conjoin | (vt) ทำให้รวมกัน, Syn. combine, unite |
conjoin | (vi) รวมกัน, Syn. combine, unite |
conjoint | (adj) ที่รวมกัน, Syn. combinded, united |
conjoin | (คันจอย') { conjoined, conjoining, conjoins } vt., vi. รวมกัน, เชื่อมกัน, ประสานกัน., See also: conjoinedly adv. conjoiner n., Syn. connect, join, attach, unite |
conjoint | (คันจอยทฺ') adj. ซึ่งรวมกัน, ซึ่งเชื่อมกัน, ซึ่งประสานกัน, See also: conjointness n. |
conjoin | (vt) ประสานกัน, เชื่อมกัน, รวมกัน, ต่อกัน |
conjointly | (adv) โดยประสานกัน, โดยร่วมกัน |
conjoined twin | แฝดติดกัน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
conjoint robbery | การร่วมกันชิงทรัพย์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
conjoints; consort | คู่สมรส [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Conjoint analysis (Marketing) | การวิเคราะห์คอนจอยท์ [วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี] |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
พร้อมใจ | (v) conjoin, See also: unite, join together, Syn. ร่วมใจ, ร่วมกัน, พร้อมเพรียง, Example: ประชาชนพร้อมใจกันบำเพ็ญตนเพื่อสาธารณะประโยชน์เพื่อถวายแก่ในหลวง, Thai Definition: เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน |
ด้วยกัน | [dūaykan] (adv) EN: together ; in company with ; together with ; along FR: ensemble ; conjointement |
พินัยกรรมร่วม | [phinaikam ruam] (n, exp) EN: joint will ; conjoint will ; common will |
พร้อมใจ | [phrømjai] (v) EN: conjoin ; unite ; join together |
รวม | [rūam = ruam] (v) EN: assemble ; include ; join ; conjoin ; gather ; collect ; merge ; combine ; unite ; merge FR: rassembler ; collecter ; réunir ; assembler ; combiner ; grouper ; inclure ; unir ; joindre |
สามีภรรยา | [sāmī-phanrayā] (n, exp) EN: husband and wife ; married couple FR: époux [ mpl ] ; conjoints [ mpl ] ; couple [ m ] |
สมทบ | [somthop] (v) EN: join ; associate ; combine ; unite ; add ; do jointly ; do conjointly FR: se joindre ; participer |
conjoin | |
conjoined |
conjoin | |
conjoins | |
conjoint | |
conjoined | |
conjoining | |
conjointly |
Conjoin | v. t. The English army, that divided was If either of you know any inward impediment why you should not be conjoined. Shak. [ 1913 Webster ] Let that which he learns next be nearly conjoined with what he knows already. Locke. [ 1913 Webster ] |
Conjoin | v. i. To unite; to join; to league. Shak. [ 1913 Webster ] |
Conjoined | a. (Her.) Joined together or touching. [ 1913 Webster ] |
Conjoint | a. [ F. conjoint, p. p. of conjoindre. See Conjoin, and cf. Conjunct. ] United; connected; associated. “Influence conjoint.” Glover. [ 1913 Webster ]
|
Conjointly | adv. In a conjoint manner; untitedly; jointly; together. Sir T. Browne. [ 1913 Webster ] |
Conjointness | n. The quality of being conjoint. [ 1913 Webster ] |
连体婴 | [连 体 婴 / 連 體 嬰] conjoined twins [Add to Longdo] |
結合双生児 | [けつごうそうせいじ, ketsugousouseiji] (n) conjoined twins [Add to Longdo] |
Time: 0.0373 seconds, cache age: 3.106 (clear)