forbidd แปลว่าอะไร ดูความหมาย ตัวอย่างประโยค หมายความว่า พจนานุกรม Longdo Dictionary แปลภาษา คำศัพท์

Dictionaries languages
Japanese
Chinese
German
French
Thai
English

English Phonetic Symbols
ARPABET (CMU)
IPA
Thai reading

Chinese Phonetic Symbols
Pinyin (拼音)
Zhuyin (注音)

60 ผลลัพธ์ สำหรับ forbidd

ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ

ว่าด้วยโฆษณา

เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม

forbidden	(adj) ที่ไม่ได้รับอนุญาต, See also: ต้องห้าม, Syn. prohibited, banned, Ant. allowed
forbidding	(adj) ที่ไม่เป็นมิตร, See also: ดูน่ากลัว, ดูอันตราย, Syn. threatening, hostile, Ant. friendly
forbidden fruit	(idm) สิ่งที่ไม่ได้รับอนุญาต (เนื่องจากน่าสนใจมาก)

forbidden	(ฟอร์บิด'เดิน) v. กริยาช่อง 3 ของ forbid adj. ต้องห้าม, ซึ่งไม่ได้รับอนุญาต
forbidding	(ฟอร์บิด'ดิง) adj. ไม่เป็นมิตร, น่ากลัว, อันตราย, มีภัยคุกคาม., See also: forbiddingly adv. forbiddingness n.

forbidden	(adj) ซึ่งต้องห้าม, ซึ่งถูกห้าม, ซึ่งไม่ได้รับอนุญาต
forbidden	(vt pp ของ) forbid

Forbidden Band	แถบฟอร์บิดเดน [การแพทย์]
Forbidden City (Beijing, China)	พระราชวังต้องห้าม [TU Subject Heading]

forbidd	But today smoking in public places is forbidden or strictly restricted.
forbidd	Hunting game is forbidden in these tranquil woods.
forbidd	Hunting game is forbidden in this tranquil wilderness.
forbidd	I am forbidden tobacco.
forbidd	I am forbidden to stay out after 10 o'clock.
forbidd	I am forbidden to use this telephone.
forbidd	She is forbidden to go out.
forbidd	Smoking in the restaurant was forbidden.
forbidd	Smoking is forbidden in this area.
forbidd	Smoking is strictly forbidden here.
forbidd	Students are forbidden to smoke on the school grounds.
forbidd	The judge was grave and forbidding.

หวงห้าม	(adj) forbidden, See also: prohibited, restricted, Ant. อนุญาต, Example: กฎหมายห้ามทำการประมงในเขตหวงห้าม เพื่อสงวนไว้เป็นที่วางไข่และหลบซ่อนของลูกปลาวัยอ่อน, Thai Definition: เกี่ยวกับการห้ามกันไว้
ต้องห้าม	(adj) forbidding, See also: prohibitive, contraband, Ant. อนุญาต, Example: สินค้าต้องห้ามในการนำเข้าประเทศสหรัฐอเมริกาคือยาเสพติดและงาช้าง, Thai Definition: แตะต้องไม่ได้, ยุ่งเกี่ยวไม่ได้
เขตหวงห้าม	(n) forbidden ground, See also: out-of-bounds area, forbidden area, Syn. พื้นที่หวงห้าม

ห้ามเด็ดขาด	[hām detkhāt] (adj) EN: absolutely forbidden FR: strictement interdit ; formellement interdit ; rigoureusement interdit
ห้ามเข้าโดยไม่ได้รับอนุญาต	[hām khao dōi mai dāirap anuyāt] (xp) EN: unauthorized entry forbidden ; no entry without authorization FR: entrée interdite sans autorisation
หวงห้าม	[hūang-hām] (adj) EN: forbidden
ข้อห้าม	[khøhām] (n) EN: prohibition ; ban ; taboo ; forbiddance FR: interdiction [ f ]
เพ่นพ่าน	[phenphān] (v) EN: wander ; roam ; walk into forbidden grounds FR: errer ; rôder
ต้องห้าม	[tǿng hām] (v, exp) EN: be forbidden ; be prohibited
ต้องห้าม	[tǿng hām] (adj) EN: forbidden ; prohibited ; taboo ; untouchable

forbidden city	(n) a walled section of Beijing that encloses the palace that was formerly the residence of the emperor of China
forbidden fruit	(n) originally an apple from the tree of knowledge of good and evil in the Garden of Eden; it is now used to refer to anything that is tempting but dangerous (as sexuality)
forbiddingly	(adv) in an unpleasant or menacing manner

Forbiddance	n. The act of forbidding; prohibition; command or edict against a thing. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] How hast thou yield to transgress The strict forbiddance. Milton. [ 1913 Webster ]
Forbidden	a. Prohibited; interdicted. [ 1913 Webster ] I know no spells, use no forbidden arts. Milton. [ 1913 Webster ] Forbidden fruit. (a) Any coveted unlawful pleasure, -- so called with reference to the forbidden fruit of the Garden of Eden. (b) (Bot.) A small variety of shaddock (Citrus decumana). The name is given in different places to several varieties of Citrus fruits. [ 1913 Webster ]
Forbiddenly	adv. In a forbidden or unlawful manner. Shak. [ 1913 Webster ]
Forbidder	n. One who forbids. Milton. [ 1913 Webster ]
Forbidding	a. Repelling approach; repulsive; raising abhorrence, aversion, or dislike; disagreeable; prohibiting or interdicting; as, a forbidding aspect; a forbidding formality; a forbidding air. Syn. -- Disagreeable; unpleasant; displeasing; offensive; repulsive; odious; abhorrent. -- Forbid"dingly, adv. -- Forbid"dingness, n. [ 1913 Webster ]