proselyte | (n) ผู้เปลี่ยนศาสนา, See also: สาวก, สานุศิษย์, Syn. neophyte, disciple |
proselyte | (vi) ู้เปลี่ยนศาสนา, Syn. convert |
proselyte | (vt) ทำให้เปลี่ยนศาสนา, Syn. convert |
proselyte | (พรอส'ซิไลทฺ) n. ผู้เปลี่ยนศาสนา, ผู้เปลี่ยนลัทธิ, ผู้เปลี่ยนความเลื่อมใส. vi., vt. เปลี่ยนศาสนา, เปลี่ยนลัทธิ, เปลี่ยนความเลื่อมใส |
proselyte | (n) ผู้เปลี่ยนศาสนา, ผู้เปลี่ยนลัทธิ |
proselyte | (vt) ทำให้เปลี่ยนใจ, ทำให้เปลี่ยนศาสนา, ทำให้เปลี่ยนลัทธิ |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
proselyte | |
proselytes |
proselyte | (n) a new convert; especially a gentile converted to Judaism |
Proselyte | n. [ OE. proselite, OF. proselite, F. proselytus, Gr. &unr_;, adj., that has come, n., a new comer, especially, one who has come over from heathenism to the Jewish religion; &unr_; toward, to + (prob.) the root of &unr_; to come. ] A new convert especially a convert to some religion or religious sect, or to some particular opinion, system, or party; thus, a Gentile converted to Judaism, or a pagan converted to Christianity, is a proselyte. [ 1913 Webster ] Ye [ Scribes and Pharisees ] compass sea and land to make one proselyte. Matt. xxiii. 15. [ 1913 Webster ] Fresh confidence the speculatist takes |
Proselyte | v. t. |
Time: 0.0331 seconds, cache age: 1.83 (clear)