lacerate | (vt) ฉีกขาด, Syn. mangle, tear |
laceration | (n) การฉีกขาด, Syn. tear, gash |
lacerate | (แลส'เซอเรท) vt. ฉีกขาด, ทำให้เสียรูปร่าง, ทรมานจิตใจ, ทำให้ทุกข์ใจ., See also: lacerability n. ดูlacerate lacerable adj. ดูlacerate lacerative adj. ดูlacerate, Syn. mangled |
laceration | (แลสเซอเร'เชิน) n. การฉีกขาด, การบุบสลาย, การเสียรูปร่าง, การทรมานจิตใจ, การทุกข์ใจ, บาดแผลที่ฉีกขาด, บาดแผลที่บุบบู้บี้ |
lacerate | (vt) ฉีกขาด, ทำให้ถลอก, ทำให้เสียรูปร่าง |
laceration | (n) การฉีกขาด, การบุบสลาย, รอยถลอก |
lacerate | แหว่ง [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
lacerated wound | บาดแผลฉีกขาด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
laceration | ๑. การฉีกขาด๒. แผลฉีกขาด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
wound, lacerated | บาดแผลฉีกขาด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Cerebral Contusion and Laceration | สมองช้ำและฉีกขาด [การแพทย์] |
Fibrosis, Laceratus | ส่วนเอ็นกล้ามเนื้อเกาะกับพังผืด [การแพทย์] |
Laceration | การฉีกขาด, ฉีกขาด [การแพทย์] |
Laceration | บาดแผลฉีกขาด [การแพทย์] |
Laceration, Complicated | บาดแผลฉีกขาดรุนแรง [การแพทย์] |
Laceration, Simple | บาดแผลฉีกขาดธรรมดา [การแพทย์] |
Laceration, Trap-Door | การฉีกขาดเป็นปากฉลาม [การแพทย์] |
Lid Laceration | หนังตาฉีกขาด [การแพทย์] |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
lacerate | |
laceration | |
lacerations |
lacerate | |
lacerated | |
lacerates | |
lacerating | |
laceration | |
lacerations |
lacerate | (v) cut or tear irregularly |
lacerate | (v) deeply hurt the feelings of; distress |
lacerate | (adj) irregularly slashed and jagged as if torn, Syn. lacerated |
lacerate | (adj) having edges that are jagged from injury, Syn. mangled, torn, lacerated |
laceration | (n) a torn ragged wound |
laceration | (n) the act of lacerating |
Delaceration | n. [ L. delacerare, delaceratum, to tear in pieces. See Lacerate. ] A tearing in pieces. [ Obs. ] Bailey. [ 1913 Webster ] |
Dilacerate | v. t. |
Dilaceration | n. [ L. dilaceratio: cf. F. dilacération. ] The act of rending asunder. Arbuthnot. [ 1913 Webster ] |
Lacerate | v. t. |
Lacerated | By each other's fury lacerate Southey. [ 1913 Webster ] |
lacerated | adj. torn roughly; -- of skin. |
Laceration | n. [ L. laceratio: cf. F. lacération. ] |
Lacerative | a. Lacerating, or having the power to lacerate; |
Fleischwunde { f } | laceration [Add to Longdo] |
Platzwunde { f } | laceration [Add to Longdo] |
Risswunde { f }; Rißwunde { f } [ alt ] [ med. ] | laceration [Add to Longdo] |
(schwer) verletzen; zerschneiden; zerkratzen; zerfetzen | to lacerate [Add to Longdo] |
zerfleischen | zerfleischend | zerfleischt | zerfleischt | to lacerate | lacerating | lacerated | lacerates [Add to Longdo] |
zerfleischend | lacerative [Add to Longdo] |
zutiefst verletzen | to lacerate [Add to Longdo] |
Lazeration { f }; Einriss { m } [ med. ] | laceration [Add to Longdo] |
裂傷 | [れっしょう, resshou] (n) laceration [Add to Longdo] |
裂創 | [れっそう, ressou] (n) laceration [Add to Longdo] |
Time: 0.0369 seconds, cache age: 6.879 (clear)