recant | (vt) ถอนกลับ, Syn. disclaim, repudiate |
recant | (vi) ถอนคำ, See also: กลับคำ, Syn. disown, retract |
recant | (ริแคนทฺ') vt., vi. ถอนคำ, กลับคำ, กลับความเห็น, ประกาศเลิกนับถือ, See also: recantation n., Syn. withdraw, disavow, revoke |
recant | (vt) ปฏิเสธ, ยกเลิก, กลับคำ, ถอนคำพูด, ประกาศเลิก |
recantation | (n) การปฏิเสธ, การยกเลิก, การกลับคำ, การถอนคำพูด |
recant | กลับคำให้การ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
คืนคำ | (v) recant, See also: retract, withdraw, disavow, revoke, recall, rescind, Syn. กลับคำ, Example: ผมได้ลั่นวาจาไปแล้วผมก็คืนคำไม่ได้ |
คืนคำ | [kheūnkham] (v) EN: recant ; retract ; withdraw ; disavow ; revoke ; recall ; rescind FR: se rétracter ; se dédire |
ยกเลิก | [yokloēk] (v) EN: cancel ; annul ; abort ; call off ; revoke ; nullify ; abolish ; recant ; repeal ; rescind ; quash ; abandon ; abrogate ; abdicate FR: annuler ; abroger ; supprimer ; abandonner |
recant | |
recanted | |
recanting | |
recantation | |
recantation |
recant | |
recants | |
recanted | |
recanting | |
recantation | |
recantations |
Recant | v. t. How soon . . . ease would recant |
Recant | v. i. To revoke a declaration or proposition; to unsay what has been said; to retract; |
Recantation | n. The act of recanting; a declaration that contradicts a former one; that which is thus asserted in contradiction; retraction. [ 1913 Webster ] The poor man was imprisoned for this discovery, and forced to make a public recantation. Bp. Stillingfleet. [ 1913 Webster ] |
Recanter | n. One who recants. [ 1913 Webster ] |
Time: 0.0264 seconds, cache age: 5.034 (clear)