spirit in front of your lady friend, but if you talk back to me again, I'll feed your tongue to the dogs, you impertinent little pup! | คงคิดว่าตัวเองเป็นพระเอกสินะ แต่ถ้าสามหาวกับข้าอีกล่ะก็ จะตัดลิ้นเจ้าให้หมากินซะเลย เจ้ามันสอดไม่เข้าเรื่อง เจ้าลูกหมา! Stardust (2007) | | I brought you here because you're impertinent and I want to punish you. | ชั้นพาเธอมาที่นี่เพื่อที่จะลงโทษ Episode #1.22 (2009) | | You impertinent thing. | อย่ามาสะเออะ Episode #1.7 (2010) | | Impertinent punk. | ไอ้บ้านี่ Episode #1.14 (2010) | | You're an impertinent man, you know? | คุณเป็นผู้ชายที่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน คุณรู้ตัวใหม? Saving Mr. Banks (2013) |
| | | ทะลึ่งตึงตัง | (adv) impolitely, See also: impertinently, Example: เด็กๆ เล่นของเล่นส่งเสียงทะลึ่งตึงตัง, Thai Definition: ส่งเสียงดังเอะอะเอ็ดตะโรอย่างไม่มีมารยาท |
| | เอื้อมอาจ | [eūam-āt] (adj) EN: impertinent ; impudent | | ลวนลาม | [lūanlām] (v) EN: take liberties with ; molest ; assault FR: être impertinent ; être insolent ; prendre des libertés avec qqn. | | ทะลึ่ง | [thaleung] (v) EN: be insolent ; be rude; be impolite ; be impertinent ; assert oneself ; have cheeks ; be fresh ; be assertive | | ทะลึ่ง | [thaleung] (adj) FR: impertinent ; impudent ; insolent ; effronté | | ทะลึ่งตึงตัง | [thaleung teungtang] (adv) EN: impolitely ; impertinently | | อวดดี | [ūatdī] (adj) EN: overconfident ; vain-glorious ; arrogant ; impudent ; impertinent ; vain ; conceited FR: arrogant ; insolent |
| | | | 烏滸がましい | [おこがましい, okogamashii] (adj-i) (uk) presumptuous; impertinent; ridiculous; absurd [Add to Longdo] | | 賢しら | [さかしら, sakashira] (adj-na, n) impertinent [Add to Longdo] | | 御託;ご託 | [ごたく, gotaku] (n) tedious talk; impertinent talk; repetitious talk; saucy speech; pretentious statement [Add to Longdo] | | 差し出がましい | [さしでがましい, sashidegamashii] (adj-i) forward; officious; impertinent; intrusive [Add to Longdo] | | 差し出口 | [さしでぐち, sashideguchi] (n) uncalled-for or impertinent remark [Add to Longdo] | | 失敬千万 | [しっけいせんばん, shikkeisenban] (adj-na) extremely rude (impertinent, impolite) [Add to Longdo] | | 失礼至極 | [しつれいしごく, shitsureishigoku] (adj-na) extremely rude (impertinent, impolite) [Add to Longdo] | | 失礼千万 | [しつれいせんばん, shitsureisenban] (adj-na) extremely rude (impertinent, impolite) [Add to Longdo] | | 小賢しい | [こざかしい, kozakashii] (adj-i) clever; shrewd; crafty; cunning; pretentious; impertinent; insolent [Add to Longdo] | | 生意気 | [なまいき, namaiki] (adj-na, n) impertinent; saucy; cheeky; conceit; audacious; brazen; (P) [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
