carrion | (n) เนื้อที่เน่าเปื่อย, Syn. decaying flesh |
carrion | (n) สิ่งที่น่ารังเกียจ |
carrion | (แค'ริเอิน) n. เนื้อตายและเน่า, ซากสัตว์ adj. กินซากสัตว์เป็นอาหาร, คล้ายซากสัตว์, เน่าเปื่อย, ผุพัง, สกปรกโสมม |
carrion | (n) ซากศพ, ซากสัตว์ |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
carrion | Eagle eats no carrion. [ Proverb ] |
carrion |
carrion | |
carrion-crow | |
carrion-crows |
carrion | (n) the dead and rotting body of an animal; unfit for human food |
Carrion | n. [ OE. caroyne, OF. caroigne, F. charogne, LL. caronia, fr. L. caro flesh Cf. Crone, Crony. ] They did eat the dead carrions. Spenser. [ 1913 Webster ] |
Carrion | a. Of or pertaining to dead and putrefying carcasses; feeding on carrion. [ 1913 Webster ] A prey for carrion kites. Shak. [ 1913 Webster ]
|
Rabenkrähe { f } [ ornith. ] | Carrion Crow (Corvus corone) [Add to Longdo] |
死肉;屍肉 | [しにく, shiniku] (n) dead flesh; carrion [Add to Longdo] |
埋葬虫 | [しでむし;シデムシ, shidemushi ; shidemushi] (n) (uk) carrion beetle (any beetle of family Silphidae, inc. burying beetles) [Add to Longdo] |
嘴細鴉 | [はしぼそがらす, hashibosogarasu] (n) (uk) carrion crow (Corvus corone) [Add to Longdo] |
Time: 0.0292 seconds, cache age: 12.58 (clear)