dispossess แปลว่าอะไร ดูความหมาย ตัวอย่างประโยค หมายความว่า พจนานุกรม Longdo Dictionary แปลภาษา คำศัพท์
×
Dictionaries languages







English Phonetic Symbols




Chinese Phonetic Symbols


21 ผลลัพธ์ สำหรับ dispossess
ภาษา
ฝึกออกเสียง
หรือค้นหา: -dispossess-, *dispossess*, disposses

มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่
ปรับการตั้งค่า
NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
dispossess of(phrv) ยึดทรัพย์จาก, See also: ปลดทรัพย์จาก

Hope Dictionary
dispossessed(ดิสพะเซสทฺ') adj. ถูกขับออก, ถูกริบหรือยึดทรัพย์, ถูกพลัดพราก

Nontri Dictionary
dispossess(vt) ไล่ออก, ขับไล่, ปลด,  ริบทรัพย์, ยึดเอา, ชิง

ตัวอย่างประโยคจาก Open Subtitles
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
Hindley and Hareton are both dispossessed. ฮินด์ลีย์และแฮร์ตัน\ ต่างก็ไม่มีสิทธิงั้นหรือ Wuthering Heights (1992)
I'm certain that Heathcliff seeks by some means to dispossess you of your inheritance... and in that way, to revenge himself on me. พ่อมั่นใจว่าฮีธคลิฟฟ์ หาวิธี ตัดสิทธิลูก ออกจากมรดก Wuthering Heights (1992)

CMU Pronouncing Dictionary
dispossess
dispossessed

Oxford Advanced Learners Dictionary
dispossess
dispossessed
dispossesses
dispossessing
dispossession
dispossessions

WordNet (3.0)
dispossess(v) deprive of the possession of real estate

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Dispossess

v. t. [ imp. & p. p. Dispossessed p. pr. & vb. n. Dispossessing. ] [ Pref. dis- + possess: cf. F. déposséder. ] To put out of possession; to deprive of the actual occupancy of, particularly of land or real estate; to disseize; to eject; -- usually followed by of before the thing taken away; as, to dispossess a king of his crown. [ 1913 Webster ]

Usurp the land, and dispossess the swain. Goldsmith. [ 1913 Webster ]

dispossessed

adj. physically or spiritually homeless or deprived of security.
Syn. -- homeless, roofless. [ WordNet 1.5 ]

made a living out of shepherding dispossessed people from one country to another James Stern

Dispossession

n. [ Cf. F. dépossession. ] 1. The act of putting out of possession; the state of being dispossessed. Bp. Hall. [ 1913 Webster ]

2. (Law) The putting out of possession, wrongfully or otherwise, of one who is in possession of a freehold, no matter in what title; -- called also ouster. [ 1913 Webster ]

Dispossessor

n. One who dispossesses. Cowley. [ 1913 Webster ]


EDICT JP-EN Dictionary
奪取[だっしゅ, dasshu] (n, vs) usurpation; taking back; dispossession; (P) #8,820 [Add to Longdo]
奪う[うばう, ubau] (v5u, vt) to snatch away; to dispossess; to steal; (P) #11,102 [Add to Longdo]
追い立て[おいたて, oitate] (n) ejection; eviction; dispossession [Add to Longdo]

ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ

Time: 0.0358 seconds, cache age: 2.254 (clear)
ว่าด้วยโฆษณา
เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม