disjoin | (vt) ไม่เข้าร่วม, See also: ทำให้แตกแยก, Syn. divide, part, break, Ant. unite, join, connect |
disjoin | (vi) ไม่เข้าร่วม, See also: แตกแยก, แบ่งแยก, Syn. divide, part, break, Ant. unite, join, connect |
disjoint | (vi) ไม่ต่อเนื่อง, See also: แยกจากกัน, Syn. dislocate, Ant. unite, join |
disjoint | (vt) ไม่ต่อเนื่อง, See also: แยกจากกัน, Syn. dislocate, Ant. unite, join |
disjointed | (adj) ไม่ต่อเนื่อง, See also: ไม่เชื่อมต่อกัน, แยกกัน, Syn. disconnected, Ant. unified, joined |
disjoin | vt. แยก, ถอด, รื้อ |
disjoint | vt., vi. แยกข้อต่อ, แยกส่วนต่อ, ทำให้ข้อต่อหลุด, ทำให้ไม่เป็นระเบียบ |
disjoin | (vt) รื้อ, ถอดออก, ทำให้ขาดจากกัน |
disjoint | (vt) ไม่ปะติปะต่อ, ทำให้เคลื่อน, ทำให้ขาดกัน |
disjoint | ไร้สมาชิกร่วม [คอมพิวเตอร์ ๑๙ มิ.ย. ๒๕๔๔] |
disjoint | ไม่มีส่วนร่วม [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
disjoint sets | เซตไม่มีส่วนร่วม [คณิตศาสตร์๑๙ ก.ค. ๒๕๔๗] |
disjoint events | เหตุการณ์ที่ไม่เกิดร่วมกัน, ดู mutually exclusive events [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
disjoint sets | เซตไม่มีส่วนร่วม, เซต A และเซต B ไม่มีสมาชิกร่วมกันเลย เราเรียกเซตที่ไม่มีสมาชิกร่วมกันเลยว่า เซตไม่มีส่วนร่วม [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
หลุด | [lut] (v) EN: come off ; become undone ; slip off ; come apert ; be disjoined FR: se détacher ; se défaire ; se déboîter ; se déconnecter |
disjoint | |
disjointed |
disjoint | |
disjoints | |
disjointed | |
disjointing | |
disjointedly | |
disjointedness |
disjoin | (v) make disjoint, separated, or disconnected; undo the joining of, Syn. disjoint, Ant. join |
disjoin | (v) become separated, disconnected or disjoint, Syn. disjoint, Ant. join |
disjoint | (v) separate at the joints, Syn. disarticulate |
disjoint | (adj) having no elements in common |
disjointedly | (adv) in a disjointed manner |
disjointedness | (n) lacking order or coherence |
Disjoin | v. t. That marriage, therefore, God himself disjoins. Milton. [ 1913 Webster ] Never let us lay down our arms against France, till we have utterly disjoined her from the Spanish monarchy. Addison. [ 1913 Webster ] Windmill Street consisted of disjoined houses. Pennant. |
Disjoin | v. i. To become separated; to part. [ 1913 Webster ] |
disjoined | adj. unconnected, detached. |
Disjoint | a. [ OF. desjoint, p. p. of desjoindre. See Disjoin. ] Disjointed; unconnected; -- opposed to |
Disjoint | n. [ From OF. desjoint, p. p. of desjoindre. See Disjoint, v. t. ] Difficult situation; dilemma; strait. [ Obs. ] “I stand in such disjoint.” Chaucer. [ 1913 Webster ] |
Disjoint | v. t. Yet what could swords or poisons, racks or flame, Some half-ruined wall |
Disjoint | v. i. To fall in pieces. Shak. [ 1913 Webster ] |
Disjointed | a. Separated at the joints; disconnected; incoherent. -- |
Disjointly | adv. In a disjointed state. Sandys. [ 1913 Webster ] |
互いに素 | [たがいにそ, tagainiso] (adj-na, adj-no) (1) { math } coprime; relatively prime; (2) disjoint [Add to Longdo] |
Time: 0.0377 seconds, cache age: 0.696 (clear)