มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ scourge | (n) ผู้ทำให้เกิดหายนะ, See also: ผู้ทรมานผู้อื่น, ผู้ทำให้เกิดความทุกข์ทรมาน, สิ่งหายนะ, Syn. tormentor | scourge | (n) แส้, See also: หวาย, Syn. cord, stick, strap, whip | scourge | (n) หายนะ, Syn. curse, harass, plague | scourge | (vt) หวด, See also: เฆี่ยน, โบย, Syn. whip, hit |
|
| scourge | (สเคิร์จฺ) n. แส้, หวาย, เครื่องมือลงโทษผู้ทำลาย, สิ่งทำลาย, สิ่งที่นำมาซึ่งความหายนะ vt. เฆี่ยน, ลงแส้, โบย, หวด, ทำโทษ, วิจารณ์อย่างรุนแรง, ประณาม, ทำลาย, ขยี้, ระบาด, See also: scourger n. scourgingly adv. |
| scourge | (vt) ทำลาย, ลงโทษ, เฆี่ยน, โบย |
| | วินิต | (v) scourge, See also: chastise, Thai Definition: ทรมานให้เรียบร้อย, Notes: (บาลี) |
| การลงโทษ | [kān longthōt] (n) EN: sanction ; punishment ; scourge FR: sanction [ f ] | เฆี่ยน | [khīen] (v) EN: flog ; whip ; beat ; scourge ; thrash ; lash FR: flageller ; fouetter ; battre | เฆี่ยนตี | [khīen tī] (v) EN: flog ; whip ; beat ; scourge ; thrash ; lash FR: flageller ; fouetter ; battre | ลงแส้ | [long saē] (v) EN: whip ; whip up ; beat ; flog ; scourge ; lash ; thrash ; goad FR: fouetter ; flageller | โรคระบาด | [rōk rabāt] (n) EN: epidemic ; scourge FR: épidémie [ f ] ; maladie épidémique [ f ] ; maladie contagieuse [ f ] ; fléau [ m ] | วินิต | [winit] (v) EN: scourge ; chastise |
| | | scourge | (n) a whip used to inflict punishment (often used for pedantic humor), Syn. flagellum | scourge | (v) punish severely; excoriate |
| Scourge | n. [ F. escourgée, fr. L. excoriata (sc. scutica) a stripped off (lash or whip), fr. excoriare to strip, to skin. See Excoriate. ] 1. A lash; a strap or cord; especially, a lash used to inflict pain or punishment; an instrument of punishment or discipline; a whip. [ 1913 Webster ] Up to coach then goes The observed maid, takes both the scourge and reins. Chapman. [ 1913 Webster ] 2. Hence, a means of inflicting punishment, vengeance, or suffering; an infliction of affliction; a punishment. [ 1913 Webster ] Sharp scourges of adversity. Chaucer. [ 1913 Webster ] What scourge for perjury Can this dark monarchy afford false Clarence? Shak. [ 1913 Webster ] | Scourge | v. t. [ imp. & p. p. Scourged p. pr. & vb. n. Scourging ] [ From Scourge, n.: cf. OF. escorgier. ] 1. To whip severely; to lash. [ 1913 Webster ] Is it lawful for you to scourge a . . . Roman? Acts xxii. 25. [ 1913 Webster ] 2. To punish with severity; to chastise; to afflict, as for sins or faults, and with the purpose of correction. [ 1913 Webster ] Whom the Lord loveth he chasteneth, and scourgeth every son whom he receiveth. Heb. xii. 6. [ 1913 Webster ] 3. To harass or afflict severely. [ 1913 Webster ] To scourge and impoverish the people. Brougham. [ 1913 Webster ] | Scourger | n. One who scourges or punishes; one who afflicts severely. [ 1913 Webster ] The West must own the scourger of the world. Byron. [ 1913 Webster ] |
| 鞭;笞;韃;策 | [むち;ぶち(鞭)(ok), muchi ; buchi ( muchi )(ok)] (n) (1) whip; lash; scourge; (2) stick; cane; rod; pointer #13,225 [Add to Longdo] |
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |