exaltation | (อิกซอลเท'เชิน) n. การยกระดับ, การทำให้สูงขึ้น, ความปลื้มปีติ, ความดีอกดีใจ, การกระทำที่มากเกินไป, ความใหญ่โตเกินไป |
exaltation | (n) การยกระดับ, ความเบิกบานใจ, ความปลื้มปีติ, ความดีใจ |
exaltation | ภาวะอารมณ์คลั่งเขื่อง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
คำสดุดี | (n) praise, See also: admiration, laud, exaltation, extoller, Syn. คำสรรเสริญ, คำยกย่อง, Example: ตัวแทนประชาชนกล่าวคำสดุดีต่อวีรกรรมความเป็นนักต่อสู้เพื่อประชาชนของเขา |
คำชม | (n) praise, See also: admiration, laud, exaltation, extoller, Syn. คำยกย่อง, คำเยินยอ, คำยกยอ, คำชื่นชม, Ant. คำด่า, คำว่า, Example: พระพุทธรูปที่สร้างในสมัยนี้ได้รับคำชมเสมอว่ามีพระพักตร์และศิลปะที่งดงามอย่างยิ่ง |
คำยกยอ | (n) praise, See also: admiration, laud, exaltation, extoller, Syn. คำเยินยอ, คำชม, Ant. คำตำหนิ, คำด่า, Example: คำยกยอนั้นมิได้ทำให้เขาขวยแก่ใจ |
คำยกย่อง | (n) praise, See also: admiration, laud, exaltation, extoller, Syn. คำสรรเสริญ, คำสดุดี, คำชม, คำเยินยอ, คำยกยอ, Example: เราเรียกเขาว่า หลีซื่อฝู่ ซึ่งเป็นคำยกย่องอาชีพคนรถว่ามีเกียรติเท่าช่างชำนาญงาน |
คำเยินยอ | (n) praise, See also: admiration, laud, exaltation, extoller, Syn. คำชม, คำยกยอ, Ant. คำตำหนิ, คำด่า, Example: ระหว่างที่เขามีชีวิตอยู่เขาได้รับคำเยินยอมากมาย |
กิตติ | (n) praise, See also: laudation, exaltation, Syn. คำสรรเสริญ, คำเยินยอ, คำชมเชย, คำยกยอ, Ant. คำตำหนิ, คำด่าว่า, คำสาปแช่ง, Notes: (บาลี) |
ปราโมทย์ | [prāmōt] (n) EN: jubilation ; joy ; exultation ; delight ; happiness FR: jubilation [ f ] ; exaltation [ f ] ; joie [ f ] |
exaltation |
exaltation | (n) the location of a planet in the zodiac at which it is believed to exert its maximum influence |
exaltation | (n) a flock of larks (especially a flock of larks in flight overhead) |
deification | (n) the elevation of a person (as to the status of a god), Syn. apotheosis, exaltation |
ecstasy | (n) a state of being carried away by overwhelming emotion; - Charles Dickens, Syn. transport, raptus, exaltation, rapture |
Exaltation | n. [ L. exaltatio: cf. F.exaltation. ] Wondering at my flight, and change |
Self-exaltation | n. The act of exalting one's self, or the state of being so exalted. [ 1913 Webster ] |
Superexaltation | n. Elevation above the common degree. Holyday. [ 1913 Webster ] |
超升 | [超 升] exaltation #141,095 [Add to Longdo] |
Erhöhung { f } | exaltation [Add to Longdo] |
Erhebung { f } | Erhebungen { pl } | exaltation | exaltations [Add to Longdo] |
高揚(P);昂揚 | [こうよう, kouyou] (n, vs) enhancement; exaltation; promotion; uplift; (P) [Add to Longdo] |
Time: 0.0264 seconds, cache age: 11.271 (clear)