snob | (n) คนหัวสูง, See also: คนที่คิดว่าตนดีกว่าคนอื่น, คนชอบดูถูก, Syn. proud person, parvenu |
snobby | (adj) ซึ่งทำหัวสูง, See also: ซึ่งวางมาดเป็นผู้ดี, Syn. snobbish |
snobbery | (n) พฤติกรรมหรือทัศนคติของคนหัวสูง, Syn. snobbism |
snobbish | (adj) ซึ่งทำหัวสูง, See also: ซึ่งวางมาดเป็นผู้ดี, Syn. overproud, high and mighty |
snob | (สนอบ) n. ผู้ประจบสอพลอคนที่มีฐานะสูงแต่วางตัวปั้นปึ่งกับผู้มีฐานะต่ำกว่า, คนเห่อ, คนเสแสร้ง, คนปลอมแปลง, ผู้อยากเป็นผู้ดี |
snoball | (สโนบอลล์) <คำแปล>เป็นชื่อของภาษาคอมพิวเตอร์ที่ใช้เพื่อการประมวลสายอักขระ (string) บริษัทเบลล์ (Bell) เป็นผู้สร้างขึ้นตั้งแต่ ค.ศ.1962 ปัจจุบันไม่มีใครใช้ภาษานี้กันแล้ว |
snobbery | (สนอบ'เบอรี) n. ลักษณะที่เห่อ, ความบ้าเห่อ, การประจบสอพลอคนที่มีฐานะสูงกว่าแต่วางท่าปั้นปึ่งกับผู้มีฐานะต่ำกว่า, คำพูดประจบสอพลอดังกล่าว, ความอยากเป็นผู้ด' |
snobbish | (สนอบ'บิช) adj.มีลักษณะของ snob (ดู) , เกี่ยวกับ snob (ดู), See also: snobbishly adv. snobbishness n., Syn. haughty |
snobby | (สนอบ'บี) adj. วางมาด, วางตัวปั้นปึ่ง, บ้าเห่อ, อยากเป็นผู้ดี, หัวสูง, =snobbish (ดู), See also: snobbily adv. snobbiness n. snobbism n., Syn. condescending |
snob | (n) คนเห่อ, คนวางท่า, คนวางภูมิ, คนหัวสูง |
snobbery | (n) การวางท่า, ความบ้าเห่อ, การวางมาด, ความหัวสูง |
snobbish | (adj) บ้าเห่อ, วางท่า, วางมาด, หัวสูง |
snobbishness | (n) การวางท่า, ความบ้าเห่อ, การวางมาด, ความหัวสูง |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
snob | My son is not a snob. |
snob | She has nothing snobbish about her. |
เจ้ายศ | (adj) ceremonious, See also: snobbish, arrogant, priggish, imperious, haughty, Syn. เจ้ายศเจ้าอย่าง, Example: เธอเหลือบมองพี่สาวคนเจ้ายศเห็นหน้าเฉยๆ เหมือนกำลังเจอโจทย์เลขยากอยู่ |
ยศอย่าง | (n) standing on one's dignity, See also: snobbery, arrogance, hauteur, presumption, pretension, pomposity, snootiness, Syn. การถือยศถือศักดิ์, Thai Definition: การทำตามแบบอย่างผู้มียศ, การถือยศถือศักดิ์ |
ยศอย่าง | [yot yāng] (n, exp) EN: standing on one's dignity ; snobbery ; arrogance ; hauteur ; presumption ; pretension ; pomposity ; snootiness |
snob | |
snobs | |
snobby | |
snobbery | |
snobbish |
snob | |
snobs | |
snobbery | |
snobbish | |
snobbishly | |
snobbishness |
snob | (n) a person regarded as arrogant and annoying, Syn. prig, snot, snoot |
snobbery | (n) the trait of condescending to those of lower social status, Syn. snobbism, snobbishness |
snobbishly | (adv) in a snobbish manner, Syn. uppishly, snootily |
Snob | n. [ Icel. snāpr a dolt, impostor, charlatan. Cf. Snub. ] Essentially vulgar, a snob. -- a gilded snob, but none the less a snob. R. G. White. [ 1913 Webster ] Those who work for lower wages during a strike are called snobs, the men who stand out being “nobs” De Quincey. [ 1913 Webster ] [ 1913 Webster ] |
Snobbery | n. The quality of being snobbish; snobbishness. [ 1913 Webster ] |
Snobbish | a. Of or pertaining to a snob; characteristic of, or befitting, a snob; vulgarly pretentious. -- |
Snobbishness | n. Vulgar affectation or ostentation; mean admiration of mean things; conduct or manners of a snob. [ 1913 Webster ] |
Snobbism | n. Snobbery. [ 1913 Webster ] |
Snobby | a. Snobbish. [ R. ] E. B. Ramsay. [ 1913 Webster ] |
Snobling | n. A little snob. [ Jocose ] Thackeray. [ 1913 Webster ] |
Snobocracy | n. [ Snob + -cracy, as in aristocracy, mobocracy. ] Snobs, collectively. [ Hybrid & Recent ] C. Kingsley. [ 1913 Webster ] |
Snob { m } | snob [Add to Longdo] |
Snobismus { m } | snobbery [Add to Longdo] |
Snobismus { m } | snobbishness [Add to Longdo] |
snobistisch { adj } | snobistischer | am snobistischsten | snobbish; snobby | more snobbish; snobbier | most snobbish; snobbiest [Add to Longdo] |
スノッブ | [sunobbu] (n) snob [Add to Longdo] |
スノビズム | [sunobizumu] (n) snobbism [Add to Longdo] |
スノボル | [sunoboru] (n) { comp } SNOBOL [Add to Longdo] |
気取り屋 | [きどりや, kidoriya] (n) snob; affected person [Add to Longdo] |
気障 | [きざ, kiza] (adj-na, n) (uk) (abbr) (See 気障り) affected; smug; pompous; conceited; snobby; pretentious; (P) [Add to Longdo] |
偽君子 | [ぎくんし;にせくんし, gikunshi ; nisekunshi] (n) hypocrite; snob [Add to Longdo] |
俗物 | [ぞくぶつ, zokubutsu] (n, adj-no) worldly-minded person; vulgar person; philistine; snob; vulgar and ostentatious person. [Add to Longdo] |
俗物根性 | [ぞくぶつこんじょう, zokubutsukonjou] (n, adj-no) snobbery; snobbishness; philistinism; vulgar and ostentatious nature (disposition) [Add to Longdo] |
スノボル | [すのぼる, sunoboru] SNOBOL [Add to Longdo] |
Time: 0.0341 seconds, cache age: 1.838 (clear)