appellative | (adj) เกี่ยวกับสามานยนาม |
appellative | (n) สามานยนาม, Syn. common noun |
appellative | (อะเพล'ละทิฟว) n. สามานยนาม, นาม, ยศศักดิ์, ฉายา. -adj. เกี่ยวกับสามานยนาม, เกี่ยว กับนามหรือฉายา, Syn. designative |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
appellative | (adj) pertaining to or dealing with or used as a common noun |
appellative | (adj) inclined to or serving for the giving of names, Syn. naming |
Appellative | a. [ L. appellativus, fr. appellare: cf. F. appelatif. See Appeal. ] |
Appellative | n. [ L. appelativum, sc. nomen. ] God chosen it for one of his appellatives to be the Defender of them. Jer. Taylor. [ 1913 Webster ] |
Appellatively | adv. After the manner of nouns appellative; in a manner to express whole classes or species; |
Appellativeness | n. The quality of being appellative. Fuller. [ 1913 Webster ] |
Time: 0.0248 seconds, cache age: 4.129 (clear)