ecclesiastic | (n) นักบวช (โดยเฉพาะในศาสนาคริสต์), See also: พระ โดยเฉพาะในศาสนาคริสต์, Syn. churchman, cleargyman |
ecclesiastical | (adj) เกี่ยวกับพระในศาสนาคริสต์, See also: เกี่ยวกับนักบวช, Syn. churchly, clearical, ministerial |
ecclesiastic | (อิคลีซิแอส'ทิค) n., adj. (เกี่ยวกับ) พระสอนศาสนา, สงฆ์., Syn. clergyman, ecclesiastical |
ecclesiasticism | n. หลักปฎิบัติของสงฆ์, การปฎิบัติตามวินัยสงฆ์ |
ecclesiastic | (adj) เกี่ยวกับศาสนา, เกี่ยวกับพระ, เกี่ยวกับสงฆ์ |
ecclesiastic | (n) พระ, สงฆ์, พระสงฆ์ |
ecclesiastical | (adj) เกี่ยวกับศาสนา, เกี่ยวกับโบสถ์, เกี่ยวกับพระ, เกี่ยวกับสงฆ์, ของสงฆ์ |
ecclesiastical court | ศาลศาสนา [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
ecclesiastical things | ศาสนสมบัติ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
**ระวัง คำแปลอาจมีข้อผิดพลาด**
สังฆนายก | (n) Chairman of the Ecclesiastical |
ราชาคณะ | (n) a high ecclesiastical dignitary, See also: a high Buddhist ecclesiastical dignitary, high dignitary monk, Thai Definition: สมณศักดิ์ชั้นสูงกว่าพระครูสัญญาบัตรขึ้นไป |
ฐานานุกรม | (n) ecclesiastical orders, Example: การได้รับแต่งตั้งเป็นพระฐานานุกรม ทำให้มีฐานะเป็นพระสมณศักดิ์ ที่มีฐานะทางสังคมสูงกว่าพระสามัญ, Thai Definition: ลำดับตำแหน่งยศพระสงฆ์ที่พระราชาคณะมีอำนาจตั้งสมณศักดิ์ให้ตามทำเนียบ |
กรรมวาจา | (n) declaration, See also: deed by word, ecclesiastical edict, Syn. คำประกาศ, Example: ท่านเจ้าอาวาสได้แสดงกรรมวาจาต่อพระภิกษุ, Thai Definition: คำประกาศกิจการในท่ามกลางสงฆ์ |
ของวัด | (n) ecclesiastical material, Syn. ของสงฆ์, Example: ชาวบ้านยืมของวัดมาใช้ช่วยงานทำบุญของหมู่บ้าน |
ของสงฆ์ | (n) ecclesiastical material, Syn. ของวัด, Example: ที่ดินผืนนี้เป็นที่ดินของสงฆ์, Thai Definition: ของที่เป็นของวัด, ของที่สงฆ์ใช้ร่วมกัน |
นักธรรม | (n) religious student, See also: ascetic, divine, ecclesiastic, theologian, Syn. ผู้รู้ธรรม, ผู้ปฏิบัติธรรม, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้สำเร็จหลักสูตรธรรม, ผู้สอบความรู้ธรรมได้ตามหลักสูตรที่กำหนดไว้ มี 3 ชั้น คือ ชั้นตรี ชั้นโท ชั้นเอก |
ราชาคณะ | [rāchākhana] (n) EN: high ecclesiastical dignitary ; high Buddhist ecclesiastical dignitary ; high dignitary monk |
สังฆนายก | [sangkhanāyok] (n) EN: Chairman of the Ecclesiastical |
ecclesiastic | |
ecclesiastical |
ecclesiastic | |
ecclesiastics | |
ecclesiastical | |
ecclesiastically |
ecclesiastical | (adj) of or associated with a church (especially a Christian Church), Syn. ecclesiastic |
ecclesiastical attire | (n) attire that is appropriate to wear in a church, Syn. ecclesiastical robe |
ecclesiastically | (adv) in an ecclesiastic manner |
ecclesiastical mode | (n) any of a system of modes used in Gregorian chants up until 1600; derived historically from the Greek mode, Syn. medieval mode, Gregorian mode, church mode |
ecclesiastical province | (n) the district within the jurisdiction of an archbishop or a metropolitan or one of the territorial divisions of an ecclesiastical order |
ecclesiasticism | (n) excessive adherence to ecclesiastical forms and activities |
ecclesiasticism | (n) religion appropriate to a church and to ecclesiastical principles and practices |
benefice | (n) an endowed church office giving income to its holder, Syn. ecclesiastical benefice |
ben sira | (n) an Apocryphal book mainly of maxims (resembling Proverbs in that respect), Syn. Ecclesiasticus, Wisdom of Jesus the Son of Sirach, Sirach |
canon law | (n) the body of codified laws governing the affairs of a Christian church, Syn. ecclesiastical law |
church calendar | (n) a calendar of the Christian year indicating the dates of fasts and festivals, Syn. ecclesiastical calendar |
cleric | (n) a clergyman or other person in religious orders, Syn. churchman, divine, ecclesiastic |
Ecclesiastic | a. [ L. ecclesiasticus, Gr. &unr_;, fr. &unr_; an assembly of citizens called out by the crier; also, the church, fr. &unr_; called out, fr. &unr_; to call out; |
Ecclesiastic | n. A person in holy orders, or consecrated to the service of the church and the ministry of religion; a clergyman; a priest. [ 1913 Webster ] From a humble ecclesiastic, he was subsequently preferred to the highest dignities of the church. Prescott. [ 1913 Webster ] |
Ecclesiastical | a. [ See Ecclesiastical, a. ] Of or pertaining to the church; relating to the organization or government of the church; not secular; Every circumstance of ecclesiastical order and discipline was an abomination. Cowper. [ 1913 Webster ]
|
Ecclesiastically | adv. In an ecclesiastical manner; according ecclesiastical rules. [ 1913 Webster ] |
Ecclesiasticism | n. Strong attachment to ecclesiastical usages, forms, etc. [ 1913 Webster ] |
Ecclesiasticus | n. [ L. ] A book of the Apocrypha. [ 1913 Webster ] |
Unheritable | See drainable. [ 1913 Webster ] Variants: Unhelpful, Unheedful, Unheavenly, Unhealthy, Unhealthful, Unhealable, Unhazardous, Unhasty, Unharmful, Unhardy, Unhandy, Unhale, Unhabitable, Unhabile, Unguilty, Unguidable, Ungrave, Ungrammatical, Ungorgeous, Ungoodly, Ungood, Ungodlike, Unglad, Unghostly, Ungeometrical, Ungentlemanly, Ungentlemanlike, Ungentle, Ungenteel, Ungenial, Ungallant, Ungainful, Ungainable, Unfull, Unfrustrable, Unfrightful, Unfriable, Unfraternal, Unframable, Unformal, Unforgivable, Unforgetful, Unforeseeable, Unforeknowable, Unfordable, Unforcible, Unfluent, Unfleshy, Unfine, Unfestival, Unfermentable, Unfeminine, Unfelt, Unfelicitous, Unfeasible, Unfearful, Unfaulty, Unfathomable, Unfatherly, Unfast, Unfashionable, Unfamous, Unfamiliar, Unfain, Unfadable, Unfactious, Unextinct, Unexpugnable, Unexpressible, Unexpress, Unexplainable, Unexpectant, Unexpectable, Unexistent, Unexhaustible, Unexempt, Unexemplary, Unexclusive, Unexceptionable, Unexaminable, Unexact, Unevident, Uneventful, Unevangelical, Unescapable, Unerrable, Unequable, Unepiscopal, Unenvious, Unenviable, Unentire, Un-English, Unendurable, Unemployable, Unemphatic, Unemotional, Unelusive, Unelective, Unelaborate, Unedible, Unecclesiastical, Uneatable, Unearnest, Undutiful, Unduteous, Undurable, Undrinkable, Undramatic, Undrainable |
Architektur { f }; Baukunst { f } | sakrale Baukunst { f } | die Baukunst betreffend | architecture | ecclesiastical architecture | architectural [Add to Longdo] |
Geistliche { m, f }; Geistlicher | ecclesiastic [Add to Longdo] |
Geistliche { m } | ecclesiastic [Add to Longdo] |
Kirchentonarten { pl }; Modi { pl } [ mus. ] | ecclesiastical modi [Add to Longdo] |
kirchengeistlich; kirchlich { adj } | ecclesiastical [Add to Longdo] |
kirchlich { adv } | ecclesiastically [Add to Longdo] |
ゴンパ | [gonpa] (n) gompa (Tibetan Buddhist ecclesiastical building) [Add to Longdo] |
教会管区 | [きょうかいかんく, kyoukaikanku] (n) ecclesiastical province [Add to Longdo] |
教権 | [きょうけん, kyouken] (n) ecclesiastical or educational authority [Add to Longdo] |
僧綱 | [そうごう, sougou] (n) ancient Buddhist ecclesiastical authority [Add to Longdo] |
Time: 0.0334 seconds, cache age: 0.901 (clear)