requisition | (n) ความต้องการ, Syn. demand, requirement |
requisition | (n) คำร้อง, See also: คำเรียกร้อง, Syn. request |
requisition | (vt) เรียกร้อง, Syn. call for, request |
requisition from | (phrv) เรียกร้องจาก |
requisition | (เรคควิซิช'เชิน) n. การเรียกร้อง, ความต้องการ, คำเรียกร้อง, ปัจจัยที่ต้องการ, ปัจจัยที่จำเป็น, แบบหนังสือเรียกร้อง vt. เรียกร้อง, ต้องการ, See also: requisitionary adj. requisite ist n. requisitioner n. |
requisition | (n) การเรียกร้อง, ปัจจัยที่จำเป็น |
requisition | (vt) เกณฑ์, เรียกร้อง, ต้องการ |
requisition | ๑. การเกณฑ์๒. การขอ, คำขอเบิก (สิ่งที่ต้องการ)๓. การขอให้ส่งตัวผู้ร้ายข้ามแดน [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
requisition | ๑. การเรียกเกณฑ์๒. การขอ, คำขอเบิก, หนังสือร้องขอ๓. การขอให้ส่งผู้ร้ายข้ามแดน, การขอให้ส่งผู้ร้ายข้ามมลรัฐ (อเมริกัน) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
requisition, military | ๑. การเรียกเกณฑ์ทางทหาร๒. การขอเบิกทางทหาร [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
ใบเบิกของ | (n) requisition, Example: พนักงานต้องเขียนใบเบิกของก่อนที่จะเบิกของได้, Thai Definition: หนังสือบอกรายการที่จะขอเบิกของ |
ใบเบิก | [baiboēk] (n) EN: check ; requisition ; withdrawal slip |
ใบเบิกของ | [baiboēk khøng] (n, exp) EN: requisition |
เบิก | [boēk] (v) EN: draw ; withdraw ; requisition ; bring ; take out ; pick up FR: retirer |
คำสั่งริบ | [khamsang rip] (n, exp) EN: requisition order |
คำสั่งยึด | [khamsang yeut] (n, exp) EN: requisition order |
requisition | |
requisitioned |
requisition | |
requisitions | |
requisitioned | |
requisitioning |
requisition | (n) the act of requiring; an authoritative request or demand, especially by a military or public authority that takes something over (usually temporarily) for military or public use |
requisition | (n) an official form on which a request in made, Syn. requisition form |
requisition | (v) make a formal request for official services |
requisition | (v) demand and take for use or service, especially by military or public authority for public service, Ant. derequisition |
Requisition | n.[ Cf. F. réquisition, L. requisitio a searching. ] |
Requisition | v. t. |
Requisitionist | n. One who makes or signs a requisition. [ 1913 Webster ] |
Requisition { f }; Beschlagnahmung { f } | requisition [Add to Longdo] |
要求 | [ようきゅう, youkyuu] (n, vs) demand; firm request; requisition; requirement; desire; (P) #2,331 [Add to Longdo] |
国民徴用令 | [こくみんちょうようれい, kokuminchouyourei] (n) National Requisition Ordinance (1939) [Add to Longdo] |
借り上げる;借上げる | [かりあげる, kariageru] (v1, vt) to hire; to lease; to requisition; to charter [Add to Longdo] |
徴発 | [ちょうはつ, chouhatsu] (n, vs) requisition; commandeering [Add to Longdo] |
徴発令 | [ちょうはつれい, chouhatsurei] (n) requisition order [Add to Longdo] |
徴用 | [ちょうよう, chouyou] (n, vs) drafting; requisition; impressment; commandeering; expropriation [Add to Longdo] |
Time: 0.0411 seconds, cache age: 0.166 (clear)