conjure | (n) ร่ายเวทมนตร์ |
conjurer | (n) ผู้ที่โน้มน้าวผู้อื่น, Syn. conjuror |
conjurer | (n) ผู้ที่ร่ายมนต์, Syn. conjuror, magician, sorcerer |
conjure up | (phrv) ทำให้หายเป็นปลิดทิ้ง (ราวกับใช้เวทมนตร์) |
conjure up | (phrv) ทำให้เกิด(บางสิ่ง) ในใจ, See also: ก่อให้เกิด, ผุดขึ้นในใจ |
conjure away | (phrv) ทำให้หายเป็นปลิดทิ้ง (ราวกับใช้เวทมนตร์) |
conjure with | (phrv) แสดงกลกับ, See also: เล่นกลกับ |
conjure | (คอน'เจอะ) vt. อ้อนวอน, วิงวอน, ร่ายเวทมนตร์คาถา, เล่นกล vi. ร่ายเวทมนตร์, เรียกผ, Syn. beg, appeal, enchant, charm |
conjurer | (คอน'เจอเรอะ) n. หมอผี, นักเล่นกล, ผู้วิงวอน, Syn. magician |
conjure | (vi) ร่ายเวทมนตร์, เรียกผี, ปลุกผี, เล่นกล |
conjure | (vt) ขอร้อง, อ้อนวอน, วิงวอน |
conjurer | (n) หมอผี, นักแสดงกล, นักมายากล, คนเล่นกล |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
conjure | He conjured up Arcadia reading the poem. |
conjure | Her coven conjures the demons. |
conjure | This word conjures up a new way of life. |
เล่นกล | [lenkon] (x) EN: do tricks and stunts ; play tricks ; juggle ; conjure ; playmagic FR: jongler ; faire des tous de passe-passe ; escamoter |
นักแสดงกล | [naksadaēng kon] (n) EN: magician ; conjurer ; juggler FR: magicien [ m ] ; magicienne [ f ] ; prestidigitateur [ m ] ; prestidigitatrice [ f ] ; jongleur [ m ] ; jongleuse [ f ] |
conjure | |
conjured | |
conjurer | |
conjures |
conjure | |
conjured | |
conjurer | |
conjures | |
conjurers |
conjurer | (n) a witch doctor who practices conjury, Syn. conjuror, conjure man |
Conjure | v. t. I conjure you, let him know, |
Conjure | v. i. To combine together by an oath; to conspire; to confederate. [ A Latinism ] [ 1913 Webster ] Drew after him the third part of Heaven's sons |
Conjure | v. t. To affect or effect by conjuration; to call forth or send away by magic arts; to excite or alter, as if by magic or by the aid of supernatural powers. [ 1913 Webster ] The habitation which your prophet . . . conjured the devil into. Shak. [ 1913 Webster ]
|
Conjure | v. i. To practice magical arts; to use the tricks of a conjurer; to juggle; to charm. [ 1913 Webster ] She conjures; away with her. Shak. [ 1913 Webster ] |
Conjurement | n. Serious injunction; solemn demand or entreaty. [ Obs. ] Milton. [ 1913 Webster ] |
Conjurer | n. One who conjures; one who calls, entreats, or charges in a solemn manner. [ 1913 Webster ] |
Conjurer | n. Dealing with witches and with conjurers. Shak. [ 1913 Webster ] From the account the loser brings, |
使魔法 | [使 魔 法] conjure [Add to Longdo] |
奇術師 | [きじゅつし, kijutsushi] (n) conjurer; magician; juggler; illusionist [Add to Longdo] |
魔術師 | [まじゅつし, majutsushi] (n) magician; conjurer [Add to Longdo] |
Time: 0.027 seconds, cache age: 0.853 (clear)