exult | (vi) ดีใจ, See also: ยินดี, หรรษา, ปิติยินดี, Syn. delight, rejoice, revel |
exult at | (phrv) ดีใจมากเกี่ยวกับ, See also: รื่นเริงมากกับ, Syn. crow over |
exult in | (phrv) ดีใจมากเกี่ยวกับ, See also: รื่นเริงมากกับ, Syn. crow over |
exult over | (phrv) ยินดีในเรื่องความโชคร้ายหรือความพ่ายแพ้ของผู้อื่น, See also: ดีใจไปกับ, Syn. crow over |
exultation | (n) ความปิติยินดี, See also: ความยินดี, ความหรรษา, Syn. delight, happiness, joy |
exult | (อิกซัลทฺ') vi. รื่นเริงอย่างมาก, ดีอกดีใจมาก, See also: exultingly adv. |
exultant | (อิกซัล'เทินทฺ) adj. รื่นเริงมาก, ดีอกดีใจมาก |
exultation | (อิกซัลเท'เชิน) adj. การรื่นเริงมาก, ความดีอกดีใจมาก, Syn. exultance |
exult | (vi) ปราโมทย์, หรรษา, ยินดีปรีดา, ดีใจมาก |
exultant | (adj) ปีติยินดี, ปรีดิ์เปรม, ยินดีปรีดา, ปราโมทย์ |
exultation | (n) ความปีติยินดี, ความปราโมทย์, ความยินดีปรีดา |
exult | |
exults | |
exulted | |
exultant | |
exulting | |
exultantly |
exult | |
exults | |
exulted | |
exultant | |
exulting | |
exultantly | |
exultation |
exult | (v) feel extreme happiness or elation, Syn. jump for joy, walk on air, be on cloud nine |
exultant | (adj) joyful and proud especially because of triumph or success, Syn. rejoicing, exulting, triumphant, prideful, triumphal, jubilant |
exultantly | (adv) in an exultant manner, Syn. exultingly |
exultation | (n) a feeling of extreme joy, Syn. jubilation, jubilancy, jubilance |
exultation | (n) the utterance of sounds expressing great joy, Syn. jubilation, rejoicing |
Exult | v. i. The dumb shall sing, the lame his crutch forego, |
Exultancy | |
Exultant | a. [ L. exsultans, exsultantis, p. pr. of exsultare. See Exult. ] Inclined to exult; characterized by, or expressing, exultation; rejoicing triumphantly. [ 1913 Webster ] Break away, exultant, from every defilement. I. Tay;or. [ 1913 Webster ] |
Exultation | n. [ L. exsultatio: cf. F. exultation. ] The act of exulting; lively joy at success or victory, or at any advantage gained; rapturous delight; triumph. [ 1913 Webster ] His bosom swelled with exultation. Prescott. [ 1913 Webster ] |
Exulting | a. Rejoicing triumphantly or exceedingly; exultant. -- |
大喜 | [大 喜] exultation #12,327 [Add to Longdo] |
意気揚揚;意気揚々 | [いきようよう(uK), ikiyouyou (uK)] (adj-t, adv-to) (See 揚々) triumphant; exultant; in high and proud spirits [Add to Longdo] |
快哉 | [かいさい, kaisai] (n) joy; exultation [Add to Longdo] |
快哉を叫ぶ | [かいさいをさけぶ, kaisaiwosakebu] (exp, v5b) to shout with exultation; to shout for joy [Add to Longdo] |
歓天喜地 | [かんてんきち, kantenkichi] (n, adj-no) great joy; jubilation; exultation [Add to Longdo] |
雀躍 | [じゃくやく, jakuyaku] (n, vs) leaping for joy; exultation [Add to Longdo] |
法悦 | [ほうえつ, houetsu] (n) religious exultation; ecstasy [Add to Longdo] |
揚揚;揚々 | [ようよう, youyou] (adj-t, adv-to) (See 意気揚々) triumphant; exultant; in high and proud spirits [Add to Longdo] |
謳歌 | [おうか, ouka] (n, vs) rejoicing; glorification; exultation; celebration; enjoyment; singing praises [Add to Longdo] |
Time: 0.1243 seconds, cache age: 4.968 (clear)