incarnate | (adj) ซึ่งเป็นตัวเป็นตน, See also: ซึ่งมีร่างเป็นมนุษย์, Syn. embodied, personified |
incarnate | (vt) ทำให้เป็นรูปร่าง, See also: ทำให้เป็นตัวเป็นตน, ทำให้มีร่างเป็นมนุษย์, Syn. embody, externalize, Ant. disembody |
reincarnate | (รีอินคาร์'เนท) vt. ให้สิงร่างใหม่, ให้จุติใหม่ adj. (สิง) ร่างใหม่, จุติใหม่, กลับชาติใหม่, See also: reincarnation n., Syn. incarnate again |
incarnate | (adj) ที่สิงอยู่ในกาย, ซึ่งปรากฏในรูป, ซึ่งจุติลงมา |
incarnate | (vt) จุติลงมา, สิงอยู่ในกาย, อวตาร, เกิดเป็น, มาเกิดใหม่ |
reincarnate | (vt) ทำให้กลับชาติใหม่ |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
incarnate | She incarnates all womanly virtues. |
incarnate | |
incarnate |
incarnate | |
incarnate | |
incarnated | |
incarnates |
incarnate | (v) make concrete and real, Ant. disincarnate |
incarnate | (v) represent in bodily form, Syn. substantiate, embody, body forth |
incarnate | (adj) invested with a bodily form especially of a human body |
Incarnate | a. [ Pref. in- not + carnate. ] Not in the flesh; spiritual. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] I fear nothing . . . that devil carnate or incarnate can fairly do. Richardson. [ 1913 Webster ] |
Incarnate | a. [ L. incarnatus, p. p. of incarnare to incarnate, pref. in- in + caro, carnis, flesh. See Carnal. ] [ 1913 Webster ] Here shalt thou sit incarnate. Milton. [ 1913 Webster ] He represents the emperor and his wife as two devils incarnate, sent into the world for the destruction of mankind. Jortin. [ 1913 Webster ] |
Incarnate | v. t. This essence to incarnate and imbrute, |
Incarnate | v. i. To form flesh; to granulate, as a wound. [ R. ] [ 1913 Webster ] My uncle Toby's wound was nearly well -- 't was just beginning to incarnate. Sterne. [ 1913 Webster ] |
神の言葉;神の言 | [かみのことば, kaminokotoba] (exp) (1) Word of God; God's Word; sword of the Spirit; (2) (See ロゴス) Logos (i.e. the Trinity incarnate in Jesus Christ) [Add to Longdo] |
Time: 0.0341 seconds, cache age: 6.326 (clear)