anoint | (vt) แต่งตั้ง |
anoint | (vt) ทาด้วยน้ำมัน, See also: ถูด้วยน้ำมัน |
anointment | (n) การทาด้วยน้ำมัน |
anoint with | (phrv) เจิมด้วย (ทางศาสนา) |
anoint | (อะนอยทฺ') vt. เจิมน้ำมัน, ทาด้วยของเหลว, ทาน้ำมัน. -anointer n. -anointment n., Syn. bless, consecrate, hallow |
anoint | (vt) ชโลมน้ำมัน |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
เจิม | (v) anoint, See also: make auspicious marking, Example: พ่อนิมนต์พระมาเจิมป้ายร้านประพรมน้ำมนต์เพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ร้าน, Thai Definition: เอาแป้งหอมแต้มเป็นจุดๆ ที่หน้าผากหรือสิ่งที่ต้องการให้มีสิริมงคล |
ชโลม | (v) anoint, See also: bathe, Syn. ทา, อาบ, Thai Definition: ลูบไล้ให้เปียกทั่ว |
ชโลม | [chalōm] (v) EN: anoint ; bathe ; besmear FR: oindre ; enduire ; barbouiller |
ลูบไล้ | [lūplai] (v) EN: caress ; stroke ; fondle ; smooth ; anoint ; apply |
พรมน้ำมัน | [phromnāmman] (v) EN: anoint |
ทา | [thā] (v) EN: coat ; paint ; apply ; besmear ; anoint ; rub ; put on ; smear ; spread ; daub FR: couvrir ; enduire ; revêtir ; recouvrir ; appliquer ; étaler ; étendre |
anoint | |
anointed | |
anointed | |
anointed |
anoint | |
anoints | |
anointed | |
anointing | |
anointment | |
anointments |
anoint | (v) choose by or as if by divine intervention |
anoint | (v) administer an oil or ointment to ; often in a religious ceremony of blessing, Syn. oil, embrocate, anele, inunct |
anointer | (n) one who anoints as a religious ceremony |
anointing | (n) the act of applying oil or an oily liquid, Syn. anointment |
anointing of the sick | (n) a Catholic sacrament; a priest anoints a dying person with oil and prays for salvation, Syn. extreme unction, last rites |
Anoint | v. t. And fragrant oils the stiffened limbs anoint. Dryden. [ 1913 Webster ] He anointed the eyes of the blind man with the clay. John ix. 6. [ 1913 Webster ] Then shalt thou take the anointing oil, and pour it upon his [ Aaron's ] head and anoint him. Exod. xxix. 7. [ 1913 Webster ] Anoint Hazael to be king over Syria. 1 Kings xix. 15. [ 1913 Webster ]
|
Anoint | p. p. Anointed. [ Obs. ] Chaucer. [ 1913 Webster ] |
anointer | n. One who anoints. [ 1913 Webster ] |
anointment | n. The act of anointing, or state of being anointed; also, an ointment. Milton. [ 1913 Webster ] |
涂油于 | [涂 油 于 / 塗 油 於] anoint [Add to Longdo] |
受膏者 | [じゅこうしゃ, jukousha] (n) (obsc) anointed one [Add to Longdo] |
尊い油 | [たっといあぶら;とうといあぶら, tattoiabura ; toutoiabura] (n) anointing oil [Add to Longdo] |
塗油 | [とゆ, toyu] (n, vs) anointing [Add to Longdo] |
油を注ぐ;油をそそぐ | [あぶらをそそぐ, aburawososogu] (exp, v5g) (1) (See 火に油を注ぐ・ひにあぶらをそそぐ) to pour oil on (something); to anoint with oil; (2) to turn up; to add fuel (e.g. to a dispute); to rev up; to encourage [Add to Longdo] |
Time: 0.0263 seconds, cache age: 0.032 (clear)