disposs แปลว่าอะไร ดูความหมาย ตัวอย่างประโยค หมายความว่า พจนานุกรม Longdo Dictionary แปลภาษา คำศัพท์

Dictionaries languages
Japanese
Chinese
German
French
Thai
English

English Phonetic Symbols
ARPABET (CMU)
IPA
Thai reading

Chinese Phonetic Symbols
Pinyin (拼音)
Zhuyin (注音)

20 ผลลัพธ์ สำหรับ disposs

ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ

ว่าด้วยโฆษณา

เราทราบดีว่าท่านผู้ใช้คงไม่ได้อยากให้มีโฆษณาเท่าใดนัก แต่โฆษณาช่วยให้ทาง Longdo เรามีรายรับเพียงพอที่จะให้บริการพจนานุกรมได้แบบฟรีๆ ต่อไป ดูรายละเอียดเพิ่มเติม

disposses	(ดิสพะเซส') vt. ริบทรัพย์, ยึดทรัพย์, ปลด, ชิง, ขับออก., See also: dispossession n. dispossesor n. dispossessory adj., Syn. dismiss
dispossessed	(ดิสพะเซสทฺ') adj. ถูกขับออก, ถูกริบหรือยึดทรัพย์, ถูกพลัดพราก

dispossess	/D IH2 S P AH0 Z EH1 S/ /ดิ สึ เปอะ เซ้ะ สึ/ /dˌɪspəzˈes/
dispossessed	/D IH2 S P AH0 Z EH1 S T/ /ดิ สึ เปอะ เซ้ะ สึ ถึ/ /dˌɪspəzˈest/

dispossess	/d i2 s p @ z e1 s/ /ดิ สึ เปอะ เซ้ะ สึ/ /dˌɪspəzˈes/
dispossessed	/d i2 s p @ z e1 s t/ /ดิ สึ เปอะ เซ้ะ สึ ถึ/ /dˌɪspəzˈest/
dispossesses	/d i2 s p @ z e1 s i z/ /ดิ สึ เปอะ เซ้ะ สิ สึ/ /dˌɪspəzˈesɪz/
dispossessing	/d i2 s p @ z e1 s i ng/ /ดิ สึ เปอะ เซ้ะ สิ่ง/ /dˌɪspəzˈesɪŋ/
dispossession	/d i2 s p @ z e1 sh @ n/ /ดิ สึ เปอะ เซ้ะ เฉิ่น/ /dˌɪspəzˈeʃən/
dispossessions	/d i2 s p @ z e1 sh @ n z/ /ดิ สึ เปอะ เซ้ะ เฉิ่น สึ/ /dˌɪspəzˈeʃənz/

Dispossess	v. t. [ imp. & p. p. Dispossessed p. pr. & vb. n. Dispossessing. ] [ Pref. dis- + possess: cf. F. déposséder. ] To put out of possession; to deprive of the actual occupancy of, particularly of land or real estate; to disseize; to eject; -- usually followed by of before the thing taken away; as, to dispossess a king of his crown. [ 1913 Webster ] Usurp the land, and dispossess the swain. Goldsmith. [ 1913 Webster ]
dispossessed	adj. physically or spiritually homeless or deprived of security. Syn. -- homeless, roofless. [ WordNet 1.5 ] made a living out of shepherding dispossessed people from one country to another James Stern
Dispossession	n. [ Cf. F. dépossession. ] 1. The act of putting out of possession; the state of being dispossessed. Bp. Hall. [ 1913 Webster ] 2. (Law) The putting out of possession, wrongfully or otherwise, of one who is in possession of a freehold, no matter in what title; -- called also ouster. [ 1913 Webster ]
Dispossessor	n. One who dispossesses. Cowley. [ 1913 Webster ]

奪取	[だっしゅ, dasshu] (n, vs) usurpation; taking back; dispossession; (P) #8,820 [Add to Longdo]
奪う	[うばう, ubau] (v5u, vt) to snatch away; to dispossess; to steal; (P) #11,102 [Add to Longdo]
追い立て	[おいたて, oitate] (n) ejection; eviction; dispossession [Add to Longdo]