causal | (adj) เกี่ยวกับสาเหตุ, See also: เกี่ยวกับที่มา, เกี่ยวกับต้นเหตุ, Syn. original |
causable | (adj) ที่สามารถเป็นเหตุผลได้ |
causality | (n) ความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผล |
causation | (n) การเป็นสาเหตุให้เกิดผลขึ้น, Syn. causing, cause |
causative | (adj) ที่เป็นสาเหตุ (คำไม่เป็นทางการ), Syn. causing, Ant. noncasative |
causable | (คอส'ซะเบิล) adj. ซึ่งก่อให้เกิดขึ้นได้ |
causal | (แคส'ซัล) adj. เกี่ยวกับสาเหตุ, เป็นมูลเหตุ |
causalgia | n. ความเจ็บแสบร้อนมาก |
causality | (คอแซล'ลิที) n. ความสัมพันธ์ระหว่างเหตุและผล, คุณสมบัติที่ทำให้เป็นสาเหตุได้, สิ่งที่เป็นสาเหตุ |
causation | (คอเซ'เชิน) n. การทำให้เกิดขึ้น, ความสัมพันธ์ระหว่างเหตุผล, สิ่งทำให้เกิดผล, สิ่งทำให้เกิดผล, สาเหตุ |
causative | (คอส'ซะทิฟว) adj. เป็นเหตุ, ทำให้เกิดผล, กลายเป็นสาเหตุ, ก่อให้เกิดขึ้น |
causal | (adj) เกี่ยวกับเหตุผล, เกี่ยวกับสาเหตุ, เป็นมูลเหตุ |
causality | (n) อำนาจ, เวรกรรม, การดลบันดาล |
causa (L.) | ๑. มูลเหตุ๒. สินจ้าง [ ดู consideration ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
causa causans (L.) | มูลเหตุโดยตรง [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
causa falsa (L.) | มูลเหตุคลาดเคลื่อน [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
causa justa (L.) | มูลเหตุที่ถูกต้อง, มูลเหตุที่แท้ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
causa mortis (L.) | กำหนดการเผื่อตาย, มีผลเมื่อตายแล้ว [ ดู mortis causa ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Causa Sui | สยัมภู [ปรัชญา ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
causal prophylaxis | การป้องกันโรคโดยขจัดเหตุ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
causal relation | ความสัมพันธ์เชิงเหตุ, เหตุกสัมพันธ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
causal theory of perception | ทฤษฎีสัญชานเชิงสาเหตุ [ปรัชญา ๒ มี.ค. ๒๕๔๕] |
causal treatment | การรักษาสาเหตุ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Causal Association | ความสัมพันธ์ทางสาเหตุ [การแพทย์] |
Causal Factors, Multiple | ต้นเหตุหลายอย่าง [การแพทย์] |
Causalgia | คอซาลเจีย [การแพทย์] |
Causation | สาเหตุ, การอาศัยซึ่งกันและกัน, สาเหตุและปัจจัยเสี่ยงต่อโรค [การแพทย์] |
Causation (Criminal law) | ความสัมพันธ์ระหว่างเหตุกับผล (กฎหมายอาญา) [TU Subject Heading] |
Causative | เป็นสาเหตุ [การแพทย์] |
Causative Agents | เชื้อโรค [การแพทย์] |
causa | Indeed, some writers do not think the relation of brain to consciousness is a causal relation in the first place. |
การิตวาจก | (n) causative verb, Thai Definition: กริยาที่บอกว่าประธานเป็นการิตการกหรือผู้รับใช้, กริยาของประโยคที่แสดงว่าประธานทำหน้าที่เป็นการิตการก คือ เป็นผู้ถูกใช้ กริยาของการิตวาจกใช้กริยานุเคราะห์ ถูก ถูกให้ หรือ ถูก-ให้, Notes: (ไวยากรณ์) |
การวิเคราะห์เชิงเหตุผล | [kān wikhrǿ choēng hētphon] (n, exp) EN: causal analysis |
กงเกวียนกำเกวียน | [kong kwīen kam kwīen] (n, exp) EN: law of universal causation ; fortune's wheel ; karma ; retribution FR: loi universelle de causalité [ f ] ; roue de la fortune [ f ] ; karma [ m ] ; rétribution des actes [ f ] |
ในกรณีที่มีการตาย | [nai karanī thī mī kān tāi] (xp) EN: causa mortis |
นิติเหตุ | [nitihēt] (n) EN: legal cause ; causative event |
นิติกรรมที่มีผลเมื่อผู้ทำตาย | [nitikam thī mī phon meūa phū tham tāi] (n, exp) EN: mortis causa |
causal | |
causality | |
causation | |
causative | |
causative | |
causalities |
causal | |
causality | |
causation | |
causative |
causal | (adj) involving or constituting a cause; causing |
causal agent | (n) any entity that produces an effect or is responsible for events or results, Syn. cause, causal agency |
causalgia | (n) a burning pain in a limb along the course of a peripheral nerve; usually associated with skin changes |
causality | (n) the relation between causes and effects |
causally | (adv) in a causal fashion |
causative | (adj) producing an effect, Ant. noncausative |
Causable | a. Capable of being caused. [ 1913 Webster ] |
Causal | a. [ L. causalis. See Cause. ] Relating to a cause or causes; inplying or containing a cause or causes; expressing a cause; causative. [ 1913 Webster ] Causal propositions are where two propositions are joined by causal words. Watts. [ 1913 Webster ] |
Causal | n. A causal word or form of speech. [ 1913 Webster ] Anglo-Saxon drencan to drench, causal of Anglo-Saxon drincan to drink. Skeat. [ 1913 Webster ] |
Causality | n.; The causality of the divine mind. Whewell. [ 1913 Webster ] |
Causally | adv. According to the order or series of causes; by tracing effects to causes. [ 1913 Webster ] |
Causally | n. (Mining.) The lighter, earthy parts of ore, carried off washing. [ 1913 Webster ] |
Causation | n. The act of causing; also the act or agency by which an effect is produced. [ 1913 Webster ] The kind of causation by which vision is produced. Whewell. [ 1913 Webster ]
|
Causationist | n. One who believes in the law of universal causation. [ 1913 Webster ] |
Causative | a. [ L. causativus pertaining to a lawsuit (causa), but in the English sense from E. cause. ] Causative in nature of a number of effects. Bacon. [ 1913 Webster ] |
Causative | n. A word which expresses or suggests a cause. [ 1913 Webster ] |
を | [wo] (prt) (1) indicates direct object of action; (2) indicates subject of causative expression; (3) indicates an area traversed; (4) indicates time (period) over which action takes place; (5) indicates point of departure or separation of action; (6) (See が) indicates object of desire, like, hate, etc.; (P) #3 [Add to Longdo] |
せる;させる | [seru ; saseru] (aux-v, v1) (1) (せる is for 五段 verbs, させる for 一段; follows the imperfective form of (v5) and (vs) verbs; senses 1-3 of せる are sometimes abbreviated as 〜す) auxiliary verb indicating the causative; (2) (hum) (usu. as 〜(さ)せてもらう, 〜(さ)せていただく, etc.) auxiliary verb indicating that one has been granted the permission to do something; (3) auxiliary verb used to make verbs more "active"; (4) (hon) (as 〜(さ)せられる, 〜あら(さ)せられる, 〜(さ)せ給う, etc.) auxiliary verb used as an extreme honorific for others' actions #540 [Add to Longdo] |
縁起 | [えんぎ, engi] (n) (1) omen; (2) (See 因果関係) origin; causation; (P) #13,898 [Add to Longdo] |
さす | [sasu] (v5s, vt) (1) (See 為せる・1) to make (someone) do; (2) (See 為せる・2) to allow (someone) to; (aux-v, v5s) (3) auxiliary verb indicating the causative; (4) auxiliary verb indicating that one has been granted the permission to do something; (5) auxiliary verb used to make verbs more "active"; (6) auxiliary verb used as an extreme honorific for others' actions; (n) (7) (arch) swidden #14,090 [Add to Longdo] |
して | [shite] (prt) (1) (See からして・1, として・1, にして・1, 為る・1) by (indicating means of action); as (a group, etc.); (2) (as 〜をして in modern Japanese) indicates patient of a causative expression; (3) (after the ren'youkei form of an adjective) acts as a connective; (4) (after an adverb or a particle) adds emphasis; (conj) (5) (See そして) and then [Add to Longdo] |
しめる | [shimeru] (v1, aux-v) (arch) (See 使む, 成らしめる) to make (old causative verbal ending); to let [Add to Longdo] |
コクシエラバーネッティ | [kokushieraba-nettei] (n) Coxiella burnetii (causative agent of Q fever) [Add to Longdo] |
因果関係 | [いんがかんけい, ingakankei] (n, adj-no) consequence; causal relationship; nexus [Add to Longdo] |
因果性 | [いんがせい, ingasei] (n) causality [Add to Longdo] |
因果法則 | [いんがほうそく, ingahousoku] (n) law of causality [Add to Longdo] |
Time: 0.0371 seconds, cache age: 1.369 (clear)